Middlebridge Racing

Middlebridge Racing – były brytyjski zespół wyścigowy, funkcjonujący w latach 1986–1990.

Historia

Zespół został założony przez Kojiego Nakauchiego, właściciela japońskiej firmy inżynieryjnej Middlebridge Group Limited. W 1987 roku zespół próbował wynająć Benettona B186-BMW, zatrudnić Emanuele Pirro i wejść do Formuły 1, ale w związku z faktem, że wynajęcie samochodu od obcego zespołu naruszałoby warunki Porozumienia Concorde, Middlebridge nie zadebiutował w Formule 1^[1]. W tym samym roku Middlebridge zadebiutował w Formule Ford 2000 i odniósł trzy zwycięstwa. W latach 1988–1989 zespół ścigał się w Formule 3, a jego kierowcami byli John Alcorn, Phil Andrews i Arnoud Guiot. W roku 1988 Andrews w barwach Middlebridge nie zakwalifikował się do jednego wyścigu Międzynarodowej Formuły 3000. W sezonie 1989 Middlebridge kontynuował ściganie się w Międzynarodowej Formule 3000, a jego kierowcami byli Andrews i Mark Blundell; Blundell podczas wyścigu na torze Silverstone zdobył trzecie miejsce. Rok później w Formule 3000 w Middlebridge, używającego zupełnie nowych silników Ford rozwijanych przez Tickford, ścigali się Gary Brabham i Damon Hill. Po roku 1990 Middlebridge Racing zakończył działalność. Także w 1990 roku Middlebridge Group za pożyczone od Landhurst Leasing milion funtów nabyła zespół Formuły 1 Brabham, którego właścicielem była do jego upadku w 1992 roku.

Wyniki w Formule 3000

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Samochód	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	Pkt.*	Msc.*
1988	March 87B	Ford	A		JER	VAL	PAU	SIL	MON	PER	BRA	BIR	LEM	ZOL	DIJ	0	NS
1988	March 87B	Ford	A	Phil Andrews								NZ				0	NS
1989	Reynard 89D	Ford	A		SIL	VAL	PAU	JER	PER	BRA	BIR	SPA	LEM	DIJ		8	11
				Mark Blundell	3	NU	6	NZ	NU	NU	5	NW	NU	6		8	11
				Phil Andrews	7	NU	NZ	11	NU	10	7	NU	12	NU		0	21
1990	Lola T90/50	Ford	A		DON	SIL	PAU	JER	MON	PER	HOC	BRA	BIR	LEM	NOG	8	11
				Gary Brabham		NU	NZ	12	3	3	14	8	NZ	8	11	8	11
				Damon Hill	NZ	NU	NU	7	11	NU	NU	2	NU	NU	10	6	13

* Podano miejsce i liczbę punktów danego kierowcy w klasyfikacji kierowców. Punktów w klasyfikacji zespołów nie przyznawano.

Przypisy

↑ Mattijs Diepraam, "Uechtel", Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars that never raced (work in progress). forix.com. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).

Bibliografia

A very brief history of the Middlebridge GTE. middlebridge-scimitar.co.uk. [dostęp 2012-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)]. (ang.).

[1] Mattijs Diepraam, "Uechtel", Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars that never raced (work in progress). forix.com. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).

[1]