Mieczysław Zaleski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Zaleski
Miecislaus Edler von Zaleski
tytularny marszałek polny porucznik tytularny marszałek polny porucznik
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1865
Horyniec

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1941
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1885–1918

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 58
23 Brygada Piechoty

Stanowiska

komendant pułku
komendant brygady

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Mieczysław Zaleski (ur. 3 grudnia 1865 w Horyńcu, zm. 19 lutego 1941 w Krakowie) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Horyńcu, w ówczesnym powiecie cieszanowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie urzędnika sądowego. W 1885 ukończył z wynikiem celującym naukę w Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu[1]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1885. Został wcielony do 1 Pułku Inżynieryjnego w Ołomuńcu[2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1888. W tym samym roku został słuchaczem Szkoły Wojennej w Wiedniu[3]. W 1890, po ukończeniu studiów, otrzymał tytuł oficera przydzielonego do Sztabu Generalnego i został skierowany do Komendy 30 Dywizji Piechoty we Lwowie na stanowisko oficera sztabu. W czasie studiów oraz służby sztabowej pozostawał oficerem nadetatowym 1 Pułku Inżynieryjnego[4]. W 1892 został przydzielony do Komendy 11 Korpusu we Lwowie, a następnie przeniesiony do Biura Topograficznego Sztabu Generalnego w Wiedniu[1]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1893[5]. W 1896 został przeniesiony do Komendy 10 Korpusu w Przemyślu[6]. Na przełomie 1898 i 1899 został odkomenderowany do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 15 we Lwowie na stanowisko komendanta kompanii[1].

W 1899 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 30 Dywizji Piechoty we Lwowie. 1 maja 1904 awansował na podpułkownika. W 1905 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 56 w Krakowie na stanowisko komendanta 4. batalionu[7]. 21 czerwca 1907 awansował na pułkownika i został przesunięty ze stanowiska komendanta baonu na stanowisko oficera sztabowego do specjalnych poruczeń[8][1]. W kwietniu następnego roku został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 58 w Stanisławowie na stanowisko komendanta pułku[9][1]. W lipcu 1912 został przeniesiony na stanowisko komendanta 23 Brygady Piechoty w Krakowie należącej do 12 Dywizji Piechoty. Na tym stanowisku 30 października 1912 awansował na generała majora ze starszeństwem z 1 listopada tego roku[10][11][1]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach. Na czele 23 Brygady Piechoty walczył z powodzeniem pod Księżomierzem i Bolechowem, a w trakcie walk odwrotowych - nad Sanem. Od 9 do 29 listopada 1914 dowodził północno-zachodnim odcinkiem twierdzy Kraków. 30 listopada tego roku objął dowództwo nad 89 Brygadą Piechoty Obrony Krajowej, z którą walczył w bitwie pod Limanową. 12 grudnia 1914 został komendantem 90 Brygady Piechoty Obrony Krajowej. Na jej czele walczył pod Tarnowem i Gorlicami. Od 27 stycznia do 24 marca 1915 sprawował obowiązki inspektora północno-zachodniego odcinka twierdzy Kraków[1]. Od 3 do 18 kwietnia 1915, w zastępstwie Karola Durskiego-Trzaska, pełnił obowiązki komendanta Legionów Polskich[12]. 1 maja 1915 został przeniesiony w stan spoczynku z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny. 3 listopada 1915 został mianowany tytularnym marszałkiem polnym porucznikiem[13]. 1 stycznia 1917 został zwolniony z czynnej służby, ale 29 września tego roku został ponownie aktywowany i wyznaczony na stanowisko komendanta miasta Krakowa. Na tym stanowisku pozostał do 31 października 1918[13][14]. W lipcu 1920 zgłosił się do służby w Wojsku Polskim, lecz nie został przyjęty[13].

Zmarł 19 lutego 1941 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty[13] (kwatera 5 woj.-wsch.-1).

Grób Mieczysława Zaleskiego na cmentarzu przy Prandoty

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Rydel 2001 ↓, s. 299.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1886 ↓, s. 732, 737.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1889 ↓, s. 739, 744, 825.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1891 ↓, s. 185, 788, 794.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1894 ↓, s. 183.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1897 ↓, s. 130, 198.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 209, 528.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 178, 544.
  9. ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 180, 566.
  10. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 139, 204.
  11. ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 81, 136.
  12. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 299-300.
  13. ↑ a b c d Rydel 2001 ↓, s. 300.
  14. ↑ a b c Lista starszeństwa generałów i pułkowników 1918 ↓, s. 21.
  15. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 80.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1885.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Generale und Obersten (k. u. k. Heer). Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918-03-09.
  • August Krasicki, Dziennik z kampanii rosyjskiej 1914-1916, Warszawa 1988, s. 514.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Zaleski&oldid=71889085”