Mieczysław Kaczor

Mieczysław Kaczor
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1909 ; Obojna
Data śmierci	19 lipca 1994
	Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji
Okres	od 1969; do 1976
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia

Mieczysław Kaczor (ur. 27 czerwca 1909 w Obojni, zm. 19 lipca 1994^[1]) – polski technik ekonomista i działacz komunistyczny, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Michała. W latach 30. był członkiem Komunistycznej Partii Polski. Ukończywszy w 1937 kurs techniczny spawania metali, podjął pracę jako spawacz. Podczas niemieckiej okupacji pracował fizycznie w cukrowni w Przeworsku. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie pełnił funkcję sekretarza podokręgu przeworskiego, a potem był członkiem okręgu rzeszowskiego. Na terenie rzeszowskim był działaczem Armii Ludowej. W latach 1944–1946 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Przeworsku. W 1948, w wyniku połączenia PPR z Polską Partią Sochalistyczną, znalazł się w szeregach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W marcu 1949 został I sekretarzem jej KP w Sanoku. Ukończywszy kurs dla funkcjonariuszy administracji lokalnej, objął stanowisko starosty powiatu sanockiego. W latach 1950–1969 był zastępcą przewodniczącego prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie.

Podczas kariery zawodowej ukończył technikum ekonomiczne. Był działaczem licznych organizacji społecznych. Zasiadał w prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Jarosław. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Kultury i Sztuki. Ponadto w trakcie V kadencji zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki, a w trakcie VI kadencji zasiadał w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych oraz w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej.

3 marca 1974 został wybrany na prezesa zarządu okręgu w Rzeszowie Związku Bojowników o Wolność i Demokrację^[2].

Pochowany wraz z żoną Marią (1917–1974) na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy II klasy
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi (1954)^[3]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954)^[4]
Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)^[5]
Krzyż Partyzancki
Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego” (1974)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Informacje w serwisie Grobonet.
↑ Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949–1984. Sanok: 1986, s. 186.
↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1434.
↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1475.
↑ Uroczyste posiedzenie Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD. „Dziennik Bałtycki”. Nr 177, s. 2, 26 lipca 1984.
↑ Spotkanie Egzekutywy KW PZPR w wpisanymi do „Księgi ludzi zasłużonych dla województwa”. „Nowiny”. Nr 199, s. 5, 23 lipca 1974.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[grobonet-1] Informacje w serwisie Grobonet.

[2] Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949–1984. Sanok: 1986, s. 186.

[3] M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1434.

[4] M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1475.

[5] Uroczyste posiedzenie Prezydium Rady Naczelnej ZBoWiD. „Dziennik Bałtycki”. Nr 177, s. 2, 26 lipca 1984.

[6] Spotkanie Egzekutywy KW PZPR w wpisanymi do „Księgi ludzi zasłużonych dla województwa”. „Nowiny”. Nr 199, s. 5, 23 lipca 1974.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]