Przejdź do zawartości

Miguel Obando Bravo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MastiBot (dyskusja | edycje) o 22:40, 4 gru 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Miguel Obando Bravo
kardynał prezbiter
ilustracja
Omnibus omnia factus
Stać się wszystkim dla wszystkich
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1926
La Libertad

Data śmierci

3 czerwca 2018

arcybiskup Managui
Okres sprawowania

1970 - 2005

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

10 sierpnia 1958

Nominacja biskupia

18 stycznia 1968

Sakra biskupia

31 marca 1968

Kreacja kardynalska

25 maja 1985
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Giovanni Evangelista a Spinaceto

Miguel Obando Bravo (ur. 2 lutego 1926 w La Libertad, Chontales), nikaraguański duchowny katolicki, arcybiskup Managui, kardynał, obrońca praw człowieka.

Wstąpił do zgromadzenia salezjanów (Towarzystwo Salezjańskie Św. Jana Bosco, SDB), kształcił się w zakonnych domach nauki w Salwadorze, Gwatemali, Kolumbii i Wenezueli. Przyjął święcenia kapłańskie 10 sierpnia 1958. Pracował jako wykładowca w szkołach zakonnych, w seminarium salezjańskim w San Salwador pełnił funkcję prefekta ds. dyscypliny (1959-1961), był także rektorem Instytutu Rinaldi przy tym seminarium (1961-1968). W latach 1962-1968 był członkiem rady prowincji zgromadzenia w Ameryce Środkowej, a w 1965 delegatem Ameryki Środkowej i Panamy do kapituły generalnej zgromadzenia w Rzymie.

W styczniu 1968 został mianowany biskupem pomocniczym Matagalpy, ze stolicą tytularną Puzia di Bizacena; przyjął sakrę biskupią 31 marca 1968 z rąk nuncjusza w Kolumbii, Giuseppe Paupiniego. 16 lutego 1970 został promowany na arcybiskupa Managui, przez wiele lat stał na czele Konferencji Episkopatu Nikaragui, a w latach 1976-1980 przewodniczył Sekretariatowi Episkopatów Ameryki Środkowej i Panamy. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce (listopad-grudzień 1997).

Angażował się w działalność na rzecz praw człowieka w okresie dyktatury rodziny Somozów i później reżimu sandinistów. Został m.in. laureatem Nagrody za Pokój i Wolność im. Bruno Kreisky'ego (Wiedeń 1979) oraz kawalerem wysokich odznaczeń kilku państw (1981 Orderu Francisco Mirandy, Wenezuela).

25 maja 1985 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając mu tytuł prezbitera S. Giovanni Evangelista a Spinaceto. Już jako kardynał Obando Bravo wziął udział w IV Konferencji Generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana, 1992). Przyjęcie jego rezygnacji z funkcji arcybiskupa Managui było jednym z ostatnich aktów papieża Jana Pawła II przed śmiercią (1 kwietnia 2005). Jego następcą został mianowany Leopoldo José Brenes Solórzano.

Kardynał Obando Bravo uczestniczył w konklawe, na którym wybrano papieża Benedykta XVI; w lutym 2006 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w kolejnych konklawe.

Linki zewnętrzne