Mike Jackel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Jackel
Niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Michael Jackel

Pseudonim

Mister Bundesliga (Pan Bundesliga)

Data i miejsce urodzenia

19 października 1959
Vancouver, Kanada

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

199[1] cm

Kariera
Aktywność

1982–1999

College

Uniwersytet Simona Frasera

Michael „Mike“ Jackel (ur. 19 października 1959 w Vancouver) – niemiecki koszykarz pochodzenia kanadyjskiego, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Mike Jackel urodził się w Vancouver jako syn niemieckich rodziców, którzy wyemigrowali do Kanady[2]. Uczył się na Uniwersytecie Simona Frasera w Burnaby w prowincji Kolumbia Brytyjska, gdzie w latach 1978–1982 grał w występującej w lidze NAIA uniwersyteckiej drużynie, dla której zdobył łącznie 1940 punktów (2. wynik wszechczasów uczelni). W sezonie 1981/82 ze średnią 28,9 punktów na mecz był najlepszym ofensywnym zawodnikiem w lidze NAIA (w 1994 roku został wybrany do Galerii Sławy Sportu uczelni, a w 2003 roku do Galerii Sławy Koszykówki Kolumbii Brytyjskiej)[3].

Następnie wyjechał do ojczyzny swoich rodziców, RFN i podpisał kontrakt z MTV Wolfenbüttel, z którym już po kilku miesiącach zdobył Puchar Niemiec, po czym przeniósł się do ASC 1846 Göttingen, w którym grał do 1985 roku. Zdobył z tym klubem dwukrotnie Mistrzostwo Niemiec (1983, 1984) oraz dwukrotnie Puchar Niemiec (1984, 1985). Następnie został zawodnikiem Saturna Köln, którego właścicielem był wówczas finansista, Friedrich Wilhelm Waffenschmidt. Z klubem z Nadrenii Północnej-Westfalii również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo (1987, 1988) oraz wicemistrzostwo Niemiec (1986)[4], dwukrotnie król strzelców Bundesligi (1985, 1987) oraz został Koszykarzem Roku w Bundeslidze w 1988 roku. Stanowił również o sile klubu w europejskich rozgrywkach, szczególnie w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych 1987/1988, w którym awansował z klubem do Top 8, w którym 26 listopada 1987 roku w wygranym 102:78 meczu domowym z obrońcą trofeum, włoską Olimpią Mediolan zdobył 29 punktów, 10 grudnia 1987 roku w wygranym 103:98 meczu domowym z hiszpańską FC Barceloną zdobył 27 punktów oraz 21 stycznia 1988 roku w wygranym 126:97 meczu wyjazdowym z holenderskim EBBC Den Bosch zdobył 42 punkty[5], jednak klub zajął 6. miejsce w tabeli i nie awansował do Final Four.

W sezonie 1988/1989 reprezentował barwy DTV Charlottenburg z Berlina Zachodniego[6], z którym zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji z byłym klubem, Saturnem Köln[7], natomiast w Pucharze Koracia 1988/1989 odpadł w drugiej rundzie po przegranej rywalizacji z sowieckim Stroitielem Kijów (93:106, 85:82)[8]. Następnie wrócił do Saturna Köln, który w sezonie 1989/1990 występował pod nazwą Galatasaray Köln, z którym zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji z TTL Basketball Bamberg, jednak klub w lutym 1990 roku z powodu problemów finansowych ogłosił swoją upadłość[9][10].

Następnie został zawodnikiem TTL Bamberg, którego wówczas trenerem był Terence Schofield[11]. Jackel wspominał pobyt w klubie następująco:

To było jak w pierwszych dniach w Getyndze. Miasto, atmosfera na hali, to koszykarskie szaleństwo - to było dokładnie środowisko, w którym czuję się komfortowo[12].

W 1992 roku zdobył z klubem Puchar Niemiec po wygranej w finale z BSG Basket Ludwigsburg, w którym zdobył 24 punkty[13]. W tym samym roku w wygranej rywalizacji w ćwierćfinale Bundesligi 2:0 z Brandt Hagen zdobył 55 punktów[12]. W sezonie 1992/1993 zdobył wicemistrzostwo Niemiec po przegranej rywalizacji w finale 3:1 z Bayerem Leverkusen (średnia Jackela 19,4 punktów na mecz)[14]. W sezonie 1993/1994 Jackel był nękany problemami ze stopami, które zagroziły jego dalszej karierze, jednak ponownie został najlepszym strzelcem zespołu (23,2 punktu na mecz)[15]. Jackel był podziwiany przez rozpoczynającego wówczas karierę Dirka Nowitzkiego[3], który jako zawodnik DJK Würzburg miał okazję grać przeciwko Jackelowi.

W 1996 roku został zawodnikiem SG Braunschweig, którego dyrektorem sportowym był wówczas były trener Jackela w TTL Bamberg, Terence Schofield. Pod koniec listopada 1996 roku w meczu z MTV 1846 Gießen zdobył swój 10000. punkt w Bundeslidze. Po sezonie 1998/1999 Jackel zakończył karierę sportową, którą planował zakończyć w swoim macierzystym klubie, MTV Wolfenbüttel, który grał wówczas w 2. Bundeslidze. Łącznie w Bundeslidze zdobył 10783 punktów, co czyni go najlepszym strzelcem w historii rozgrywek.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Mike Jackel w latach 1984–1993 w reprezentacji RFN/Niemiec rozegrał 113 meczów, w których zdobył 2167 punktów (średnia 19,2 punktów na mecz, najwięcej punktów w jednym meczu: 42). Debiut zaliczył 19 listopada 1984 roku w Osnabrücku w wygranym 91:63 meczu towarzyskim z reprezentacją Węgier, w którym zdobył 18 punktów[16].

Na mistrzostwach Europy 1985 w RFN, na których Die Mannschaft zajęła 5. miejsce po wygranej 15 czerwca 1985 roku na Schleyerhalle w Stuttgarcie 100:81 z reprezentacją Francji, ze średnią 19,69 punktów na mecz był drugim obok Detlefa Schrempfa najskuteczniejszym zawodnikiem swojej drużyny[17]. Na mistrzostwach Europy 1987 w Grecji, na których Die Mannschaft zajęła 6. miejsce po przegranej 14 czerwca 1987 roku na Peace and Friendship Stadium w Pireusie 87:84 z reprezentacją Włoch, zdobył średnią 23,5 punktów na mecz[18]. Wcześniej na tym samym turnieju 5 czerwca 1987 roku na tym samym obiekcie po wygranej 112:107 po dogrywce z reprezentacją Izraela zdobył 42 punkty, dzięki czemu pobił swój indywidualny rekord w meczach międzypaństwowych.

Na turnieju olimpijskim 1992 w Barcelonie zdobył średnią 14,1 punktu na mecz i był drugim po Detlefie Schrempfie najskuteczniejszym zawodnikiem Die Mannschaft[19], która zakończyła turniej na 7. miejscu po wygranej 8 sierpnia 1992 roku na Palau Municipal d'Esports de Badalona 96:86 z reprezentacją Portoryka. Na mistrzostwach Europy 1993 w Niemczech Die Mannschaft niespodziewanie triumfowała w turnieju po wygranej 4 lipca 1993 roku na Olympiahalle w Monachium w finale 71:70 z reprezentacją Rosji, w którym Jackel zdobył 10 punktów, a po turnieju zakończył reprezentacyjną karierę[20].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Mike Jackel był leworęcznym zawodnikiem. Gra Jackela charakteryzowała się szybkim pierwszym krokiem w ataku i jego wysokim ryzykiem rzutu, w tym bezpiecznym rzutem ze średniej odległości.

Nigdy mi nie przeszkadzało, że nigdy nie byłem najbardziej wysportowanym zawodnikiem.

Zawsze byłem szybki i potrafiłem podciągnąć do kosza; Ponadto ciężko pracowałem w college'u, aby zdobyć niecelny strzał. – wspominał Jackel w książce pt. 50 Jahre Basketball-Bundesliga[12]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

MTV Wolfenbüttel
ASC 1846 Göttingen
Saturn Köln
DTV Charlottenburg
Galatasaray Köln
TTL Bamberg
Reprezentacyjne

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Mike Jackel po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener z młodzieżą w Dolnej Saksonii[20], następnie wrócił wraz z rodziną do Kanady, gdzie przez 10 lat był trenerem w akademii koszykówki, potem został policjantem[20].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mike Jackel ma żonę Frauke, która pochodzi z Getyngi. Mają syna Kevina, który grał koszykówkę w Douglas College w New Westminster w prowincji Kolumbia Brytyjska[21][22]. Jego siostrzeniec, Lasse Siebling również jest koszykarzem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Das sind unsere 12 Riesen. „Sport-Bild”, s. 32, 1993-06-23. 
  2. ↑ Nach 17 Jahren verläßt Mike Jackel die Bundesliga: In Hotpants gegen Alliierten-Kinder [data dostępu: 1999-03-26] (niem.)
  3. ↑ a b When legends fade [data dostępu: 2018-03-17] (ang.)
  4. ↑ Elf Jahre wie im Rausch. W: Dietmar Schott: 50 Jahre Basketball Bundesliga. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 90–92. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  5. ↑ Champions Cup 1987-88 (ang.)
  6. ↑ Theo Breiding. Wer gibt Charlottenburg schon einen Korb?. „Die Tageszeitung”, s. 19, 1988-08-29. ISSN 0931-9085. (niem.). 
  7. ↑ Alle Saisons im Überblick. W: 50 Jahre Basketball Bundesliga. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 205–209. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  8. ↑ Korać Cup 1988-89 (ang.)
  9. ↑ Peter Mohr. Keine Kohle mehr vom Bosporus an den Rhein. „Die Tageszeitung”, s. 12, 1990-01-13. ISSN 0931-9085. (niem.). 
  10. ↑ Es war einmal...BSC Saturn 77 Köln [data dostępu: 2012-08-28] (niem.)
  11. ↑ Bamberger TTL-Basketballer blicken auf erfolgreiche Saison zurück [data dostępu: 1991-04-19] (niem.)
  12. ↑ a b c 50 Jahre Basketball-Bundesliga. W: Haruka Gruber: Ich bin stolz auf den Rekord!. Niemcy: Basketball Bundesliga GmbH, 2016, s. 76–79. ISBN 978-3-7307-0242-0.
  13. ↑ Weil der TTL Bamberg im Jahr 1992 endlich seinen ersten Titel gewann. W: Linus Müller: 111 Gründe, Brose Bamberg zu lieben. Schwarzkopf & Schwarzkopf, 2018, s. 144–146. ISBN 978-3-86265-721-6.
  14. ↑ Archiv Saison 1992/93 GHP Bamberg (niem.)
  15. ↑ Archiv Saison 1992/93 GHP Bamberg (niem.)
  16. ↑ Mike Jackel w bazie DBB (niem.)
  17. ↑ Mike Jackel – EuroBasket 1985 tournament statistics (ang.)
  18. ↑ Mike Jackel – EuroBasket 1987 tournament statistics (ang.)
  19. ↑ Germany accumulated statistics; 1992 Olympic Games : Tournament for Men (ang.)
  20. ↑ a b c Henning Brand: Der Rekordmann. W: Ute Berndt, Henning Brand, Ingo Hoffmann, Christoph Matthies: Dunke-Schön. 25 Jahre 1. Bundesliga Basketball in Braunschweig. Klartext Verlag, 2015, s. 95–97. ISBN 978-3-8375-1505-3. (niem.).
  21. ↑ Saturday could be the Day of the Jackel [data dostępu: 2008-03-28] (ang.)
  22. ↑ ‘The most dedicated guy I know’ [data dostępu: 2021-04-25] (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mike_Jackel&oldid=71022149”