Przejdź do zawartości

Mikołaj Kościelecki (zm. 1510)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Kościelecki
Herb rodowy
Ogończyk
Data śmierci

1510

Ród

Kościeleccy herbu Ogończyk

Rodzice

Jan Kościelecki

Administracja

starosta bydgoski
starosta inowrocławski
starosta malborski
starosta tucholski
starosta nieszawski
starosta osiecki
starosta człuchowski
wojewoda brzesko-kujawski

Mikołaj Kościelecki herbu Ogończyk (zm. 1510 r.) – starosta bydgoski w latach 14751480 i 14821485, starosta inowrocławski, malborski, tucholski i nieszawski przed 1477 r., starosta osiecki od 1504 r.[1], starosta człuchowski od 1489 r., starosta jasieniecki w latach 14751508[2], wojewoda brzeskokujawski od 1501 r.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym synem Jana, wojewody inowrocławskiego oraz bratem Andrzejapodskarbiego wielkiego koronnego i Stanisława – wojewody brzeskiego. Po ojcu odziedziczył znaczne dobra ziemskie na Kujawach. W swoim ręku skupił liczne starostwa pomorskie i kujawskie. W 1478 r. król przeniósł sumy dłużne należne Kościeleckiemu, a ciążące na Malborku na inne pomorskie zamki i tenuty. Mikołaj w kolejnych latach swojego życia wykupywał urzędy ziemskie oraz inne dobra: m.in. starostwo osieckie, starostwo człuchowskie oraz dalsze dobra za panowania Jana Olbrachta. Ukoronowaniem jego kariery była nominacja w 1501 r. na wojewodę brzesko-kujawskiego. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[3]. Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[4]. Zmarł w 1510 r.

Zachowane wzmianki pisane z okresu starostwa bydgoskiego

[edytuj | edytuj kod]

Znane są następujące ślady w dokumentach pisanych:

  • 1477 r. – w Bydgoszczy wystawił obligacje na 200 florenów dla mieszczanina Jakuba Cząstka dając w zastaw wieś Ciechocin w powiecie tucholskim,
  • czerwiec 1478 r. – wysłał z Bydgoszczy list do Gdańska z prośbą o sądzenie mieszczanina bydgoskiego w mieście Bydgoszczy za przestępstwo popełnione w Gdańsku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paweł Czaplewski, Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich: 1454-1772, "Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu", Toruń 1921, s. 150
  2. Paweł Czaplewski, Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich: 1454-1772, Toruń 1921, s. 99.
  3. Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 136.
  4. Volumina Legum, t. I. Petersburg 1859, s. 140.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Podgóreczny Józef. Niepospolici ludzie Kujaw i Pomorza. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 1967.
  • Zyglewski Zbigniew. Późnośredniowieczne urzędy i urzędnicy w powiecie bydgoskim. Urzędnicy ziemscy – starostowie, burgrabiowie [w.] Prace Komisji Historii Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego. T.16. Bydgoszcz jako ośrodek administracyjny na przestrzeni wieków. Zbiór studiów pod red. Zdzisława Biegańskiego i Włodzimierza Jastrzębskiego. Bydgoszcz 1998.