Mikołaj (Sajama)

Mikołaj

Dairoku Sajama
Biskup ramieński
Kraj działania	Japonia
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1914 Tajpej
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 2008 Sanmu
Miejsce pochówku	?↗
Biskup ramieński
Okres sprawowania	1996–2008
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia moskiewska
Śluby zakonne	1 września 1962
Diakonat	1956
Prezbiterat	1956
Chirotonia biskupia	9/10 grudnia 1967

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	9/10 grudnia 1967
Miejscowość	Petersburg
Miejsce	Ławra Aleksandra Newskiego
Konsekrator	Nikodem (Rotow)
Współkonsekratorzy	Nikon (Fomiczow), Józef (Czernow), Bartłomiej (Gondarowski), Juwenaliusz (Pojarkow), Michał (Mudjugin), Gedeon (Dokukin)
Współkonsekrowani biskupi Serafin (Sigrist) 19 grudnia 1971

Mikołaj, imię świeckie Sajama Dairoku (jap. 佐山ぺトル大麓; ur. 22 listopada 1914 w Tajpej, zm. 26 sierpnia 2008 w Sanmnu) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z pochodzenia Japończyk.

Życiorys

Urodził się na Tajwanie w rodzinie japońskiego socjologa. Wkrótce po jego urodzeniu matka ze wszystkimi dziećmi przeniosła się do Miyazu w Japonii. Przyszły prawosławny hierarcha został ochrzczony w soborze Zwiastowania w Kioto, otrzymując na chrzcie imię Piotr. Następnie cała rodzina przeprowadziła się do Tokio. Tam Dairoku Sajama ukończył studia teologiczne, zaś w 1941 ukończył prawosławne seminarium duchowne przy soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Tokio. Z powodu działań wojennych nie mógł kontynuować edukacji w zakresie teologii prawosławnej. Dopiero w 1954 wyjechał do seminarium św. Włodzimierza w Nowym Jorku, prowadzonym przez Metropolię Amerykańską. W 1956 został tam wyświęcony na diakona, a następnie na kapłana. W 1959 duchowny wyjechał do Aten. Kolejne półtora roku spędził w różnych parafiach i klasztorach Grecji, w tym Athosu. W 1961, po powrocie do Japonii, przeszedł w jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W roku następnym udał się do ławry Troicko-Siergijewskiej i 1 września 1962 złożył w niej wieczyste śluby mnisze. W 1966 metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem nadał mu godność archimandryty i mianował go dziekanem parafii japońskich uznających zwierzchność Patriarchatu Moskiewskiego.

9 lub 10 grudnia 1967 w soborze Trójcy Świętej w Ławrze Aleksandra Newskiego w Leningradzie został wyświęcony na biskupa Tokio i całej Japonii. W obrzędzie jako konsekratorzy wzięli udział metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem, arcybiskup ałmacki i kazachstański Józef, biskupi archangielski i chołmogorski Nikon, tulski i bielowski Bartłomiej, zarajski Juwenaliusz, tichwiński Michał oraz smoleński i wiaziemski Gedeon. Brał udział w pracach Światowej Rady Kościołów i w chrześcijańskim ruchu na rzecz pokoju.

W 1970, po nadaniu Japońskiemu Kościołowi Prawosławnemu statusu autonomicznego, został biskupem możajskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej. Do 1986 był kierownikiem przedstawicielstwa patriarchy moskiewskiego w Tokio. Dwa lata wcześniej otrzymał godność arcybiskupią. W 1986 przeszedł w stan spoczynku. Dziesięć lat później ponownie został mianowany wikariuszem eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa ramieńskiego. Żył w Japonii, w monasterze Mądrości Bożej w Sanmu. Zmarł w 2008.