Miloje Milojević

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miloje Milojević
Ilustracja
Miloje Milojević na serbskim znaczku pocztowym, 2009
Data i miejsce urodzenia

27 października 1884
Belgrad

Pochodzenie

serbskie

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 1946
Belgrad

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Miloje Milojević (serb. Милоје Милојевић; ur. 27 października 1884 w Belgradzie, zm. 16 czerwca 1946 tamże[1][2]) – serbski kompozytor i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na fortepianie od matki[2], następnie ukończył szkołę muzyczną w Nowym Sadzie[1][2]. W latach 1907–1910 uczył się w konserwatorium w Monachium u Friedricha Klosego (kompozycja), Felixa Mottla (dyrygentura) i Richarda Meiera-Gschraya (fortepian)[1][2]. Studiował też muzykologię w Wiedniu u Adolfa Sandbergera i Theodora Kroyera[2]. W 1925 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Praskim[1][2]. W latach 1925–1941 dyrygował założoną przez siebie orkiestrę Collegium Musicum na uniwersytecie w Belgradzie[1][2]. W latach 1925–1939 był asystentem i docentem historii muzyki na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Belgradzkiego[1], następnie od 1939 do 1946 roku wykładał kompozycję w Akademii Muzycznej[1][2]. Pisał też krytyki muzyczne[1][2].

Opublikował prace Osnovi muzičke umetnosti (Belgrad 1922), Smetana (Belgrad 1924), Smetanin harmonski stil (Belgrad 1926) i Muzičke studije i članci (Belgrad 1926, 2. wyd. 1933, 3. wyd. 1953)[1][2]. Zajmował się badaniami nad folklorem muzycznym południowej Serbii[1]. Jako kompozytor tworzył głownie małe formy, w jego twórczości dostrzegalne są wpływy tendencji stylistycznych typowych dla muzyki początku XX wieku[1][2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

  • poemat symfoniczny Smrt majke Jugovića (1921)
  • Intima na orkiestrę smyczkową (1939)

Utwory kameralne[edytuj | edytuj kod]

  • 2 kwartety smyczkowe (I G-dur 1905, II c-moll (1906)
  • 2 sonaty na skrzypce i fortepian (I h-moll 1924, II d-moll 1943)
  • La légende de Yéphimia na wiolonczelę i fortepian (1920)

Utwory fortepianowe[edytuj | edytuj kod]

  • Minijature (1914)
  • Quatre morceaux pour piano (1921)
  • Ritmičke grimase (1936)
  • Pod suncem moga Balkana (1939)
  • Melodije i ritmovi sa domaka Šare, Drima i Vardara (1942)

Utwory wokalne[edytuj | edytuj kod]

  • Pir iluzija na chór męski i mieszany (1924)
  • Muha i komarac na chór męski, żeński i mieszany (1931)
  • Vidovdanska pričest na 2 chóry (1929)

Pieśni na głos i fortepian[edytuj | edytuj kod]

  • Mélodies populaires serbes (1917)
  • Haikai (1927)
  • 7 narodnih melodija iz Južne Srbije (1929)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 271. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2455. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]