Mintimer Szajmijew

Mintimer Szaripowicz Szajmijew (ur. 20 stycznia 1937) – tatarski polityk i inżynier z Powołża, premier Tatarskiej Autonomicznej SRR w latach 1985-1989, I sekretarz tatarskiego komitetu obwodowego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego w latach 1989-1990, autokratyczny prezydent Tatarstanu od 12 czerwca 1991 do ustąpienia w dniu 25 marca 2010. Uzyskał dla Tatarstanu pokaźną autonomię w Federacji Rosyjskiej.

W 1959 ukończył studia na Wydziale Mechanizacji Kazańskiego Instytutu Rolniczego, pracował jako inżynier i później główny inżynier stacji remontów traktorów, następnie został skierowany do Mienzielinska jako kierownik rejonowego oddziału „Sielchoztechniki”. W 1967 został instruktorem, potem zastępcą kierownika Wydziału Rolnego Tatarskiego Komitetu Obwodowego KPZR, 1969-1983 był ministrem melioracji i gospodarki wodnej Tatarskiej ASRR, następnie I zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów Tatarskiej ASRR i sekretarzem Tatarskiego Komitetu Obwodowego KPZR. Od 1985 był przewodniczącym Rady Ministrów Tatarskiej ASRR, od 1989 I sekretarzem Tatarskiego Komitetu Obwodowego KPZR, a 1990-1991 przewodniczącym Rady Najwyższej Tatarskiej ASRR, 12 czerwca 1991 został pierwszym prezydentem Republiki Tatarstanu. W latach 1994-2001 był członkiem Rady Federacji. W 1998 pełnił obowiązki premiera Tatarstanu. 25 kwietnia 2017 otrzymał tytuł Bohatera Pracy Federacji Rosyjskiej.