Przejdź do zawartości

Mirosław Łapiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Łapiński
Ilustracja
prof. dr hab. Mirosław Łapiński (1932 – 2006)
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1932
Kiwerce

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 2006
Szczecin

Miejsce spoczynku

cmentarz Centralny w Szczecinie, kwatera 9K/20/9

Zawód, zajęcie

mgr biologii, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk rolniczych

Alma Mater

Uniwersytet im. I.I. Miecznikowa w Odessie

Stanowisko

dyrektor Instytutu Hodowli Roślin i Nasiennictwa Akademii Rolniczej w Szczecinie (1979-1983)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 40-lecia Polski Ludowej

Mirosław Łapiński (ur. 12 marca 1932 w Kiwercach[1] (ob. Ukraina), zm. 21 grudnia 2006 w Szczecinie[2]) – polski profesor nauk rolniczych w zakresie genetyki i hodowli roślin[3], nauczyciel akademicki

Studiował na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. I.I. Miecznikowa w Odessie[4], gdzie otrzymał tytuł zawodowy magistra biologii. Stopień doktora otrzymał w 1964, doktora habilitowanego (1977), tytuł profesora nauk rolniczych (1992). W latach 1964–1965 odbył staż naukowy w Zakładzie Hodowli Kukurydzy Uniwersytetu Stanowego w Iowa (Ames, Iowa, USA)[1].

Na na emeryturę przeszedł 1.10.2002, ale do końca życia prowadził prace badawcze, na które jako emerytowany profesor pozyskiwał fundusze ze źródeł pozauczelnianych. Zmarł w Szczecinie, został pochowany na Cmentarzu Centralnym w kwaterze 9K/20/9[2].

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Po studiach, 1.09.1956, został zatrudniony na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej w Szczecinie jako asystent. W kolejnych latach pracował jako adiunkt (1964–1979), docent (1978–1991), profesor nadzwyczajny (1991–2000) oraz profesor zwyczajny (2000–2002).

Profesor Mirosław Łapiński był współorganizatorem Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa na Wydziale Rolniczym WSR. W latach 1979–1983 był dyrektorem Instytutu Hodowli Roślin i Nasiennictwa AR, w latach 1984–1989 i 1992–2002 – kierownikiem Katedry, w latach 1986–1993 – członkiem Senatu AR, w latach 1987–1990 i 1993–2002 – przewodniczącym Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli. Był członkiem Rady Naukowej przy Wojewodzie Szczecińskim (1975–1978), ławnikiem Sądu Rejonowego w Szczecinie (1977–1986), członkiem Rady Naukowej Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (1985–1992), członkiem Komitetu Fizjologii, Genetyki i Hodowli Roślin PAN (1990–1998)[4].

Profesor Mirosław Łapiński prowadził badania naukowe w zakresie genetyki i hodowli roślin. Początkowo zajmował się przydatnością autotetraploidalnych form gryki – był współautorem odmiany ‘Emka’ (w Rejestrze od 1969 do 1996). Należał do światowych prekursorów badań nad hodowlą odmian mieszańcowych żyta, twórcą oryginalnego systemu cytoplazmatycznej męskiej jałowości u żyta, odkrywcą powszechności występowania sterylizującej pyłek cytoplazmy w populacjach żyta uprawnego[4].

Opublikował ogółem 89 prac naukowych, w tym około 30 prac oryginalnych i sześć referatów. Wykonał około 100 recenzji. Wypromował dwóch doktorów i 37 magistrów. Pod Jego opieką naukową zakończono z sukcesem dwa przewody habilitacyjne[5]. Przez 44 lata nauczał genetyki oraz hodowli roślin i nasiennictwa. Ceniony za swoją wiedzę przez środowisko praktyków – jako ekspert konsultował programy hodowlane realizowane w polskich spółkach hodowli roślin[1].

Profesor Łapiński był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Genetycznego, a ponadto należał do Związku Twórców Odmian Roślin Uprawnych, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego i Polskiego Towarzystwa Fitopatologicznego[1].

Nagrody i odznaczenia[1][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]