Mirosław Polakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Polakow
Ilustracja
Mirosław Polakow
(w randze generał brygady; od 10.11.2022 r.)
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1967
Nowa Wieś

Przebieg służby
Lata służby

od 1991

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych
2 Batalion Piechoty Górskiej
Dowództwo Wojsk Lądowych
PKW KFOR
Polsko-Litewski Batalion Sił Pokojowych
Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych
JWC Stavanger

Stanowiska

szef pionu – zastępca szefa sztabu ds. wsparcia DORSZ (od 2021)

Główne wojny i bitwy

Polski Kontyngent Wojskowy w Kosowie, ISAF

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Srebrny Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Medal NATO za udział w misji ISAF Medal NATO za służbę w Kosowie Srebrny Medal za Zasługi dla Straży Granicznej Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego

Mirosław Polakow (ur. 3 listopada 1967 r. w Nowej Wsi) – polski żołnierz, generał brygady, kawaler Orderu Krzyża Wojskowego, dyplomowany oficer Wojsk Lądowych, dowódca Polsko-Litewskiego Batalionu Sił Pokojowych, dowódca zgrupowania bojowego Polskiego Kontyngentu Wojskowego W Islamskiej Republice Afganistanu, od 1 czerwca 2021 roku szef pionu – zastępca szefa sztabu ds. wsparcia w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych[1].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Mirosław Polakow jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1991). Studiował także na Akademii Obrony Narodowej oraz Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Studia podyplomowe i generalskie ukończył w Akademii Sztuki Wojennej: podyplomowe studia operacyjno-strategiczne (2011), podyplomowe studia polityki obronnej (2020)[1].

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w 1991 roku jako dowódca plutonu w Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych. Następnie pełnił funkcję dowódcy plutonu w 2 Batalionie Piechoty Górskiej, a potem dowódcy kompanii w tym samym batalionie. W latach 1996-1998 pracował jako oficer operacyjny w 2 Batalionie Piechoty Górskiej. Pełnił też rolę specjalisty w Wydziale Szkoleń i Ćwiczeń w Dowództwie Wojsk Lądowych[1].

W 2003 roku pełnił funkcję szefa sztabu polsko-ukraińskiego batalionu Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Kosowie KFOR. W latach 2006-2008 dowodził Polsko-Litewskim Batalionem Sił Pokojowych. Natomiast w okresie 2008-2009 został dowódcą zgrupowania bojowego Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Islamskiej Republice Afganistanu. Następnie, w latach 2010-2011, objął stanowisko szefa Wydziału Szkolenia Ogólnowojskowego w Dowództwie Wojsk Lądowych[1].

W latach 2011-2013 pełnił funkcję szefa Oddziału Działań Bieżących w Dowództwie Operacyjnym Sił Zbrojnych. Od 2013 do 2016 roku był szefem Oddziału - dyrektorem programowym ds. innowacji i rozwoju scenariuszy ćwiczeń w JWC Stavanger (ang. Joint Warfare Centre)[1].

W okresie 2016-2017 pełnił funkcję zastępcy szefa Zarządu Planowania J5 w Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych. Następnie, od 2017 do 2021 roku, pracował jako szef Zarządu Operacyjnego J3 w tym samym dowództwie. Od 2021 roku jest szefem pionu-zastępcą szefa sztabu ds. wsparcia w Dowództwie Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych[1].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i medale[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Nowi generałowie w Wojsku Polskim [online], polska-zbrojna.pl, 10 listopada 2022 [dostęp 2023-10-11].
  2. Postanowienie Prezydenta RP Nr 111-48 z dnia 1991-08-27
  3. Decyzja MON Nr PF 98 z dnia 1995-08-02
  4. Decyzja MON Nr 257 z dnia 1999-07-20
  5. Decyzja MON Nr 641 z dnia 2003-11-06
  6. Decyzja MON Nr 205 z dnia 2006-06-07
  7. Decyzja MON Nr 1550 z dnia 2011.08.16
  8. Postanowienie Prezydenta RP Nr 112.75.2022 z dnia 200-11-08
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 sierpnia 2009 r. o nadaniu orderów wojskowych. Nr leg. 240-2009-1/0015
  10. Postanowienie Prezydenta RP Nr 549 z dnia 27.11.2019
  11. Postanowienie Prezydenta RP Nr 124/09 z dnia 08.05.2009
  12. Rozkaz Dowódcy Operacyjnego Nr 63 z dnia 07.08.2012 Legitymacja nr 160
  13. Decyzja MON Nr 822 /KADR z dnia 18.04.2019
  14. Decyzja MON Nr 2319 z dnia 11.07.2017
  15. Postanowienie Prezydenta RP Nr 282 z dnia 21.06.2012
  16. Kordzik honorowy nadany przez Dowódcę Operacyjnego RSZ: na podstawie Rozkazu z dnia 22-06-2018
  17. Tytuł honorowy nadany przez Dowódcę Operacyjnego RSZ: na podstawie Rozkazu Dowódcy Operacyjnego RSZ z dnia 30-04-2013 Odznaka Nr 0628/11
  18. Tytuł honorowy nadany przez Dowódcę Operacyjnego RSZ: na podstawie Rozkazu Dowódcy Operacyjnego RSZ z dnia 19-06-2019 Odznaka Nr 196/18
  19. Postanowienie Prezydenta Nr 55/22M z dnia 27.08.2022
  20. Dekret Biskupa Polowego z dnia 21.01.2021 r., L. dz. 78/CD/2021 Legitymacja Nr: II/103/2022
  21. Decyzja Nr 3/G/2022 MSWiA z dnia 26.04.2022 Nr legitymacji: 191/2022
  22. Rozkaz dzienny z dnia 29.06.2012
  23. Przyznano Odznakę Pamiątkową Nr 150 w dniu 20 maja 2007
  24. Postanowienie Prezydenta RP Nr 112.77.2022 z dnia 08.11.2022

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]