Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2019 – łączna mężczyzn
| Wspinaczka łączna - mężczyzn | |||
| |||
| Miejsce | |||
|---|---|---|---|
| Liczba sportowców |
83[1] | ||
 Złoty medal
|
|||
 Srebrny medal
|
|||
 Brązowy medal
|
|||
| Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2019 
| ||
|---|---|---|
| Wspinaczka sportowa | ||
| bouldering | mężczyzn | kobiet |
| prowadzenie | mężczyzn | kobiet |
| na szybkość | mężczyzn | kobiet |
| wsp. łączna | mężczyzn | kobiet |
Wspinaczka łączna – jedna z ekstremalnych konkurencji sportowych rozgrywana przez mężczyzn na 16. Mistrzostwach Świata we Wspinaczce Sportowej w ramach wspinaczki sportowej podczas mistrzostw świata w Esforta Arena w japońskim mieście Hachiōji w dniach 19–21 sierpnia 2019[2]. Konkurencję mężczyzn wygrał Japończyk Tomoa Narasaki zdobywając Mistrzostwo Świata, srebrny medal zdobył Austriak Jakob Schubert (nie obronił złotego medalu z MŚ 2018), a brązowy Kazach Riszat Chajbullin[3].
Kwalifikacje do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020[edytuj | edytuj kod]
Zawody, wspinaczka łączna – rozgrywana jako jedna z konkurencji sportowych dyscypliny w ramach wspinaczki sportowej podczas Mistrzostw świata 2019 była jedną z kwalifikacji na igrzyska olimpijskie w Tokio (2020)[4]. Siedmiu najlepszych zawodników automatycznie uzyskało kwalifikacje do letnich igrzysk olimpijskich 2020 (max awans mogło uzyskać tylko dwóch wspinaczy z jednego kraju)[5]. Sean McColl zdołał się zakwalifikować do IO 2020 z 10 miejsca w klasyfikacji, ponieważ był tym siódmym szczęśliwym wspinaczem z tej edycji mistrzostw świata.
| Awans do Letnich IO (Tokio 2020) uzyskali | ||
|---|---|---|
| Lp. | Państwo | Zawodnik |
| 1. |  Japonia |
Tomoa Narasaki |
| 2. |  Austria |
Jakob Schubert |
| 3. |  Kazachstan |
Riszat Chajbullin |
| 4. |  Francja |
Mickael Mawem |
| 5. |  Niemcy |
Alexander Megos |
| 6. |  Włochy |
Ludovico Fossali |
| 7. |  Kanada |
Sean McColl |
| 8. | Japonia |
* |
- * – miejsca zarezerwowane dla zawodniczki, będące w dyspozycji gospodarza IO 2020.
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
Do zawodów zgłoszonych zostało 83 wspinaczy sportowych. Polskę reprezentował Marcin Dzieński, który zajął 49 miejsce, uzyskał 49 572,00 pkt obliczonych metodą iloczynu końcowych miejsc z rozegranych 3 konkurencji w ramach wspinaczki łącznej[1].
Medaliści[edytuj | edytuj kod]
 Złoto |
 Srebro |
 Brąz |
| Japonia Tomoa Narasaki |
Austria Jakob Schubert |
Kazachstan Riszat Chajbullin |
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
- Zasady obliczania wyników i ustalania kolejności miejsc
W zawodach łącznej wspinaczki sportowej od Mistrzostwach świata 2018 punktacja opiera się na formule mnożenia. Punkty są przyznawane poprzez obliczenie iloczynu trzech końcowych miejsc uzyskanych w każdej konkurencji w ramach dyscypliny[6]. Japoński wspinacz Tomoa Narasaki kończący poszczególne konkurencje wspinaczki łącznej; na pierwszym (B), drugim (P) i drugim miejscu (S) otrzymał w ten sposób 4,00 punktów (ponieważ; W = B x P x S ⇒ Im = 1 x 2 x 2 ), dlatego zawody wygrał ten zawodnik o najmniejszym iloczynie liczbowym miejsc[1].
Kwalifikacje do fazy finałowej[edytuj | edytuj kod]
83 zawodników wystartowało w eliminacjach mistrzostw świata, do fazy finałowej kwalifikowało się 20 wspinaczy, a do ścisłego finału ośmiu zawodników z najlepszymi wynikami, którzy rywalizowali o medale.
Ostatnim zawodnikiem, który zakwalifikował się do fazy finałowej na 20 miejscu[7] był Włoch Michael Piccolruaz, który w drugiej rundzie eliminacji (fazy finałowej) zajął ostatecznie 14 miejsce w klasyfikacji końcowej[6] wspinaczki łącznej ale to miejsce zapewniło mu kwalifikację olimpijską dzięki tzw "dzikiej karcie"[8] na IO 2020 w Tokio.
Drugą rundę kwalifikacji zdecydowanie wygrał Niemiec Alexander Megos, który w fazie ścisłego finału
(rundzie medalowej) zajął ostatnie miejsce i został sklasyfikowany na 8 pozycji mistrzostw świata, ale to miejsce też zagwarantowało mu awans na igrzyska olimpijskie.
- Legenda
| FF | Faza finałowa | Iloczyn miejsc | ⇔ | (B) x (P) x (S) | |
| B | Bouldering | P | Prowadzenie | S | Szybkość |
| Kwalifikacje do fazy finałowej wspinaczki łącznej mężczyzn – wyniki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | Zawodnik | Państwo | Iloczyn miejsc[6] |
Bouldering (B) | Prowadzenie (P) | Szybkość (S) | |||
| Miejsce | Bonus | Miejsce | R (Holds) | Miejsce | Czas | ||||
| Awans do fazy ścisłego finału (wyniki 2. rundy) | |||||||||
| 1 | Alexander Megos | Niemcy
|
17,00 | 1 | 4T4z 1 1 | 1 | 37+ | 17 | 8,295 |
| 2 | Jakob Schubert | Austria
|
60,00 | 2 | 3T4z 4 8 | 2 | 36 | 15 | 7,385 |
| 3 | Tomoa Narasaki | Japonia
|
112,00 | 4 | 3T4z 11 6 | 7 | 31+ | 4 | 6,352 |
| 4 | Kokoro Fujii | Japonia
|
175,00 | 7 | 2T4z 3 1 | 5 | 32+ | 5 | 6,531 |
| 5 | Kai Harada | Japonia
|
234,00 | 3 | 3T4z 4 9 | 13 | 30 | 6 | 6,634 |
| 6 | Riszat Chajbullin | Kazachstan
|
272,00 | 17 | 1T1z 4 3 | 16 | 27+ | 1 | 5,863 |
| 7 | Meichi Narasaki | Japonia
|
400,00 | 5 | 3T4z 11 8 | 10 | 31 | 8 | 6,776 |
| 8 | Mickael Mawem | Francja
|
432,00 | 8 | 2T3z 2 4 | 18 | 23+ | 3 | 6,250 |
Faza finałowa[edytuj | edytuj kod]
W fazie ścisłego finału wystąpiło 8 zawodników, a zawodnicy rywalizowali "od początku", ponieważ dotychczasowe miejsca (również wyniki) nie były już uwzględniane w końcowej klasyfikacji.
Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
| Wyniki pierwszej rundy kw. | Wyniki drugiej runda kw. | FF | Wyniki Fazy finałowej |
| Klasyfikacja końcowa łącznej wspinaczki sportowej – mężczyzn | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | Zawodnik | Państwo | Iloczyn miejsc[1] |
Bouldering (B) | Prowadzenie (P) | Szybkość (S) | |||
| Miejsce | Bonus | Miejsce | R (Holds) | Miejsce | Czas | ||||
| Faza ścisłego finału (wyniki) | |||||||||
|
|
Tomoa Narasaki | Japonia
|
4,00 | 1 | 3T3z 4 3 | 2 | 30 | 2 | u[a] |
|
|
Jakob Schubert | Austria
|
35,00 | 5 | 0T3z 0 6 | 1 | TOP | 7 | 7,208 |
|
|
Riszat Chajbullin | Kazachstan
|
40,00 | 8 | 0T1z 0 2 | 5 | 22 | 1 | 5,915 |
| 4 | Kai Harada | Japonia
|
64,00 | 6 | 0T2z 0 6 | 3 | 30 | 3 | 6,348 |
| 5 | Meichi Narasaki | Japonia
|
60,00 | 1 | 1T3z 1 4 | 6 | 21 | 5 | 6,689 |
| 6 | Kokoro Fujii | Japonia
|
72,00 | 3 | 1T3z 2 6 | 4 | 29+ | 6 | 9,438 |
| 7 | Mickael Mawem | Francja
|
112,00 | 4 | 1T2z 3 4 | 7 | 20 | 4 | 6,716 |
| 8 | Alexander Megos | Niemcy
|
448,00 | 7 | 0T1z 0 1 | 8 | 0 | 8 | 7,570 |
| Miejsca i wyniki uzyskane w eliminacjach do fazy ścisłego finału (wyniki 2. rundy) | |||||||||
| 9 | Ludovico Fossali | Włochy
|
800,00 | 20 | 0T0z 0 0 | 20 | 9 | 2 | 5,889 |
| 10 | Sean McColl | Kanada
|
810,00 | 15 | 1T2z 2 3 | 3 | 34 | 18 | 8,354 |
| 11 | Yannick Flohé | Niemcy
|
896,00 | 14 | 1T3z 5 10 | 4 | 32+ | 16 | 7,396 |
| 12 | Nathaniel Coleman |  Stany Zjednoczone
|
960,00 | 18 | 1T3z 2 8 | 8 | 31+ | 10 | 7,024 |
| 13 | Rudolph Ruana | Stany Zjednoczone
|
1296,00 | 13 | 0T3z 0 17 | 6 | 32+ | 12 | 7,277 |
| 14 | Michael Piccolruaz | Włochy
|
1365,00 | 13 | 1T3z 4 7 | 15 | 29+ | 7 | 6,655 |
| 15 | Keita Doha | Japonia
|
1452,00 | 11 | 1T4z 6 8 | 12 | 30+ | 11 | 7,124 |
| 16 | Jernej Kruder |  Słowenia
|
1638,00 | 9 | 2T3z 7 5 | 14 | 29+ | 13 | 7,295 |
| 17 | Jan Hojer | Niemcy
|
2090,00 | 10 | 2T3z 12 6 | 11 | 30+ | 19 | 8,357 |
| 18 | Adam Ondra |  Czechy
|
2280,00 | 6 | 3T3z 1 2 | 19 | 10 | 20 | 9,000 |
| 19 | Stefano Ghisolfi | Włochy
|
2394,00 | 19 | 0T2z 0 4 | 9 | 31+ | 14 | 7,347 |
| 20 | Chon Jong-won |  Korea Południowa
|
2448,00 | 16 | 1T2z 2 4 | 17 | 25+ | 9 | 6,884 |
| Miejsca i wyniki końcowe (iloczyn miejsc) uzyskane w eliminacjach (wyniki 1-szej rundy) | |||||||||
| 21 | Kim Han-wool | Korea Południowa
|
10 106,25 | ||||||
| 22 | Jan Kříž | Czechy
|
10 703,00 | ||||||
| 23 | Manuel Cornu | Francja
|
14 280,00 | ||||||
| 24 | Sascha Lehmann |  Szwajcaria
|
15 170,00 | ||||||
| 25 | William Bosi |  Wielka Brytania
|
15 551,25 | ||||||
| 26 | Domen Škofic | Słowenia
|
15 750,00 | ||||||
| 27 | Hannes Puman |  Szwecja
|
15 840,00 | ||||||
| 28 | Bassa Mawem | Francja
|
19 099,50 | ||||||
| 29 | Carlos Granja |  Ekwador
|
19 347,50 | ||||||
| 30 | Danyjił Bołdyrew |  Ukraina
|
20 160,00 | ||||||
| 31 | Johan Brosler | Stany Zjednoczone
|
20 320,00 | ||||||
| 32 | Tim Reuser |  Holandia
|
20 696,50 | ||||||
| 33 | Pan Yufei |  Chiny
|
21 080,00 | ||||||
| 34 | Nicolas Collin |  Belgia
|
21 266,00 | ||||||
| 35 | Zhong Qixin | Chiny
|
21 667,50 | ||||||
| 36 | Alberto Ginés López |  Hiszpania
|
23 426,00 | ||||||
| 37 | Chan Cheung-Chi Shoji |  Hongkong
|
25 056,00 | ||||||
| 38 | Sean Bailey | Stany Zjednoczone
|
28 728,00 | ||||||
| 39 | Nikolaj Iarilowiec |  Rosja
|
30 442,50 | ||||||
| 40 | Marcello Bombardi | Włochy
|
33 264,00 | ||||||
| Miejsce i wynik końcowy (iloczyn miejsc) uzyskany w eliminacjach przez Polka | |||||||||
| 49 | Marcin Dzieński |  Polska
|
49 572,00 | ||||||
| Miejsce i wynik końcowy ostatniego sklasyfikowanego wspinacza | |||||||||
| 83 | Javier Iván Molina |  Meksyk
|
554 730,00 | ||||||
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ u - w walce finałowej w konkurencji na szybkość Tomoa Narasaki w duelu z Kazachem Riszat Chajbullin'em „zaliczył” upadek
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d IFSC Climbing Championship Combined - Hachioji (JPN). Men combined [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2019-08-21] (ang.).
- ↑ IFSC Climbing World Championships - Hachioji (JPN) 2019 [online], ifsc-climbing [dostęp 2019-08-11] (ang.).
- ↑ IFSC Hachioji 2019. Combined Men: NARASAKI Continues to Dominate [online], cdn.ifsc-climbing.org [dostęp 2019-03-23] (ang.).
- ↑ Kaz Nagatsuka, Top climbers seeking to use world championships in Hachioji as springboard to 2020 Games [online], japantimes.co.jp [dostęp 2019-08-03] (ang.).
- ↑ IFCS, IFSC Climbing Championship Combined - Hachioji (JPN) 2019 [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2019-08-03] (ang.).
- ↑ a b c IFSC Climbing Championship Combined - Hachioji (JPN). 2019 General result MEN combined [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2019-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-21] (ang.).
- ↑ IFSC Climbing Championship Combined - Hachioji (JPN). GENERAL RESULT Men combined [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2019-08-21] (ang.).
- ↑ France’s Jaubert and Italy’s Piccolruaz earn ticet for TOKYO 2020 [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2020-04-30] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- IFCS, Sport Climbing [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2020-03-23] (ang.).
- Tim Hatch, François Leonardon, World Competitions/IFSC-Combined Rules 2019 (Combined) [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2020-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-21] (ang.).