Adam Ondra

	Adam Ondra
	; Adam Ondra (2017)
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1993 ; Brno
Obywatelstwo	czeskie
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Czechy
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Adam Ondra (ur. 5 lutego 1993 w Brnie) – czeski wspinacz sportowy. Specjalizuje się boulderingu, prowadzeniu oraz we wspinacze łącznej i klasycznej. Czterokrotny Mistrz świata we wspinaczce sportowej; trzykrotnie w prowadzeniu oraz w boulderingu. Mistrz Europy w prowadzeniu z 2019 z Edynburga.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jako pierwszy poprowadził drogę wspinaczkową wycenianą na 9c – Silence (Flatanger, Norwegia), a także autor trzech pierwszych przejść kolejnych najtrudniejszych dróg sportowych na świecie: La dura dura (9b+), The Change (9b+), oraz Vasil Vasil (9b+). Autor licznych powtórzeń takich ekstremów jak Golpe de Estado (9b), La Rambla (9a+), czy Action Directe (9a).

Zwycięzca pucharu świata w zawodach wspinaczkowych w prowadzeniu w roku 2009^[1] i 2015^[2], oraz w konkurencji boulderingu w roku 2010^[3]. Mistrz Świata zarówno w boulderingu, jak i w prowadzeniu w 2014 r.^[4]

W 2019 roku w Tuluzie na światowych kwalifikacjach do igrzysk olimpijskich zajął drugie miejsce, które zapewniało mu awans (kwalifikacje) na IO 2020 w Tokio^[5].

Multi medalista we wspinaczce sportowej w konkurencji boulderingu oraz prowadzenia (łącznie 17 medali w tym 5 złotych, 10 srebrnych oraz 2 brązowe) w latach 2009 - 2019:

Mistrzostwa świata (11 medale);
- mistrzostwo świata (4x) – 2014, 2016, 2019,
- wicemistrzostwo świata (5x) – 2009, 2011, 2016, 2018,
- brązowe medale mistrzostw świata (2x) – 2011, 2012.
Mistrzostwa Europy (6 medali);
- mistrzostwo Europy (1x) – 2019,
- wicemistrzostwo Europy (5x) – 2010,2015 oraz w 2017.

Wielokrotny uczestnik, medalista prestiżowych zawodów wspinaczkowych Rock Master^[6] we włoskim Arco, gdzie zdobył ogółem 11 medali; w tym 7 złotych, 2 srebrne i 2 brązowe.
Ondra z 7 zwycięstwami w zawodach wspinaczkowych w Rock Masters jest współrekordzistą z Ramón Julián Puigblanqué wśród mężczyzn pod względem ilości wygranych. Hiszpan też wygrał siedem razy te zawody w Arco w konkurencji prowadzenia^[7].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje	2009	2011	2012	2014	2016	2018	2019
Bouldering	—	2	—	1	2	17	6
Prowadzenie	2	3	3	1	1	2	1
Wsp. na szybkość	—	—	—	—	—	81	51
Wspinaczka łączna	—	—	—	—	—	2	18

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje	2010	2013	2015	2017	2019
Bouldering	2	—	2	—	—
Prowadzenie	2	—	2	2	1

Rock Master[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje	2009	2010	2011	2012	2015	2016	2017	2018
Bouldering	—	—	—	—	—	1	—	—
Prowadzenie	3	3	—	5	—	5	2	4
Duel	—	1	1	2	1	1	1	1

Najważniejsze osiągnięcia wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Drogi wspinaczkowe przebyte klasycznie^[8][edytuj | edytuj kod]

Jednowyciągowe:

a) 9c

Silence (9c) 3 września 2017^[9]

b) 9b+/5.15c

Vasil Vasil (9b+/5.15c) grudzień 2013
La dura dura (9b+/5.15c) luty 2013
First round first minute (9b/5.15b) luty 2014
Move (9b/+,5.15b/c) sierpień 2013
Iron Curtain (9b/5.15b) sierpień 2013
Fight or Flight (9b/5.15b) luty 2013
La Planta de Shiva (9b/5.15b) kwiecień 2011
Chilam Balam (9b/5.15b) kwiecień 2011
Chaxi Raxi (9b/5.15b) marzec 2011
La Capella^[10] (9b/5.15b) luty 2011
Golpe de Estado^[11] (9b) marzec 2010

c) 9b/5.15b

Hell Racer (9a+/5.15a) wrzesień 2013
Kangaroo’s limb (9a+/5.15a) wrzesień 2013
Torture physique integrale (9a+/5.15a) czerwiec 2013
Power Inwerter (9a+/5.15a) styczeń 2013
Thor’s Hammer (9a+/5.15a) lipiec 2012
Jungle Boogie (9a+/5.15a) czerwiec 2012
Perlorodka (9a+/5.15a) wrzesień 2011
Overshadow (9a+/5.15a) maj 2011
Chaxi (9a+/5.15a) marzec 2011
Obrint el Sistema (9a+/5.15a) marzec 2011
L’étrange ivresse des lenteurs (9a+/5.15a) wrzesień 2010
Goldrake (9a+/5.15a) kwiecień 2010
Marina Superstar (9a+/5.15a) październik 2009
Corona (9a+/5.15a) czerwiec 2009
Papichulo (9a+/5.15a) luty 2009
Open Air (9a+/5.15a) listopad 2008
La Rambla (9a+/5.15a) luty 2008
PuntX (9a+/5.15a) październik 2008

d) 9a/5.14d

Cabane au Canada (OS 9a/5.14d) lipiec 2013
Southern Smoke Direct (Flash 9a/5.15d) październik 20112
Action Directe^[12] (9a) 19 maja 2008
Unplugged (9a/5.14d) maj 2008
Martin Krpan (9a/5.14d) 2006
Abyss (9a/5.14d) 2007
Erfolg ist trainierbar (9a/5.14d) 2007
Open Your Mind (9a/5.14d) luty 2008
Fuck The System (9a/5.14d) luty 2008
Sanjski par extension (9a/5.14d) marzec 2008
Weisse Rose (9a/5.14d) wrzesień 2008
Campo Con Corvi (9a/5.14d) październik 2008 – pierwsze przejście klasyczne
Halupca 1978 (9a/5.14d) listopad 2008
Roby in the Sky (9a/5.14d) styczeń 2009

e) 8c/5.14b

Rollito Sharma Extension (OS 8c/5.14b) luty 2008
Digital System (OS 8c/5.14b) luty 2008

Wielowyciągowe:

Dawn Wall (VI 5.14d) – pierwsze powtórzenie, listopad 2016^[13]
Tough Enough (350 m, 10 wyciągów, 8b+) – pierwsze przejście klasyczne, październik 2010^[14]
Silbergeier (200 m, 6 wyciągów, 8b+) sierpień 2007^[15]

Bouldery[edytuj | edytuj kod]

Dreamtime (8B+) marzec 2008

Zawody wspinaczkowe^[16][edytuj | edytuj kod]

Data	Konkurencja	Nazwa zawodów	Miejsce	Pozycja
28.05.2010	bouldering	IFSC Climbing Worldcup	Wiedeń	2.
14.05.2010	bouldering	IFSC Climbing Worldcup	Greifensee	2.
14.11.2009	prowadzenie	IFSC Climbing Worldcup	Kranj	1.
25.09.2009	prowadzenie	IFSC Climbing Worldcup	Puurs	1.
05.09.2009	prowadzenie	ROCKMASTER	Arco	3.
27.08.2009		IFSC World Youth Championships	Walencja	1.
21.08.2009	prowadzenie	IFSC Climbing Worldcup	Imst	1.
08.08.2009	prowadzenie	IFSC Climbing Worldcup	Barcelona	1.
30.06.2009	prowadzenie	IFSC Climbing World Championships	Qinghai	2.
01.05.2009	bouldering	IFSC Climbing Worldcup	Kranj	3.
22.11.2008		IFSC European Youth Series	Kranj	1.
27.09.2008		IFSC European Youth Series	Imst	1.