Adam Ondra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Adam Ondra
Ilustracja
Adam Ondra (2017)
Data i miejsce urodzenia 5 lutego 1993
Brno
Obywatelstwo czeskie
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Mistrzostwa świata
złoto Hachioji 2019 prowadzenie
złoto Paryż 2016 prowadzenie
złoto Gijón 2014 prowadzenie
złoto Monachium 2014 bouldering
srebro Innsbruck 2018 prowadzenie
srebro Innsbruck 2018 wspinaczka łączna
srebro Paryż 2016 bouldering
srebro Arco 2011 bouldering
srebro Xining 2009 prowadzenie
brąz Paryż 2012 prowadzenie
brąz Arco 2011 prowadzenie
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Adam Ondra (ur. 5 lutego 1993 w Brnie) – czeski wspinacz sportowy. Specjalizuje się boulderingu, prowadzeniu oraz we wspinacze łącznej i klasycznej. Czterokrotny Mistrz świata we wspinaczce sportowej; trzykrotnie w prowadzeniu oraz w boulderingu. Mistrz Europy w prowadzeniu z 2019 z Edynburga.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jako pierwszy poprowadził drogę wspinaczkową wycenianą na 9c – Silence (Flatanger, Norwegia), a także autor trzech pierwszych przejść kolejnych najtrudniejszych dróg sportowych na świecie: La dura dura (9b+), The Change (9b+), oraz Vasil Vasil (9b+). Autor licznych powtórzeń takich ekstremów jak Golpe de Estado (9b), La Rambla (9a+), czy Action Directe (9a).

Zwycięzca pucharu świata w zawodach wspinaczkowych w prowadzeniu w roku 2009[1] i 2015[2], oraz w konkurencji boulderingu w roku 2010[3]. Mistrz Świata zarówno w boulderingu, jak i w prowadzeniu w 2014 r.[4]

W 2019 roku w Tuluzie na światowych kwalifikacjach do igrzysk olimpijskich zajął drugie miejsce, które zapewniało mu awans (kwalifikacje) na IO 2020 w Tokio[5].

Multi medalista we wspinaczce sportowej w konkurencji boulderingu oraz prowadzenia (łącznie 17 medali w tym 5 złotych, 10 srebrnych oraz 2 brązowe) w latach 2009 - 2019:

Wielokrotny uczestnik, medalista prestiżowych zawodów wspinaczkowych Rock Master[6] we włoskim Arco, gdzie zdobył ogółem 11 medali; w tym 7 złotych, 2 srebrne i 2 brązowe.
Ondra z 7 zwycięstwami w zawodach wspinaczkowych w Rock Masters jest współrekordzistą z Ramón Julián Puigblanqué wśród mężczyzn pod względem ilości wygranych. Hiszpan też wygrał siedem razy te zawody w Arco w konkurencji prowadzenia[7].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2009 2011 2012 2014 2016 2018 2019
Bouldering — 2 — 1 2 17 6
Prowadzenie 2 3 3 1 1 2 1
Wsp. na szybkość — — — — — 81 51
Wspinaczka łączna — — — — — 2 18

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2010 2013 2015 2017 2019
Bouldering 2 — 2 — —
Prowadzenie 2 — 2 2 1

Rock Master[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2009 2010 2011 2012 2015 2016 2017 2018
Bouldering — — — — — 1 — —
Prowadzenie 3 3 — 5 — 5 2 4
Duel — 1 1 2 1 1 1 1

Najważniejsze osiągnięcia wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Drogi wspinaczkowe przebyte klasycznie[8][edytuj | edytuj kod]

Jednowyciągowe:

a) 9c
  • Silence (9c) 3 września 2017[9]
b) 9b+/5.15c
  • Vasil Vasil (9b+/5.15c) grudzień 2013
  • La dura dura (9b+/5.15c) luty 2013
  • First round first minute (9b/5.15b) luty 2014
  • Move (9b/+,5.15b/c) sierpień 2013
  • Iron Curtain (9b/5.15b) sierpień 2013
  • Fight or Flight (9b/5.15b) luty 2013
  • La Planta de Shiva (9b/5.15b) kwiecień 2011
  • Chilam Balam (9b/5.15b) kwiecień 2011
  • Chaxi Raxi (9b/5.15b) marzec 2011
  • La Capella[10] (9b/5.15b) luty 2011
  • Golpe de Estado[11] (9b) marzec 2010
c) 9b/5.15b
  • Hell Racer (9a+/5.15a) wrzesień 2013
  • Kangaroo’s limb (9a+/5.15a) wrzesień 2013
  • Torture physique integrale (9a+/5.15a) czerwiec 2013
  • Power Inwerter (9a+/5.15a) styczeń 2013
  • Thor’s Hammer (9a+/5.15a) lipiec 2012
  • Jungle Boogie (9a+/5.15a) czerwiec 2012
  • Perlorodka (9a+/5.15a) wrzesień 2011
  • Overshadow (9a+/5.15a) maj 2011
  • Chaxi (9a+/5.15a) marzec 2011
  • Obrint el Sistema (9a+/5.15a) marzec 2011
  • L’étrange ivresse des lenteurs (9a+/5.15a) wrzesień 2010
  • Goldrake (9a+/5.15a) kwiecień 2010
  • Marina Superstar (9a+/5.15a) październik 2009
  • Corona (9a+/5.15a) czerwiec 2009
  • Papichulo (9a+/5.15a) luty 2009
  • Open Air (9a+/5.15a) listopad 2008
  • La Rambla (9a+/5.15a) luty 2008
  • PuntX (9a+/5.15a) październik 2008
d) 9a/5.14d
  • Cabane au Canada (OS 9a/5.14d) lipiec 2013
  • Southern Smoke Direct (Flash 9a/5.15d) październik 20112
  • Action Directe[12] (9a) 19 maja 2008
  • Unplugged (9a/5.14d) maj 2008
  • Martin Krpan (9a/5.14d) 2006
  • Abyss (9a/5.14d) 2007
  • Erfolg ist trainierbar (9a/5.14d) 2007
  • Open Your Mind (9a/5.14d) luty 2008
  • Fuck The System (9a/5.14d) luty 2008
  • Sanjski par extension (9a/5.14d) marzec 2008
  • Weisse Rose (9a/5.14d) wrzesień 2008
  • Campo Con Corvi (9a/5.14d) październik 2008 – pierwsze przejście klasyczne
  • Halupca 1978 (9a/5.14d) listopad 2008
  • Roby in the Sky (9a/5.14d) styczeń 2009
e) 8c/5.14b
  • Rollito Sharma Extension (OS 8c/5.14b) luty 2008
  • Digital System (OS 8c/5.14b) luty 2008

Wielowyciągowe:

  • Dawn Wall (VI 5.14d) – pierwsze powtórzenie, listopad 2016[13]
  • Tough Enough (350 m, 10 wyciągów, 8b+) – pierwsze przejście klasyczne, październik 2010[14]
  • Silbergeier (200 m, 6 wyciągów, 8b+) sierpień 2007[15]

Bouldery[edytuj | edytuj kod]

  • Dreamtime (8B+) marzec 2008

Zawody wspinaczkowe[16][edytuj | edytuj kod]

Data Konkurencja Nazwa zawodów Miejsce Pozycja
28.05.2010 bouldering IFSC Climbing Worldcup Wiedeń Austria 2.
14.05.2010 bouldering IFSC Climbing Worldcup Greifensee Szwajcaria 2.
14.11.2009 prowadzenie IFSC Climbing Worldcup Kranj Słowenia 1.
25.09.2009 prowadzenie IFSC Climbing Worldcup Puurs Belgia 1.
05.09.2009 prowadzenie ROCKMASTER Arco Włochy 3.
27.08.2009 IFSC World Youth Championships Walencja Francja 1.
21.08.2009 prowadzenie IFSC Climbing Worldcup Imst Austria 1.
08.08.2009 prowadzenie IFSC Climbing Worldcup Barcelona Hiszpania 1.
30.06.2009 prowadzenie IFSC Climbing World Championships Qinghai 2.
01.05.2009 bouldering IFSC Climbing Worldcup Kranj Słowenia 3.
22.11.2008 IFSC European Youth Series Kranj Słowenia 1.
27.09.2008 IFSC European Youth Series Imst Austria 1.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Finał PŚ w Kranju. Puchar 2009 dla Ernst i Ondry.
  2. ↑ Mina Markovic i Adam Ondra triumfują w Kranju i w całym PŚ 2015 w konkurencji prowadzenie.
  3. ↑ Noguchi i Ondra boulderowymi mistrzami 2010.
  4. ↑ Juliane Wurm i Adam Ondra boulderowymi Mistrzami Świata 2014, Adam Ondra i Jain Kim triumfują w Mistrzostwach Świata.
  5. ↑ Adam Ondra Gets Olympic Invite - Toulouse IFSC Combined Qualifier Results, climbernews.com [dostęp 2019-11-29] (ang.).
  6. ↑ Albo d’oro Arco Rock legends. LA Sportiva Compettion Award, rockmasterfestival.com [dostęp 2020-05-11] (ang. • wł.).
  7. ↑ ALBO D’ORO. Rock Masters 2018, rockmasterfestival.com/2018 [dostęp 2020-04-02] (wł. • ang.).
  8. ↑ Lista przejść Adama Ondry w portalu 8a.nu.
  9. ↑ Silence – Adam Ondra chrzci pierwsze światowe 9c i… działa dalej (pol.). W: Wspinanie.pl [on-line]. [dostęp 2018-04-09].
  10. ↑ La capella, La capella – 9b.
  11. ↑ Pierwsza 9b dla Adama Ondry – Golpe de estado.
  12. ↑ Adam Ondra na Action Directe.
  13. ↑ Adam Ondra Sends the Dawn Wall!, www.rockandice.com [dostęp 2016-12-06].
  14. ↑ 3x Madagaskar – fenomenalny Adam Ondra. Tough Enough, Mora Mora i Bravo les Filles.
  15. ↑ Wyjście poza sportowe wspinanie – Adam Ondra na alpejskich ścianach Rätikonu.
  16. ↑ Adam Ondra ISFC profile.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Ondra&oldid=61978403”