Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2014

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2014
Sevens Grand Prix Series 2014
2013 2015
Szczegóły
Organizacja

Europa

Termin

7 czerwca – 21 września 2014

Zwycięzca

 Francja

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2014 – trzynaste mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez FIRA-AER mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 7 czerwca do 21 września 2014 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi trzema istniał system awansów i spadków.

Po dwa turnieje wygrały Anglia i Francja, jednak dzięki lepszej postawie w pozostałych zawodach tytuł mistrza Europy zdobyli Francuzi, pozostałe miejsca na podium zajęli Szkoci i Anglicy. Relegowana została najsłabsza w gronie elity Rumunia[1][2][3][4][5][6].

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie siedmiu turniejów – czterech w GPS oraz trzech w niższych dywizjach.

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu czterech turniejów w czerwcu i wrześniu – w Lyonie, Moskwie, Manchesterze i Bukareszcie – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[7]:

Miejsce Punkty
1 20
2 18
3 15
4 14
5 12
6 10
7 7
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – czołowa ósemka awansowała do półfinałów, a pozostałe walczyły o Bowl. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie najsłabsza reprezentacja z Grand Prix Series oraz i dwie z Dywizji A zostały relegowane do niższych klas rozgrywkowych, a ich miejsce zajęli zwycięzcy zawodów odpowiednio Dywizji A oraz obu turniejów Dywizji B.

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

Lyon (7-8 czerwca)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
1  Francja
2  Belgia
3  Hiszpania
4  Rosja
5  Szkocja
6  Gruzja
7  Anglia
8  Niemcy
9  Włochy
10  Walia
11  Portugalia
12  Rumunia
  Półfinały Finał
             
08 czerwca 2014
  Francja 31  
  Rosja 5  
 
08 czerwca 2014
      Francja 40
    Belgia 10
 
 
Mecz o 3. miejsce
08 czerwca 2014 08 czerwca 2014
  Hiszpania 0   Rosja  14
  Belgia 33     Hiszpania  19

Moskwa (28-29 czerwca)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Portugalia
3  Szkocja
4  Gruzja
5  Walia
6  Rosja
7  Belgia
8  Francja
9  Włochy
10  Hiszpania
11  Niemcy
12  Rumunia
  Półfinały Finał
             
29 czerwca 2014
  Anglia 33  
  Gruzja 5  
 
29 czerwca 2014
      Anglia 47
    Portugalia 12
 
 
Mecz o 3. miejsce
29 czerwca 2014 29 czerwca 2014
  Szkocja 5   Gruzja  12
  Portugalia 10     Szkocja  38

Manchester (13-14 września)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Francja
3  Rosja
4  Hiszpania
5  Szkocja
6  Belgia
7  Walia
8  Niemcy
9  Portugalia
10  Rumunia
11  Włochy
12  Gruzja
  Półfinały Finał
             
14 września 2014
  Anglia 26  
  Rosja 5  
 
14 września 2014
      Anglia 28
    Francja 21
 
 
Mecz o 3. miejsce
14 września 2014 14 września 2014
  Hiszpania 12   Rosja  33
  Francja 14     Hiszpania  7

Bukareszt (20-21 września)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja
1  Francja
2  Hiszpania
3  Szkocja
4  Rosja
5  Belgia
6  Walia
7  Niemcy
8  Anglia
9  Gruzja
10  Portugalia
11  Włochy
12  Rumunia
  Półfinały Finał
             
21 września 2014
  Rosja 7  
  Hiszpania 14  
 
21 września 2014
      Hiszpania 17
    Francja 21
 
 
Mecz o 3. miejsce
21 września 2014 21 września 2014
  Francja 14   Rosja  12
  Szkocja 5     Szkocja  14

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Poz. Drużyna Punkty Uwagi
LYO MOS MAN BUK Ogółem
złoto  Francja 20 6 18 20 64
srebro  Szkocja 12 15 12 15 54
brąz  Anglia 14 10 15 14 53 +333
4  Rosja 7 20 20 6 53 +191
5  Hiszpania 15 3 14 18 50
6  Belgia 18 7 10 12 47
7  Walia 3 12 7 10 32
8  Gruzja 10 14 1 4 29
9  Portugalia 2 18 4 3 27
10  Niemcy 6 2 6 7 21
11  Włochy 4 4 2 2 12
12  Rumunia 1 1 3 1 6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. France wins the Lyon 7s Grand Prix Series. rugbyeurope.eu. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)]. (ang.).
  2. 7 GPS : England won the second leg in Moscow. rugbyeurope.eu. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-18)]. (ang.).
  3. Manchester Sevens: England triumph on day two. englandrugby.com. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-19)]. (ang.).
  4. France Seven, 2014 European Champion. rugbyeurope.eu. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-15)]. (ang.).
  5. France Men claim second European Sevens title. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-11-30]. (ang.).
  6. France win European Grand Prix Series with victory in Bucharest as England fall to Belgium and Germany. ur7s.com. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-26)]. (ang.).
  7. 7s GRAND PRIX SERIES start on June 7/8th in Lyon. rugbyeurope.eu. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]