Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1984

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1984
1983 1985
Data

1984

Miejscowość

Barcelona, Hiszpania

81. Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1984 odbyły się w Barcelonie w sierpniu 1984 roku. W tym samym roku odbywały się także igrzyska olimpijskie w Los Angeles, więc w programie mistrzostw znalazły się tylko konkurencje nieolimpijskie: sprint i wyścig na dochodzenie dla kobiet, a dla mężczyzn: sprint zawodowców, wyścig na dochodzenie zawodowców, wyścig ze startu zatrzymanego zarówno dla zawodowców jak i amatorów, keirin, wyścig tandemów, wyścig punktowy zawodowców oraz derny.

Medaliści

[edytuj | edytuj kod]

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Złoto Srebro Brąz
3000 m indywidualnie na dochodzenie Stany Zjednoczone Rebecca Twigg Francja Jeannie Longo Włochy Rossella Galbiati
sprint indywidualny Stany Zjednoczone Connie Paraskevin Erika Salumäe Zhou Suying

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Złoto Srebro Brąz
wyścig punktowy zawodowców Szwajcaria Urs Freuler Australia Gary Sutton Henry Rinklin
wyścig ze startu zatrzymanego zawodowców Horst Schütz Szwajcaria Max Hürzeler Belgia Constant Tourné
wyścig ze startu zatrzymanego amatorów Holandia Jan de Nijs Włochy Roberto Dotti Ralf Stambula
indywidualnie na dochodzenie zawodowców Dania Hans-Henrik Ørsted Wielka Brytania Anthony Doyle Belgia Jean-Luc Vandenbroucke
keirin Szwajcaria Robert Dill-Bundi Włochy Ottavio Dazzan Szwajcaria Urs Freuler
tandemy  RFN
Frank Weber
Hans-Jürgen Greil
 Francja
Philippe Vernet
Franck Dépine
 Włochy
Vincenzo Ceci
Gabriele Sella
sprint indywidualny zawodowców Japonia Kōichi Nakano Włochy Ottavio Dazzan Francja Yavé Cahard
Derny Australia Danny Clark Belgia Constant Tourné Henry Rinklin

Klasyfikacja medalowa

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Razem
1.  Szwajcaria 2 1 1 4
2.  RFN 2 0 3 5
3.  Stany Zjednoczone 2 0 0 2
4.  Australia 1 1 0 2
5.  Dania 1 0 0 1
 Holandia 1 0 0 1
 Japonia 1 0 0 1
8.  Włochy 0 3 2 5
9.  Francja 0 2 1 3
10.  Belgia 0 1 2 3
11.  Wielka Brytania 0 1 0 1
 ZSRR 0 1 0 1
13.  Chiny 0 0 1 1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]