Mistrzostwa Świata w Krykiecie Mężczyzn 2007

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Krykiecie 2007
2007 Cricket World Cup
2003 2011
Dyscyplina

krykiet

Organizator

International Cricket Council

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Indie Zachodnie

Otwarcie

11 marca 2007, Trelawny

Zamknięcie (finał)

28 kwietnia 2007, Bridgetown

Liczba drużyn

16 (z 5 konfederacji)

Liczba aren

8 (w 8 miastach)

I miejsce

 Australia

II miejsce

 Sri Lanka

III miejsce

 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka

Statystyki turnieju
Liczba meczów

51

Oglądalność

672 000 (13 176 na mecz)

Najwięcej runów

Australia Matthew Hayden (659)

Najwięcej wicketów

Australia Glenn McGrath (26)

Najlepszy zawodnik (MVP)

Australia Glenn McGrath

Mistrzostwa Świata w Krykiecie Mężczyzn 2007 (en. 2007 Cricket World Cup) – IX edycja turnieju finałowego krykietowych mistrzostw świata rozgrywanego w formacie meczów jednodniowych. Organizowane przez International Cricket Council od 13 marca do 28 kwietnia w siedmiu karaibskich państwach i w Gujanie. Łącznie w czasie mistrzostw rozegrano 51 meczów.

Miasta i stadiony[edytuj | edytuj kod]

Główne stadiony[edytuj | edytuj kod]

Antigua i Barbuda North Sound Barbados Bridgetown Grenada River Road Gujana Providence
Sir Vivian Richards Stadium
Pojemność: 20 000
Mecze: 6
Kensington Oval
Pojemność: 27 000
Mecze: 7 (w tym finał)
Queen’s Park
Pojemność: 20 000
Mecze: 6
Providence Stadium
Pojemność: 15 000
Mecze: 6
Miasta-organizatorzy na mapie Karaibów Miasta-organizatorzy na mapie Gujany
Jamajka Kingston Saint Kitts i Nevis Basseterre Saint Lucia Gros Islet Trynidad i Tobago Port-of-Spain
Sabina Park
Pojemność: 16 000
Mecze: 7 (w tym półfinał)
Warner Park Stadium
Pojemność: 10 000
Mecze: 6
Beausejour Stadium
Pojemność: 20 000
Mecze: 7 (w tym półfinał)
Queen’s Park Oval
Pojemność: 25 000
Mecze: 6

Stadiony treningowe[edytuj | edytuj kod]

Stadion Miejscowość Państwo Pojemność Mecze
3Ws Oval Bridgetown  Barbados 8 500 4
Greenfield Stadium Falmouth  Jamajka 25 000 4
Arnos Vale Stadium Kingstown  Saint Vincent i Grenadyny 18 000 4
Sir Frank Worrell Memorial Ground Saint Augustine  Trynidad i Tobago 4

Schemat rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W mistrzostwa wystartowało 16 reprezentacji podzielonych na 4 grupy po 4 zespoły. W każdej grupie rozegrano szereg meczów każdy z każdym i do drugiej fazy mistrzostw przeszły dwie pierwsze drużyny z każdej grupy.

Druga faza rozgrywek nazwana Super 8 (super ósemka) to kolejna runda "każdy z każdym", w grupie ośmiu drużyn każda reprezentacja rozgrywa 6 meczów (nie gra tylko meczu z drużyną z którą była wcześniej w grupie eliminacyjnej). Do fazy drugiej zaliczane są punkty zdobyte w fazie pierwsze ale tylko wtedy jeżeli zostały one zdobyte przeciwko drużynie która także zakwalifikowała się do fazy Super 8.

W półfinałach biorą udział zdobywcy miejsc od 1. do 4. (1. z 4. i 2. z 3).

Mecz finałowy został rozegrany 28 kwietnia na stadionie Kensington Oval w Bridgetown na Barbadosie.

Eliminacje i uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Kapitanowie reprezentacji uczestniczących w mistrzostwach.

W mistrzostwach świata zapewniony udział mają wszystkie drużyny, które posiadają tzw. test status w ICC (pełni członkowie tej organizacji), oraz 6 drużyn wyłonionych na drodze wcześniejszych eliminacji.

Zespoły, które zdobyły prawo gry w mistrzostwach:

Pełnoprawni członkowie
 Australia  Bangladesz
 Anglia  Indie
 Nowa Zelandia  Pakistan
 Południowa Afryka  Sri Lanka
 Indie Zachodnie  Zimbabwe
Zespoły z eliminacji
 Bermudy  Kanada
 Kenia  Irlandia
 Holandia  Szkocja

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja M Z R P NR NRR Pkt
 Australia 3 3 0 0 0 +3.433 6
 Południowa Afryka 3 2 0 1 0 +2.403 4
 Holandia 3 1 0 2 0 −2.527 2
 Szkocja 3 0 0 3 0 −3.793 0

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja M Z R P NR NRR Pkt
 Sri Lanka 3 3 0 0 0 +3.493 6
 Bangladesz 3 2 0 1 0 −1.523 4
 Indie 3 1 0 2 0 +1.206 2
 Bermudy 3 0 0 3 0 −4.345 0

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja M Z R P NR NRR Pkt
 Nowa Zelandia 3 3 0 0 0 +2.138 6
 Anglia 3 2 0 1 0 +0.418 4
 Kenia 3 1 0 2 0 −1.194 2
 Kanada 3 0 0 3 0 −1.389 0

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja M Z R P NR NRR Pkt
 Indie Zachodnie 3 3 0 0 0 +0.764 6
 Irlandia 3 1 1 1 0 −0.092 3
 Pakistan 3 1 0 2 0 +0.089 2
 Zimbabwe 3 0 1 2 0 −0.886 1

Super 8[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja M Z R P NR NRR Pkt
 Australia 7 7 0 0 0 +2.400 14
 Sri Lanka 7 5 0 2 0 +1.483 10
 Nowa Zelandia 7 5 0 2 0 +0.253 10
 Południowa Afryka 7 4 0 3 0 +0.313 8
 Anglia 7 3 0 4 0 −0.394 6
 Indie Zachodnie 7 2 0 5 0 −0.566 4
 Bangladesz 7 1 0 6 0 −1.514 2
 Irlandia 7 1 0 6 0 −1.730 2

Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

  Półfinały Finał
             
24 kwietnia – Sabina Park, Kingston, Jamajka
  2  Sri Lanka 289/5  
  3  Nowa Zelandia 208  
 
28 kwietnia – Kensington Oval, Bridgetown, Barbados
      Sri Lanka 215/8
    Australia 281/4
25 kwietnia – Beausejour Stadium, Gros Islet, Saint Lucia
  1  Australia 153/3
  4  Południowa Afryka 149  


Finał[edytuj | edytuj kod]

W finale spotkała się drużyna Australii (1. miejsce w rankingu międzynarodowym) z reprezentacją Sri Lanki (4. miejsce). Mecz rozpoczął się z opóźnieniem spowodowanym ulewnymi opadami deszczu i został skrócony z 50 overów do 38 overów.

Kapitan Australii Ricky Ponting wygrał losowanie przed meczem i zdecydował się odbijać jako pierwszy. Australia zdobyła 281 runów tracąc przy tym 4 wickety - 281/4 (38) (zobacz możliwe wyniki w krykiecie). Adam Gilchrist zdobył 149 runów z zaledwie 104 piłek.

W odpowiedzi Sri Lanka zdobyła 215 runów z 36 overów (mecz został skrócony o dwa następne overy z powodu następnych opadów, ostatecznie Sri Lanka musiałaby zdobyć 268 runów aby wygrań mecz) tracąc przy tym 8 wicketów - 215/8 (36/36).

Tytuł "man of the match" (krykietowy odpowiednik MVP) zdobył Adam Gilchrist, tytuł najlepszego zawodnika Mistrzostw został przyznany Glennowi McGrath.

Australia jest pierwszym krajem która wygrała mistrzostwa świata 3 razy z rzędu i jak do tej pory jedynym krajem który zdobył mistrzostwo świata 4 razy. Od czasu przegranego finału w 1996, w meczu ze Sri Lanką, Australia nie przegrała żadnego meczu w mistrzostwach świata.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]