Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2012
Arco 2011 2014 Gijón
Monachium
Ilustracja
AccorHotels Arena
Data

1216.09.2012

Gospodarz

 Francja, Paryż

Organizator

IFCS

Liczba konkurencji

8

Liczba zawodników

481

Strona internetowa
Sean McColl – pierwszy mistrz świata (zloty medalista) we wspinaczce łącznej.

Mistrzostwa Świata we Wspinaczce Sportowej 2012 – 12. edycja mistrzostw świata we wspinaczce sportowej, która odbyła się w dniach 1216 września 2012 we francuskim AccorHotels Arena w Paryżu[1]. Podczas zawodów wspinaczkowych zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 8 konkurencjach[2].

Po raz pierwszy (debiut) była rozgrywana nowa konkurencja wspinaczka łączna przez mężczyzn, którą wygrał Kanadyjczyk Sean McColl, a u kobiet wygrała Koreanka Kim Ja-in.

Harmonogram

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
E Eliminacje Finał (ilość)  
Wrzesień 2007 11 12 13 14 15 16 17
Wspinaczka sportowa E E E 3 5

Konkurencje

[edytuj | edytuj kod]
Mężczyźni
Kobiety
  • bouldering, prowadzenie, na czas i wspinaczka łączna

Uczestnicy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy i zawodniczki podczas zawodów wspinaczkowych w 2012 roku rywalizowali w 8 konkurencjach. Łącznie do mistrzostw świata zgłoszonych zostało 481 wspinaczy (każdy zawodnik miał prawo startować w każdej konkurencji o ile do niej został zgłoszony i zaakceptowany przez IFCS oraz organizatora zawodów)[1].

Lp. ↓ Uczestnicy – konkurencje → bouldering prowadzenie na czas wsp. łączna
1. Mężczyźni 114[3] 102[4] 55[5] 16[6]
2. Kobiety 66[7] 65[8] 48[9] 15[6]
Razem 180 167 103 31

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]

Medaliści

[edytuj | edytuj kod]
Konkurencja Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Mężczyźni
bouldering[3]
(15.09)
 Rosja
Dmitrij Szarafutdinow
 Austria
Kilian Fischhuber
 Rosja
Rustam Gelmanow
prowadzenie[4]
(16.09)
 Austria
Jakob Schubert
 Kanada
Sean McColl
 Czechy
Adam Ondra
wsp. na czas[5]
(16.09)
 Chiny
Zhong Qixin
 Czechy
Libor Hroza
 Rosja
Dmitry Timofiejew
wspinaczka łączna[6]
(16.09)
 Kanada
Sean McColl
 Niemcy
Thomas Tauporn
 Szwajcaria
Cédric Lachat
Kobiety
bouldering[7]
(16.09)
 Francja
Mélanie Sandoz
 Rosja
Olga Jakowlewa
 Austria
Anna Stöhr
prowadzenie[8]
(15.09)
 Austria
Angela Eiter
 Japonia
Kim Ja-in
 Austria
Johanna Ernst
wsp. na czas[9]
(15.09)
 Rosja
Julija Lewoczkina
 Rosja
Julija Kaplina
 Rosja
Natalia Titowa
wspinaczka łączna[6]
(16.09)
 Korea Południowa
Kim Ja-in
 Francja
Cécile Avezou
 Szwajcaria
Petra Klingler

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Wspinaczka łączna

[edytuj | edytuj kod]

System obliczania wyników był ustalany sumarycznie, gdzie wyniki były przeliczane według skomplikowanego systemu punktowo-miejscowego dla danej konkurencji. Suma tak obliczonych wyników z trzech konkurencji pozwalała wyłonić dopiero zwycięzcę[6]. Taki system obliczania, ustalania wyników obowiązywał do mistrzostw świata 2018. Zmianę systemu ustalania wyników wymusił MKOl na IFCS warunkując dopuszczenie rozgrywania wspinaczki sportowej w formule łącznej na igrzyskach olimpijskich, żeby obliczanie było proste i zrozumiałe nie tylko dla sędziów ale także dla zawodników oraz dla publiczności[10].

Wspinaczka na czas

[edytuj | edytuj kod]

55 zawodników i 48 zawodniczek wystartowało w eliminacjach mistrzostw świata we wspinaczce na czas, do fazy pucharowej zakwalifikowało się 16 wspinaczy z najlepszymi czasami. Zawody wspinaczkowe w fazie finałowej były rozgrywane systemem pucharowym w formule duel, zwycięzca z pary kwalifikował się do dalszych wspinaczek, pokonany odpadał z rywalizacji. Dodatkowo została rozegrana wspinaczka o brązowy medal pomiędzy zawodnikami, którzy odpadli na etapie rywalizacji półfinałowej.

Źródło:[5]

Źródło:[9]

Klasyfikacja medalowa

[edytuj | edytuj kod]

     * Organizator zawodów został zaznaczony tym kolorem.

Pozycja Reprezentacja Razem Mężczyźni Kobiety
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Ogółem
Ogółem
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
Złoto
Złoto
Srebro
Srebro
Brąz
Brąz
1  Rosja 2 2 3 7 1 0 2 1 2 1
2  Austria 2 1 2 5 1 1 0 1 0 2
3  Francja 1 1 0 2 0 0 0 1 1 0
 Kanada 1 1 0 2 1 1 0 0 0 0
 Korea Południowa 1 1 0 2 0 0 0 1 1 0
6  Chiny 1 0 0 1 1 0 0 0 0 0
7  Czechy 0 1 1 2 0 1 1 0 0 0
8  Niemcy 0 1 0 1 0 1 0 0 0 0
9  Szwajcaria 0 0 2 2 0 0 1 0 0 1
Ogółem (9 państw) 8 8 8 24 4 4 4 4 4 4

Źródło:[11]

  1. a b c d e f g h i u - upadek

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012 [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2012-09-12] (ang.).
  2. World Climbing 2012 [online], worldclimbing2012.com [dostęp 2012-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-18] (fr.).
  3. a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Boulder [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
  4. a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Lead [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
  5. a b c IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Men Speed [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
  6. a b c d e f IFSC Climbing World Championship ‐ Paris (FRA) 2012. Overall Ranking, Men and Women [online], egw.ifsc-climbing.org [dostęp 2012-09-16] (ang.).
  7. a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Boulder [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-16] (ang.).
  8. a b IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Lead [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
  9. a b c IFSC Climbing World Championship - Paris (FRA) 2012. General result Women Speed [online], ifsc-climbing [dostęp 2012-09-15] (ang.).
  10. Adam Ondra: “format łączony to wielka tragedia dla naszego sportu” [online], wspinanie.pl [dostęp 2016-03-02] (pol.).
  11. IFSC World Championships -competition [online], ifsc-climbing.org/index [dostęp 2020-03-30] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]