Modest Męciński
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Modest Męciński, za granicą znany jako Modest Menzinsky[1], ukr. Модест Менцинський (ur. 29 kwietnia 1875 w Nowosiółkach, zm. 11 grudnia 1935 w Sztokholmie[1][2]) – ukraiński śpiewak operowy, tenor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem prawosławnego księdza Omeliana Męcińskiego[2]. Uczęszczał do gimnazjów w Drohobyczu i Samborze[2], następnie podjął studia w seminarium duchownym we Lwowie, których jednak nie ukończył[1][2]. Śpiewu uczył się we Lwowie u Walerego Wysockiego[2], od 1899 do 1903 roku studiował natomiast we Frankfurcie nad Menem u Juliusa Stockhausena[1][2]. Jeszcze w trakcie studiów w 1901 roku zadebiutował na scenie rolą Lionela w Marcie Friedricha von Flotowa[1][2]. Od 1903 roku przez dwa sezony śpiewał w Operze Lwowskiej, gdzie kreował role Lohengrina w Lohengrinie, Maksa w Wolnym strzelcu i Jontka w Halce[1][2]. Od 1905 roku był solistą Opery Królewskiej w Sztokholmie[1][2]. Gościnnie występował w Covent Garden Theatre w Londynie[1][2] i Operze Wiedeńskiej[1]. W sezonie 1900–1909 ponownie śpiewał we Lwowie[1][2], gdzie kreował tytułową rolę w operze Ludomira Różyckiego Bolesław Śmiały[1]. W latach 1910–1926 był członkiem zespołu opery w Kolonii[1][2]. W 1926 roku osiadł w Sztokholmie, gdzie nauczał śpiewu[1][2].
Do jego popisowych ról należały tytułowe partie w Tannhäuserze, Zygfrydzie i Fauście, Radames w Aidzie, Eleazar w Żydówce, Canio w Pajacach[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 332–333. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 435. ISBN 0-02-865529-X.