Monika Rydiger

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monika Rydiger
Data i miejsce urodzenia

1961
Przemyśl

Zawód, zajęcie

historyk sztuki

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Monika Rydiger z d. Burzyńska (ur. 1961 w Przemyślu)[1] – polska historyk sztuki, krytyk sztuki, kurator.

W 1999 na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy zatytułowanej Na granicy sztuk. Architektoniczne implikacje rzeźby XX wieku[2]. Specjalizuje się w historii sztuki nowoczesnej i sztuki współczesnej ze szczególnym uwzględnieniem rzeźby i architektury. Była pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej[3]. Obecnie pracuje w Międzynarodowym Centrum Kultury[4] w Krakowie.

Należy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA)[5].

Była członkiem polskiego jury Biennale Młodych Artystów Europy i Krajów Śródziemnomorskich (Aleksandria 2007)[6][7]. Odznaczona odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2011[8].

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

Kuratorka wystaw w Galerii Międzynarodowego Centrum Kultury, m.in.:

  • Mistrzowie światła. Impresjonizm kalifornijski (1890–1930), (razem z Jeanem Sternem, 2003)[9];
  • Frans Masereel – odkrywanie mistrza (razem z Marcelem van Jole, 2005)[10];
  • Jože Plečnik (1872–1957) – architekt i wizjoner (razem z Peterem Krečičem, 2007)[11];
  • Ocalić od zapomnienia (2007)[12];
  • Mroczna strona wyobraźni – sztuka Alfreda Kubina (razem z Moniką Oberchristl, 2008)[13];
  • Ingrid Ledent. Ciągłość pamięci (2009)[14];
  • Grupa Bloomsbury. Brytyjska bohema kręgu Virginii Woolf (razem z Tonym Bradshawem, 2010)[15];
  • Transmigracje. Mysłowski, Puntos (2011)[16][17];
  • Polowanie na awangardę. Zakazana sztuka w Trzeciej Rzeszy (razem z Judith Schönwiesner, 2011)[18][19][20] – wystawa przygotowana w ramach Sezonu Kultury Nadrenii Północnej-Westfalii w Polsce 2011/2012[21] była również prezentowana w Kunstmuseum Mülheim an der Ruhr (2012)[22];
  • Pamięć. Rejestry i terytoria (razem z Natalią Żak, 2013/14)[23];
  • Makom. Dani Karavan. Esencja Miejsca (razem z Hagaiem Segevem, 2015)[24][25].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • „Ludzkie architektury”. Ze studiów nad relacjami pomiędzy rzeźbą a architekturą w sztuce XX wieku, „Modus”, Prace z Historii sztuki, IV, 2003, s. 77–114.
  • Rzeźba i architektura – sztuki uwikłane, /w:/ Rzeźba – Architektura. Wzajemne relacje i strategie, /w:/ Rocznik „Rzeźba Polska”, t. XI, Orońsko 2005, s.9-13.[3][26][27]
  • Architektura wiary. Sacrum i sepulcrum, /w:/, Jože Plečnik, architekt i wizjoner 1872-1957, red. Łukasz Galusek, Monika Rydiger, Kraków 2006, s. 261–339.
  • W drogę. W przestrzeń. W strefę rzeźby, /w:/ Rzeźba w architekturze, red. K. Chrudzimska-Uhera, B.Gutowski, Warszawa 2008, s.
  • W stronę architektury. Inspiracje, przemiany i poszukiwania polskiej rzeźby współczesnej, /w:/ Rocznik „Rzeźba polska”, t. XIII: Rzeźba w Polsce (1945-2008), Orońsko 2008.
  • Learning from landscape. Sztuka i architektura wobec natury, /w:/ Współczesna architektura norweska 2005-2010, katalog wystawy, Kraków 2012, s.26-33.
  • Ostalgiczny stan umysłu, /w:/ Herito, nr. 7, 2012, s.70-78[28][29]
  • Kartografowie innych przestrzeni, /w:/ Kartograf złowrogiej historii. Tara (von Neudorf). Cartographer of sinister history. red. Ł.Galusek, Kraków, 2013, s. 51-71, ISBN 978-83-63463-08-3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ https://biblioteka-online.pwsz.raciborz.edu.pl/ici/recorddetail?id=oai%3Apolona.pl%3A63699306
  2. ↑ Na granicy sztuk. Architektoniczne implikacje rzeźby dwudziestego wieku w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI).
  3. ↑ a b Dr Monika Rydiger, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-01-13].
  4. ↑ Zespół. mck.krakow.pl.
  5. ↑ Członkowie AICA.
  6. ↑ Biennale Młodych Artystów z Europy i Krajów Śródziemnomorskich.
  7. ↑ Polscy reprezentanci na Biennale Młodych Artystów z Europy i Krajów Śródziemnomorskich w Aleksandrii.
  8. ↑ Odznaczeni pracownicy MCK - Zasłużony dla Kultury Polskiej. mck.krakow.pl.
  9. ↑ Mistrzowie światła. Z Kalifornii przez Paryż do Krakowa. www.dziennikpolski24.pl, 2003-02-05.
  10. ↑ Agnieszka Sabor: Północ w słońcu Południa: Twórczość Fransa Masereela w Krakowie. Tygodnik Powszechny Nr 26 (2920), 26 czerwca 2005, 2005-06-26. (pol.).
  11. ↑ Joze Plecnik – architekt i wizjoner. poczytaj.pl.
  12. ↑ W Krakowie wystawa fotograficzna „Ocalić od zapomnienia”. rp.pl, 29 listopada 2007.
  13. ↑ Mroczna strona wyobraźni – sztuka Alfreda Kubina. culture.pl.
  14. ↑ InGRID Ledent. Ciągłość Pamięci. pora.pl.
  15. ↑ Piotr Kosiewski: Dom przy Gordon Square. onet.pl, 2 listopada 2010.
  16. ↑ Transmigracje. Mysłowski, Puntos. muratorplus.pl.
  17. ↑ O wystawie w Radiu Kraków. mck.krakow.pl.
  18. ↑ Rozmowa z Moniką Rydiger. poland-art.com. [dostęp 2013-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-01)].
  19. ↑ O wystawie: Polowanie na awangardę. Zakazana sztuka w Trzeciej Rzeszy. www.mck.krakow.pl. (pol.).
  20. ↑ O wystawie. culture.pl.
  21. ↑ Organizatorzy, partnerzy i patronat medialny. www.mck.krakow.pl. (pol.).
  22. ↑ Ausstellungen. Rückblick. www.muelheim-ruhr.de. (niem.).
  23. ↑ Pamięć. Rejesty i terytoria. mck.krakow.pl.
  24. ↑ MAKOM. Esencja miejsca. tygodnikpowszechny.pl.
  25. ↑ Zwiedzanie wystawy MAKOM. DANI KARAVAN. ESENCJA MIEJSCA i spotkanie z jej kuratorką Moniką Rydiger. sztukioswajanie.pl. [dostęp 2015-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  26. ↑ Architektura i rzeźba : sztuki uwikłane. [dostęp 2013-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  27. ↑ Rzeźba - architektura : wzajemne relacje i strategie. worldcat.org.
  28. ↑ Wokół "Herito" - „Opowieści z krajów, których już nie ma”. herito.pl. [dostęp 2013-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  29. ↑ Herito: otworzyć dyskusje. e-splot.pl.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Monika_Rydiger&oldid=71774089”