Mordechaj Podchlebnik
Podchlebnik podczas prac śledczych Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce na terenie Lasu Rzuchowskiego (maj 1945) | |
Data urodzenia |
1907 |
---|---|
Data śmierci |
1985 |
Zawód, zajęcie |
handlarz, rymarz |
Mordechaj Podchlebnik lub Michał Podchlebnik (ur. 1907, zm. 1985) – polski handlarz i rymarz pochodzenia żydowskiego. Był jedną z sześciu[1] osób, które przeżyły niemiecki obóz zagłady Kulmhof w Chełmnie nad Nerem i dożyły końca wojny[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Koła, gdzie zajmował się handlem (po wojnie podawał, że zajmował się rymarstwem). Do obozu w Chełmnie trafił z getta wiejskiego w Bugaju-Nowinach Brdowskich[3]. Początkowo należał do tzw. „komanda domowego”, które pracowało w samym Chełmnie, następnie pracował jednak w „komandzie leśnym” w Lesie Rzuchowskim, gdzie brał udział w grzebaniu zwłok zamordowanych więźniów[3].
O poranku 19 stycznia 1942 roku uciekł z samochodu ciężarowego dowożącego komando do pracy w Lesie Rzuchowskim, przecinając nożem płachtę i ukrywając się na kilkadziesiąt godzin w przydrożnej stodole[3]. Następnie w Grabowie spotkał Szlamę Ber Winera, który uciekł z obozu tego samego dnia. Następnie miał przebywać m.in. w Gostyninie, Piotrkowie Trybunalskim, Tarnowie, Rzeszowie i Warszawie, szczegóły jego dalszej ucieczki nie są jednak znane[3].
Po wojnie był jednym z kluczowych świadków w śledztwie Władysława Bednarza dotyczącym działalności obozu w Chełmnie, prowadził również handel w Kole[4]. Wyjechał następnie do Frankfurtu nad Menem, a w 1949 roku do Izraela. W 1961 roku był świadkiem w procesie Adolfa Eichmanna, a dwa lata później w procesie załogi obozu Kulmhof w Bonn[3]. W Izraelu podjął pracę w fabryce słodyczy, następnie prowadził pralnię[4].
Jego historia stała się kanwą dla opowiadania Zofii Nałkowskiej Człowiek jest mocny z cyklu Medaliony. Wywiad z Podchlebnikiem ukazał się w filmie dokumentalnym Shoah Claude’a Lanzmanna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Patrick Montague: Chełmno. Pierwszy nazistowski obóz zagłady. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2014, s. 341–344. ISBN 978-83-7536-726-3.
- ↑ Andrzej Grzegorczyk, Piotr Wąsowicz, Obóz zagłady Kulmhof w Chełmie nad Nerem, Luboń, wyd. Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie, s. 31-34, ISBN 978-83-937352-9-7
- ↑ a b c d e Nowicki 2021 ↓, s. 128.
- ↑ a b "Kto tu trafia, ten świata już nie zobaczy". O trzech, co uszli z laboratorium Zagłady [online], Onet Wiadomości, 13 lutego 2022 [dostęp 2023-06-23] (pol.).