Mowa znaków
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
poniżej 1000 | ||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | sgn | ||
ISO 639-3 | psd | ||
IETF | psd | ||
Glottolog | plai1235 | ||
Ethnologue | psd | ||
WALS | psl | ||
SIL | sgn | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Mowa znaków, język gestów lub indiański język migowy (ang. Indian Sign Language[1]) – język migowy, którym posługiwali się Indianie różnych plemion, zamieszkujący Wielkie Równiny.
Język ten służył do porozumiewania się przy okazji polowań mimo różnic językowych pomiędzy plemionami. W roku 1885 język ten został opisany w wydanej pośmiertnie książce The Indian Sign Language napisanej przez kapitana amerykańskiej armii Williama P. Clarka (1845–1884)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Google Books
- ↑ Magda Luchowiec: Język migowy – inny niż wszystkie. figeneration.pl, 2013-12-04. [dostęp 2018-07-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Jarząbek. Bezgłośny język Indian. „Wiedza i Życie”, czerwiec 1997. [dostęp 2009-11-27].