Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka
Zamek żupny w Wieliczce, siedziba MŻK. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Zamkowa 8 |
Data założenia |
2 grudnia 1951 (otwarcie) |
Dyrektor |
Jan Godłowski |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wielickiego | |
Położenie na mapie gminy Wieliczka | |
Położenie na mapie Wieliczki | |
49°59′02,3280″N 20°03′34,9920″E/49,983980 20,059720 | |
Strona internetowa |
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka – muzeum założone w 1951 roku z inicjatywy profesora szkoły średniej w Wieliczce, Alfonsa Długosza; narodowa instytucja kultury[1]. Muzeum mieści się w nieczynnej części jednej z najstarszych na świecie kopalni soli kamiennej (Żupa krakowska). Prezentuje historię górnictwa soli, rozwój techniki kopalnianej, dzieje przemysłu solnego i historię miasta Wieliczka. Zbiory muzeum liczą ok. 20 tys. eksponatów. Muzeum wraz z całą kopalnią zostało wpisane w roku 1978 przez UNESCO na pierwszą Międzynarodową Listę Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego[2].
Dla zwiedzających udostępnione są dwie ekspozycje:
- podziemna – zlokalizowana na III poziomie zabytkowej kopalni soli w Wieliczce (na głęb. 135 m). Jest ona największym w Europie podziemnym muzeum (7481 m² powierzchni). Przedstawia wszystkie aspekty działalności warzelniczej i górniczej prowadzonej w żupach krakowskich. Eksponaty prezentowane w zabytkowych wyrobiskach tworzą unikatowy górniczy skansen.
- na powierzchni – znajduje się w średniowiecznym Zamku Żupnym stanowiącym siedzibę zarządu żupy od końca XIII w. do 1945. W latach 1976–1996 Zamek odrestaurowano ze środków Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Muzeum z przeznaczeniem dla potrzeb muzealnych. Na dziedzińcu zamkowym znajduje się najstarszy w Wieliczce szyb poszukiwawczy z połowy XIII w., baszta z XIV w. oraz fragmenty murów obronnych z XIV w. Dziedziniec jest też miejscem cyklicznych imprez w tym Summer Music Festival i Popołudnie ze Straussem. 23 czerwca 2013 zamek został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO, jako rozszerzenie wpisu dotyczącego kopalni soli.
Historia powstania Muzeum
[edytuj | edytuj kod]Ideę ratowania wielickiej kopalni, pomnika przyrody i pracy polskich górników, podjął Alfons Długosz – artysta plastyk i profesor wielickiego gimnazjum. Jego inicjatywa utworzenia Muzeum Żup Krakowskich zyskała aprobatę ministerstw: Górnictwa oraz Kultury i Sztuki. Gromadzone przez wiele lat zbiory pozwoliły na przygotowanie w zabytkowych wyrobiskach na III poziomie kopalni podziemnej ekspozycji muzealnej. Kierownictwo Kopalni przekazywało Muzeum urządzenia i narzędzia górnicze, odkryte w wyniku prac penetracyjnych prowadzonych wspólnie w starych wyrobiskach. Pozwoliło to Muzeum skompletować jedyną na świecie kolekcję dawnych drewnianych machin wyciągowych, przodków maszyn parowych i elektrycznych. Poza tym przekazano do Muzeum archiwum i bibliotekę salinarną oraz cenny zbiór map górniczych. W latach 1958–1966 umieszczono w 14 komorach poeksploatacyjnych ekspozycję. Prace remontowo-adaptacyjne sfinansowało Ministerstwo Kultury i Sztuki. W 1966 roku w ramach obchodów 1000-lecia państwa polskiego – udostępniono ekspozycję zwiedzającym. Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka jest jednym z największych muzeów górniczych Europy, jednym z 17 muzeów centralnych, podległych Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Misją muzeum jest ochrona i popularyzacja bogatych dziejów górnictwa solnego w Polsce, postrzeganego jako trwałe dziedzictwo ludzkości.
Działalność Muzeum
[edytuj | edytuj kod]Tematyka i czasowe ramy badawcze, będące w zainteresowaniu pracowników Muzeum, są ogromne i bardzo zróżnicowane – sięgają miocenu (dla poznania genezy złoża solnego), a w badaniach archeologicznych neolitu (początki osadnictwa i warzelnictwa). W dziedzinie historii i kultury materialnej obejmuje okres od XIII – do końca XX w. i dotyczy roli i znaczenia gospodarki solnej w dziejach Polski, jej wpływu na rozwój miast Wieliczki i Bochni, dawnej i współczesnej techniki górniczej i technologii warzelniczej.
Zabytki muzealne gromadzone są w następujących zbiorach: Geologicznym, Archeologicznym, Techniki Górniczej, Kartografii (głównie mapy górnicze), Sztuki, Etnografii, Archiwum (dokumenty, rękopisy, akta salinarne) i w tzw. Zbiorze Specjalnym (dawne fotografie, widokówki, dyplomy, druki okolicznościowe). Wymienione kolekcje wraz ze specjalistyczną biblioteką, szczegółową dokumentacją naukowo – techniczną wyrobisk wykonaną w kopalniach Wieliczki i Bochni oraz zbiorem mikrofilmów tworzą kompletną bazę źródłową do prowadzonych badań.
Muzeum prowadzi również działalność wydawniczą (publikacje naukowe, albumy, przewodniki, katalogi zbiorów i wystaw). Wyniki badań naukowych publikowane są od 1965 roku w czasopiśmie naukowym pt. Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce. Zwieńczenie wieloletnich prac badawczych stanowią dwie monografie: Dzieje żup krakowskich (1988) i Wieliczka dzieje miasta (1990).
Szczególną wagę przywiązuje się w Muzeum do działalności edukacyjnej. Dzieciom i młodzieży szkolnej przybliża ten niezwykły zabytek i jego znaczenie poprzez pokazy, warsztaty, lekcje, prelekcje, konkursy a także imprezy plenerowe. Organizowane w miejscach niezwykłych – w Zamku Żupnym, na jego dziedzińcach, a także w ekspozycji podziemnej na głębokości 135 m pod ziemią pozostawiają niezapomniane wrażenia. Istotnie miejsce zajmuje też promocja muzeum i jego bogatej edukacyjno-kulturalnej oferty.
Niezwykłym wydarzeniem jest organizowane rokrocznie od 2003 roku Święto Soli – impreza plenerowa prezentująca dawne techniki pozyskiwania soli. Pracownicy Muzeum na jeden dzień wcielają się w role: bednarza, powroźnika, kowala, garncarza, piwowarów, rzeźbiarza solnego. Atrakcyjność zabaw polega na ich interaktywności: widzowie mogą nie tylko zobaczyć prezentację dawnych rzemiosł, ale również aktywnie uczestniczyć wykonując prace samodzielnie. Stałym punktem imprezy jest pokaz warzenia soli.
Eksponaty należące do Muzeum
[edytuj | edytuj kod]Mówiąc o ekspozycji podziemnej, do najbardziej znanych elementów kolekcji muzealnej należy m.in. obraz Święta Kinga autorstwa Jana Matejki z 1892 roku[3], która znajduje się na wystawie stałej w kopalni. W tej samej komorze wystawiony jest Róg Bractwa Kopaczy oraz kolejny obraz Matejki, przedstawiający zjazd Seweryna Bethmana z żupnikiem Andrzejem Kościeleckim do kopalni w celu pomocy w działaniach ratunkowych podczas pożaru w 1510 roku[4]. Jednymi z najważniejszych eksponatów są kieraty konne („polski”, „saski” i „węgierski”), których poszczególne elementy zostały znalezione w samej kopalni, a które razem tworzą unikatową na skalę europejską kolekcję maszyn wyciągowych[5]. Oprócz tego uwagę przykuwa wystawa geologiczna prezentująca unikalną kolekcję okazów soli takich jak kryształy czy włosy solne[6].
Ekspozycja Zamku Żupnego składa się z wystawy archeologicznej, na której znajdują się artefakty ukazujące rozwój procesu produkcji soli od neolitu aż po średniowiecze. Następnie z Sali Gotyckiej – reprezentacyjnej komnaty Zamku o sklepieniu żebrowym z jednym filarem, w której znajdują się wizerunki żupników, administratorów i urzędników związanych z przedsiębiorstwem solnym[7]. Muzeum jest w posiadaniu jednej z najcenniejszych na świecie kolekcji solniczek[8], których wystawa jest właśnie na Zamku Żupnym. Pochodzą one z najlepszych warsztatów złotniczych i wytwórni porcelany, ukazując przeróżne style m.in. od gotyku aż po art deco. Wykonane są ze złota, porcelany, szlachetnych kamieni czy też masy perłowej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Instytucje kultury w Polsce – Muzea [dostęp: 2009.04.08]
- ↑ Polski Komitet ds. UNESCO: Lista Światowego Dziedzictwa. [dostęp: 2009.04.08]
- ↑ Św. Kinga - obraz Jana Matejki. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2022-05-26]. (pol.).
- ↑ Sztuka i etnografia. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2023-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (pol.).
- ↑ Technika górnicza. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2023-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-07)]. (pol.).
- ↑ Geologia złóż solnych Polski. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2023-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
- ↑ Sala gotycka. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2023-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-03)]. (pol.).
- ↑ Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka - Kopalnia i Zamek. muzeum.wieliczka.pl. [dostęp 2023-09-08]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kopalnia Soli „Wieliczka”. Trasa turystyczna (pol. • ang. • niem. • ros. • fr. • wł.)
- Jubileusz 50-lecia Muzeum Żup Krakowskich
- Muzeum Żup Krakowskich
- Wirtualny spacer 3D po wystawie stałej Muzeum Źup Krakowskich