Muzeum Porcelany Śląskiej w Tułowicach
Muzeum Porcelany Śląskiej w Tułowicach – prywatne muzeum w województwie opolskim.
 Wejście do Muzeum Porcelany Śląskiej w Tułowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Województwo | |
| Adres |
Porcelanowa 2e |
| Data założenia |
2024 |
| Zakres zbiorów |
Porcelana |
Położenie na mapie Tułowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu opolskiego  | |
Położenie na mapie gminy Tułowice  | |
 50°35′57,3″N 17°38′56,0″E/50,599250 17,648889
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum mieści się na terenie dawnej fabryki porcelany, której początki sięgają 1886 roku, kiedy to została założona przez rodzinę Schlegelmilch przybyłą z Turyngii[1]. Fabryka ta, działająca do 2001 roku, była jedną z największych wytwórni porcelany na Śląsku przed 1945 rokiem. Jej wyroby, cenione za wysoką jakość i oryginalne wzornictwo, były znane zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych, gdzie większość produkcji trafiała w pierwszych dekadach XX wieku. Po drugiej wojnie światowej fabryka kontynuowała produkcję, a w 1976 roku została przekształcona w Zakłady Porcelitu Stołowego, zwiększając produkcję i koncentrując się na popularnych wyrobach z porcelitu[2].
W kwietniu 2024 roku, po dziewięcioletnim procesie renowacji prowadzonym przez Fundację Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska, odrestaurowana fabryka rozpoczęła swoją nową funkcję jako Muzeum Porcelany Śląskiej. W zabytkowych wnętrzach zgromadzono kolekcje wyrobów z 14 różnych śląskich manufaktur, często stanowiące jedyne ślady po dawnych fabrykach.
Zwiedzanie[3]
[edytuj | edytuj kod]Zwiedzanie Muzeum oferuje możliwość poznania historii porcelany poprzez prezentację wyrobów z różnych epok, takich jak secesja, art deco i modernizm. W przestrzeniach muzealnych można zobaczyć, jak zmieniające się trendy w sztuce wpływały na wzornictwo porcelany. W muzeum znajduje się również pracownia, gdzie odwiedzający mogą zapoznać się z procesem tworzenia porcelany oraz uczestniczyć w warsztatach związanych z jej projektowaniem i dekorowaniem.
Ekspozycja wyrobów poszczególnych manufaktur[4]
[edytuj | edytuj kod]- Reinchold Schlegelmilch – Tułowice
- Carl Krister – Wałbrzych
- Carl Tielsch – Stary Zdrój
- Hermann Ohme – Szczawienko
- Königszelt – Jaworzyna Śląska
- Zofiówka – Zofiówka
- Tuppack – Parowa
- Stanowice – Stanowice k. Strzegomia
- K. Steinmann – Parowa
- Sorau – Żary
- Franz Prause – Szczawienko
- Gozdnica – Gozdnica
- Giesche – Bogucice
- Huta Franciszka – Bykowina
Muzeum jest częścią Fundacji Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska – największej w Polsce niezależnej organizacji pozarządowej zajmującej się ochroną i promocją zabytków kultury technicznej[5].
Fundacja Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska[6]
[edytuj | edytuj kod]Fundacja Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska, założona w celu ochrony zabytków techniki charakterystycznych dla regionu, działa poprzez różnorodne formy umuzealnienia. Proces ten ma na celu zachowanie oryginalności i autentyczności chronionych obiektów. Fundacja zarządza pięcioma muzeami, w tym Muzeum Kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej, Muzeum Hutnictwa Cynku w Katowicach, Muzeum Młynarstwa Młyn Hilberta w Dzierżoniowie, Muzeum Techniki Rolniczej w Piotrowicach Świdnickich oraz Muzeum Porcelany Śląskiej w Tułowicach koło Opola. W planach są także nowe projekty, w tym Walcownia cynku Silesia w Świętochłowicach oraz Muzeum Kolejnictwa w Dzierżoniowie, będące filią muzeum w Jaworzynie Śląskiej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mariusz i Elżbieta Woźniak: Od Tillowitz do Tułowic. Tułowice: Urząd Gminy w Tułowicach, 2007, s. 25. ISBN 978-83-925288-4-5.
- ↑ Mariusz i Elżbieta Woźniak: Od Tillowitz do Tułowic. Tułowice: Urząd Gminy w Tułowicach, 2007, s. 101. ISBN 978-83-925288-4-5.
- ↑ Zwiedzanie. [dostęp 2024-08-14].
- ↑ Muzeum Porcelany w Tułowicach [online] [dostęp 2024-08-14] (pol.).
- ↑ Muzeum Porcelany Śląskiej. [dostęp 2024-08-13].
- ↑ Fundacja Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska. [dostęp 2024-08-13].
- ↑ Fundacja. [dostęp 2024-08-13].