Muzilo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzilo
Rok założenia

1969

Rok rozwiązania

1971

Pochodzenie

Wrocław  Polska

Gatunek

pop[1]

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”

Powiązania

Esperanto, Vratislavia Beat

Skład
Leszek Pietrzykowski
Ryszard Grzebielucha
Włodzimierz Szomański
Adam Bielawski
Współpracownicy
Barbara Kozłowska
Anna Pawłowska
Mariusz Domaszewicz
Maciej Lis
Mieczysław Dąbrowski

Muzilopolski zespół wokalno-instrumentalny, powstały w marcu 1969 roku przy wrocławskim oddziale Polskiego Związku Esperantystów[2][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół Vratislavia Beat (1967–1969) w marcu 1969 roku przekształcił się w Muzilo, które propagowało piosenki polskich autorów w języku esperanto, a także oryginalne teksty esperanckie i poezję esperancką[2][3]. Muzilo w tym języku oznacza instrumenty, na których grają muzy. Skład grupy tworzyli: Leszek Pietrzykowski (lider; fortepian, organy); Ryszard Grzebielucha (gitara, śpiew); Włodzimierz Szomański (gitara basowa, skrzypce, śpiew); Adam Bielawski (perkusja). Wszyscy muzycy zespołu byli rodowitymi wrocławianami oraz członkami Towarzystwa Miłośników Wrocławia, mającymi zamiar popularyzować dorobek kulturalny miasta Wrocławia wśród esperantystów[2]. Z grupą współpracowali także wokaliści: Barbara Kozłowska, Anna Pawłowska, Mariusz Domaszewicz, Maciej Lis oraz gitarzysta Mieczysław Dąbrowski. W czerwcu zespół nagrał piosenkę pt. Al mi plu diru (Mów do mnie jeszcze), którą często prezentowano na antenie Polskiego Radia w półtoragodzinnym programie, nadawanym w języku esperanckim dla słuchaczy zagranicznych[2]. Piosenka zyskała sporą popularność o czym świadczyły listy nadesłane do redakcji[2]. Grupa występowała podczas imprez esperanckich w kraju (m.in. w 1971 roku na IX Międzynarodowych Wczasach Esperanckich w Międzygórzu, gdzie zaprezentował program pt. Piosenka polska w XXV-leciu PRL, śpiewając wybrane piosenki z lat 1944–1969 w języku esperanto[2][4]) i za granicą (m.in. w NRD w Karl-Marx-Stadt oraz w Wiedniu i Grazu w ramach Światowego Kongresu Esperantystów[2]), po czym zakończyła swą działalność w 1971 roku[4][5].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bonveno (EP Muza N-0592, 1970)
  • Estis inter nenio (Między nami nic nie było) (muz. Maciej Lis - sł. Edward Wojtakowski / Ien la tero (To ziemia) (muz. Juliusz Loranc - sł. Jonasz Kofta, Edward Wojtakowski / Benvenon (Powitanie) (muz. Leszek Pietrzykowski, Ryszard Grzebielucha – sł. Zofia Gebhard, Edward Folcik/ Al mi plu diru (Mów do mnie jeszcze) (muz. Maciej Lis - sł. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Edward Wojtakowski)
  • Wykonawcy: Anna Pawłowska, Mariusz Domaszewicz, zespół Muzilo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Muzilo – Bonveno (EP 1970). discogs.com. [dostęp 2023-08-03]. (ang.).
  2. a b c d e f g Artykuł prasowy pt. Muzilo z archiwum domowego gitarzysty zespołu Muzilo, Ryszarda Grzebieluchy (niestety nie da się w tej chwili ustalić nazwy czasopisma). drive.google.com. [dostęp 2019-07-17]. (pol.).
  3. a b [[Józef Balcerak|Józef Balcerak]]. Rytm i Piosenka: Z kraju. „Jazz”. 11 (159) (1), s. 14, listopad 1969. Warszawa: Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”. 
  4. a b Wczasy esperanckie w Mięczygórzu. „Życie Bytomskie”. 23 (758) (1), 1971. Bytom. 
  5. Muzilo. rateyourmusic.com. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 118, 153. ISBN 978-83-63037-19-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]