Przejdź do zawartości

Myślibórz (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myślibórz
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

koniński

Gmina

Golina

Liczba ludności (2022)

166[2]

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

62-590[3]

Tablice rejestracyjne

PKN

SIMC

0283498

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Myślibórz”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Myślibórz”
Położenie na mapie powiatu konińskiego
Mapa konturowa powiatu konińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Myślibórz”
Położenie na mapie gminy Golina
Mapa konturowa gminy Golina, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Myślibórz”
Ziemia52°13′43″N 18°03′37″E/52,228611 18,060278[1]

Myślibórzwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Golina.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Myślibórz leży na skraju pradoliny Warty, ok. 3 km na południowy zachód od Goliny. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 467 Golina - Ciążeń.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna nazwa Błozino, własność klasztoru Cystersów w Lądzie[4]. Najdawniejszą wzmiankę o istnieniu wsi zawiera dokument z 1288 roku. W roku 1587 właściciel wsi Roch Żychliński zamienił tutejszy kościół na zbór luterański.

W czasach PRL-u we wsi powstała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna[5].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Głównym zabytkiem Myśliborza jest kościół parafialny pw. św. Mateusza. Kościół gotycki wzniesiono na początku XVI w. Późniejsze przebudowy (w drugiej połowie XVII w., w XVIII i XIX w.) zatarły jego pierwotne cechy stylowe. W fasadzie zachodniej zachował się skromny portal, a w kruchcie pod wieżą – sklepienie krzyżowe. Najstarszymi zabytkami są dwie romańskie antaby z brązu w kształcie lwich głów. Wyposażenie kościoła częściowo pochodzi z epoki baroku (ołtarze, ambona) z XVII - XVIII w.[6]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84593
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 814 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 15, cz. 2, Warszawa 1902, s. 364.
  5. Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 238, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
  6. Piotr Maluśkiewicz, „Konin i okolice” Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1979. ISBN 83-210-0067-3