NGC 4125

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4125
Ilustracja
Galaktyka NGC 4125 (HST)
Odkrywca

John Russell Hind

Data odkrycia

4 stycznia 1850

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Smok

Typ

eliptyczna (E6/P)

Rektascensja

12h 08m 05,5s

Deklinacja

+65° 10′ 28″

Przesunięcie ku czerwieni

0,004483[1]

Jasność obserwowana

9,6m

Rozmiary kątowe

5,8' × 3,2'

Alternatywne oznaczenia
UGC 7118, MCG 11-15-27, ZWG 315.19, IRAS12055+6527, PGC 38524

NGC 4125 (również PGC 38524 lub UGC 7118) – galaktyka eliptyczna (E6/P), znajdująca się w gwiazdozbiorze Smoka. Została odkryta 4 stycznia 1850 roku przez Johna Russella Hinda[2].

27 maja 2016 w galaktyce wybuchła supernowa nazwana SN 2016 coj. W chwili odkrycia miała jasność wizualną 15,5m[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NGC 4125 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. Courtney Seligman: NGC 4125. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-21]. (ang.).
  3. Marek Muciek. Kronika, maj 2016. „Urania - Postępy Astronomii”. 784, s. 7, październik 2016. Polskie Towarzystwo Astronomiczne, Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]