Naiskos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naiskos młodego żołnierza

Naiskos – nagrobek w starożytnej Grecji w postaci małej świątyni greckiej[1]. Naśladował kształt templum in antis: Posiadał anty, przyczółek z tympanonem ozdobionym reliefem przedstawiającym sceny z udziałem żywych i zmarłego[1]. Spotykany w okresie od V do IV w. p.n.e. Określenie używane również w stosunku do dekoracyjnych motywów występujących w malarstwie czerwonofigurowym ceramiki z IV w. p.n.e[2].

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Forma naiskosa wykształciła się z greckich steli nagrobnych w 2 połowie IV w. p.n.e.[1]. Stele, początkowo proste w kształcie, z czasem uzyskały bardziej skomplikowaną formę nawiązującą do fasady świątyni greckiej z frontonem wspartym na kolumnach[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c naiskos, [w:] Jendryczko i inni, Sztuka świata. T. 18, Słownik terminów : L-Ż, 2013, s. 87, ISBN 978-83-213-4727-1.
  2. naiskos, [w:] Krystyna. Kubalska-Sulkiewicz, Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 274, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2020-05-13].
  3. stela, [w:] Jendryczko i inni, Sztuka świata. T. 18, Słownik terminów : L-Ż, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 242, ISBN 978-83-213-4727-1, OCLC 857956061 [dostęp 2020-05-13].