Narcyz Olizar

Narcyz Olizar

Radwan Sowity
Rodzina	Olizar
Data i miejsce urodzenia	1794 Zahorów
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1862 Sady
Ojciec	Filip Nereusz Olizar
Matka	Ludwika Szczytt-Niemirowicz

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | rodzeństwo = | faksymile = | opis faksymile =

Narcyz Olizar herbu Radwan Sowity (ur. w 1794 w Zahorowie na Wołyniu, zm. 9 sierpnia 1862 w Sadach koło Poznania) – senator-kasztelan Królestwa Polskiego, poseł na Sejm w 1831, działacz polityczny Wielkiej Emigracji, pisarz, publicysta i malarz.

Syn Filipa Nereusza i Ludwiki z Niemirowiczów-Szczyttów, córki Krzysztofa i Józefy hr. Butlerówny. Brat Gustawa.

Życiorys

Absolwent Liceum Krzemienieckiego i Uniwersytetu Wileńskiego.

Był uczestnikiem spisku, przygotowującego wybuch powstania listopadowego na Wołyniu. Od 18 czerwca 1831 był aktywnym członkiem Sejmu powstańczego. 8 sierpnia mianowany senatorem-kasztelanem. 11 sierpnia 1831 roku odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania udał się na emigrację do Francji.

Związany z obozem Hôtel Lambert księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. W 1837 stanął na czele tajnej organizacji Związku Insurekcyjno-Monarchicznego Wyjarzmicieli, a w latach 1843-1845 był prezesem Towarzystwa Monarchicznego Trzeciego Maja. Był członkiem masonerii.

Współzałożyciel i redaktor pisma Trzeci Maj. Był autorem wielu broszur politycznych, jednak szczególnym powodzeniem cieszyły się jego Pamiętniki polskie (1844), przełożone na francuski i niemiecki i Pamiętniki oryginała (1853). Ponadto był cenionym malarzem-pejzażystą.

Zmarł 9 sierpnia 1862 r. w Sadach. Został pochowany w Lusowie.

Bibliografia

• Pamiętniki kasztelana Narcyza Olizara : dwie części razem, Lipsk 1871