Filip Nereusz Olizar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Nereusz Olizar
Herb
Radwan Sowity
Rodzina

Olizar

Data urodzenia

ok. 1750

Data i miejsce śmierci

1816
Włochy

Ojciec

Onufry Olizar

Matka

Marianna Róża Korzeniowska

Żona

Ludwika Niemirowicz-Szczytt

Dzieci

Narcyz,
Gustaw,
Adelajda, ż. Konstantego Przezdzieckiego

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie)

Filip Nereusz Olizar-Wołczkiewicz herbu Radwan Sowity (ur. ok. 1750, zm. w 1816 we Włoszech) – szambelan królewski w czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego, podczaszy wielki litewski, marszałek Trybunału Głównego Koronnego.

Brat posła na Sejm Czteroletni, Józefa Kalasantego, oraz Genowefy (matki Franciszka Ksawerego Druckiego Lubeckiego) i Klary. Poślubił Ludwikę Niemirowicz-Szczyttównę I v. za Ludwikiem Oskierką, córkę Krzysztofa Niemirowicza-Szczytta i Józefy hr. Butlerówny[1]. Z Ludwiką miał troje dzieci: Narcyza, Gustawa oraz Adelajdę - matkę Aleksandera Narcyza Przezdzieckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze szlacheckiej rodziny Olizarów herbu Chorągwie Kmitów posiadającej znacznie dobra ziemskie, m.in. na Wołyniu.

9 grudnia 1774 r. został mianowany szambelanem, następnie został podczaszym wielkim litewskim (30 VIII 1780 — 1794). W 1790 r. był deputatem z województwa kijowskiego i marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego (1791).

Poseł wołyński na sejm 1776 roku[2].

Filip Nereusz Olizar został właścicielem Ostrożca, Zabłocia, Woronia, Struhy i Radymla w powiecie pińskim. Po śmierci brata odziedziczył cały majątek, stając się także właścicielem m.in. Korosteszowa. W Korosteszowie wybudował nowy dwór[3], a także ufundował nowe uposażenie kościoła (1796), otwartą lecznicę oraz szkołę[4].

Po rozbiorach był członkiem cesarskiej komisji edukacyjnej[5] na Litwie i rosyjskim rzeczywistym radcą stanu, a także członkiem Akademii Nauk i Towarzystwa Ekonomicznego we Florencji.

Zmarł we Włoszech, gdzie udał się dla podreperowania zdrowia.

Był kawalerem orderów Orła Białego, św. Stanisława i św. Włodzimierza II klasy.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. T.Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 364-365: Niemirowiczowie-Szczyttowie h. Jastrzębiec
  2. Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Pod Związkiem Konfederacyi Generalney Oboyga Narodow Agituiącego Się, Warszawa 1776, [b.n.s]
  3. Славные дела и жизнь графа Олизара и архимандрита Елисея. [dostęp 2012-05-20]. (ros.).
  4. O Filipie Nereuszu Olizarze w haśle ''Korosteszów'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 419.
  5. według pamiętników Tadeusza Bobrowskiego (str. 69) pozostałymi członkami tej komisji byli: Filip Plater, Michał Sobański i Józef Drzewiecki.