Narok (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narok
wieś
Ilustracja
Pałac w Naroku
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Dąbrowa

Liczba ludności (2021)

744[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

49-120[3]

Tablice rejestracyjne

OPO

SIMC

0493066

Położenie na mapie gminy Dąbrowa
Mapa konturowa gminy Dąbrowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Narok”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Narok”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Narok”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Narok”
Ziemia50°44′45″N 17°47′24″E/50,745833 17,790000[1]

Narok (niem. Wolfsgrund O.S.[4][5], do 1936 r. Norok[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dąbrowa.

Przed II wojną światową miejscowość leżała w granicach powiatu niemodlińskiego. Od 1950 r. miejscowość należy administracyjnie do województwa opolskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Narok.

Częściami miejscowości są przysiółki: Lesiec, Narocka Kolonia i Odrzyca.

10 czerwca 1936 r. w miejsce nazwy Norok wprowadzono nazwę Wolfsgrund/Oberschlesien[4]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Narok[5].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Pałac w Naroku, druga połowa XIX w.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • Pałac w Naroku, z 1865 r., którego początki sięgają XVIII w. Jego właścicielem była wówczas hrabina Luisa Eleonora von Beess z domu von Skerbrnsky. Następnie kolejnymi gospodarzami byli kolejno: Gottlob Albrecht von Saurma, pan na Sadowicach, generałowa von Schmiedeberg i bracia Guradze, którzy w krótkim czasie doprowadzili do upadku majątku, w połowie XIX w. W 1858 r. kupił go Friedrich von Wichelhaus, który przebudował pałac w stylu neogotyku angielskiego. W 1945 r. pałac zajęli żołnierze Armii Czerwonej i urządzili w nim sztab wojskowy. Po wojnie mieszkali tam pracownicy PGR-u i pałac stopniowo ulegał dewastacji. Ostatni mieszkańcy wyprowadzili się z niego w latach 90. XX w. Pierwszy prywatny właściciel nie zapobiegł jego dalszemu upadkowi, obecny przeprowadził remont.
  • cmentarz parafialny
  • spichlerz

inne zabytki:

  • kościół parafialny pw. św. Floriana, neoklasycystyczny, wybudowany w latach 1904–1905. Fundatorem był Friedrich von Wichelhaus, architektem Ludwig Schneider, a wykonawcami bracia Hermann i Fritz Kügler.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 85959
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 817 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Michael Rademacher: Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Falkenberg. 2006. [dostęp 2012-07-28]. (niem.).
  5. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 92. [dostęp 2013-01-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]