Przejdź do zawartości

Natalja Lebiediewa (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy rosyjskiej historyczki. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.
Natalja Siergiejewna Lebiediewa
Наталья Сергеевна Лебедева
Data urodzenia

1939

Zawód, zajęcie

historyk

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Medal Komisji Edukacji Narodowej

Natalja Siergiejewna Lebiediewa (ros. Наталья Сергеевна Лебедева; ur. 1939[1]) – rosyjski historyk, specjalistka w zakresie historii stosunków międzynarodowych i historii II wojny światowej, członek Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1962 roku ukończyła Moskiewski Instytut Historii i Archiwistyki, po czym podjęła pracę w Instytucie Historii Akademii Nauk ZSRR[1]. W 1970 roku uzyskała stopień naukowy kandydata nauk, a w 1996 roku stopień doktora habilitowanego na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego na podstawie książki "Katyń: Priestuplenije Protiw Czełowieczestwa" ("Katyń: zbrodnia przeciwko ludzkości", ros. Катынь: преступление против человечества)[1], opublikowanej w 1994 roku w Rosji (ISBN 5-01-003510-3)[2], a w 1997 roku w Polsce (ISBN 83-11-08741-5)[3]. Publikowała m.in. w "Zeszytach Katyńskich"[4]. Obecnie pracuje w Instytucie Historii Rosyjskiej Akademii Nauk[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku otrzymała honorowe wyróżnienie Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej za podstawowe odkrycia archiwalne dotyczące zbrodni katyńskiej[5]. W 1996 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Przeglądu Wschodniego[6]. W 2003 roku Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski odznaczył ją Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne zasługi w ujawnieniu i udokumentowaniu prawdy o zbrodni katyńskiej[7], a w 2008 roku Rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała jej Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej[8]. W 2015 roku została uhonorowana Medalem Komisji Edukacji Narodowej[9][10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Историк Наталья Лебедева: «Нельзя искажать правду о трагедии в Катыни» (ros.) kp.ru [dostęp 2011-06-16]
  2. ↑ «Катынь: Преступление против человечества» [online], www.katyn-books.ru [dostęp 2020-02-09].
  3. ↑ Natalia Lebiediewa – Katyń: zbrodnia przeciwko ludzkości, Warszawa 1997, dane książki w katalogu Biblioteki Narodowej, bn.org.pl [dostęp 2011-07-26]
  4. ↑ Natalia Lebiediewa, Komisja specjalna i jej przewodniczący Burdenko, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, str. 56–101
  5. ↑ Wyróżnienia honorowe Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 22), Warszawa 2007, str. 221
  6. ↑ Rozdano Nagrody "Przeglądu Wschodniego" za 2005 rok (pol.) wspolnota-polska.org.pl [dostęp 2011-06-16]
  7. ↑ Rej. 53/2003: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 kwietnia 2003 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 41, poz. 596)
  8. ↑ Lista osób, którym Rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała w 2008 r. Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 24), Warszawa 2009, str. 254–255
  9. ↑ Konrad Żelazowski: Odznaczenia dla obywateli Rosji zasłużonych dla współpracy z Polską. wp.pl, 2015-03-10. [dostęp 2015-03-10].
  10. ↑ Odznaczenia dla obywateli Rosji zasłużonych dla współpracy z Polską [online], dzieje.pl [dostęp 2020-02-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natalja_Lebiediewa_(historyk)&oldid=71770677”