Nebojša Čović
Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1958 |
---|---|
Premier Serbii (p.o.) | |
Okres |
od 12 marca 2003 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Žarko Korać (p.o.) |
Nebojša Čović, cyr. Небојша Човић (ur. 2 lipca 1958 w Belgradzie[1]) – serbski inżynier, przedsiębiorca, polityk i działacz sportowy, burmistrz Belgradu, parlamentarzysta i wicepremier, od 12 do 17 marca 2003 pełniący obowiązki premiera Serbii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia z zakresu inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie w Belgradzie, gdzie również uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Pracował jako asystent na macierzystej uczelni, a także w kilku przedsiębiorstwach, obejmując w nich kierownicze stanowiska. Zajął się reorganizacją klubu koszykarskiego KK FMP, w latach 1995–1997 kierował Jugosłowiańską Federacją Koszykówki[1]. Zaangażował się w działalność Socjalistycznej Partii Serbii, był uznawany za jednego z najbardziej perspektywicznych polityków tego ugrupowania[2]. W latach 90. przez dwie kadencje zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym Republiki Serbii. W 1993 został przewodniczącym zarządu miasta w Belgradzie, a w 1994 objął urząd burmistrza, który sprawował do 1997[1]. Został wykluczony z partii socjalistycznej, kiedy po długotrwałych protestach przyznał publicznie, że jego ugrupowanie przegrało kolejne wybory samorządowe[2]. W pierwszych wyborach z 1997 bezskutecznie ubiegał się o prezydenturę Serbii (otrzymał 2,2% głosów[3]).
Po opuszczeniu SPS założył w 1997 własne ugrupowanie pod nazwą Demokratyczna Alternatywa, które wprowadził do Demokratycznej Opozycji Serbii[1]. Przed wydarzeniami, które 5 października 2000 doprowadziły do obalenia Slobodana Miloševicia, miał rzekomo sprowadzić do serbskiej stolicy ciężarówkę z bronią. Następnie ukrywał się w obawie przed tymczasowym aresztowaniem[2]. 24 października 2000 objął urząd wicepremiera w gabinecie Milomira Minicia[4]. W tym samym roku uzyskał ponownie mandat poselski, następnie pozostał wicepremierem w rządzie tworzonym przez opozycję[1] (do 3 marca 2004). Po zamordowaniu Zorana Đinđicia od 12 do 17 marca 2003 wykonywał obowiązki premiera[2].
W późniejszym czasie rozwiązał DA i został liderem Partii Socjaldemokratycznej. W 2007 wycofał się z działalności politycznej, koncentrując się na działalności biznesowej. Ponownie też zaangażował się w działalność sportową jako m.in. prezes klubu koszykarskiego KK Crvena zvezda Belgrad i wiceprezes klubu piłkarskiego FK Crvena zvezda[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Nebojša Čović. crvenazvezdafk.com. [dostęp 2014-02-02]. (ang.).
- ↑ a b c d Covic, Nebojsa. rulers.org. [dostęp 2014-02-02]. (ang.).
- ↑ Serbian Presidential Elections Since 1990. balkaninsight.com, 1 kwietnia 2012. [dostęp 2020-04-05]. (ang.).
- ↑ Ministries etc.. rulers.org. [dostęp 2014-02-02]. (ang.).
- Absolwenci Uniwersytetu Belgradzkiego
- Ludzie urodzeni w Belgradzie
- Burmistrzowie Belgradu
- Politycy Socjalistycznej Partii Serbii
- Premierzy Serbii
- Serbscy działacze sportowi
- Serbscy parlamentarzyści
- Serbscy przedsiębiorcy
- Serbscy inżynierowie
- Wicepremierzy Serbii
- Wykładowcy Uniwersytetu Belgradzkiego
- Urodzeni w 1958