Przejdź do zawartości

Nestor (Vornicescu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nestor
Nicolae Vornicescu
Metropolita Oltenii
Ilustracja
Kraj działania

Rumunia

Data i miejsce urodzenia

1 października 1927
Lozova-Vornicesti

Data śmierci

17 maja 2000

Metropolita Oltenii
Okres sprawowania

1978–2000

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Archieparchia Krajowej

Śluby zakonne

10 marca 1951

Diakonat

21 października 1951

Prezbiterat

18 lipca 1956

Chirotonia biskupia

1970

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1970

Konsekrator

Firmilian (Marin)

Nestor, nazwisko świeckie Nicolae Vornicescu (ur. 1 października 1927 w Lozovej-Vornicesti, zm. 17 maja 2000) – rumuński biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodziny chłopów, Vasile'a i Very Vornicescu, jako najstarsze z pięciorga dzieci. Przed ukończeniem dziewięciu lat stracił matkę. W 1943 wstąpił jako posłusznik do skitu Nechita, filii monasteru Neamț. W 1946 został mnichem riasofornym. Od 1946 do 1948 uczył się w seminarium muzyki cerkiewnej dla mnichów. Następnie kontynuował naukę w wyższym seminarium duchownym dla mnichów, które ukończył w 1951 jako najlepszy absolwent. Wieczyste śluby mnisze złożył 10 marca 1951, przyjmując imię zakonne Nestor. 21 października tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona przez biskupa Pawła (Serpe). W latach 1951–1955 studiował teologię na Uniwersytecie w Bukareszcie. Pracę licencjacką poświęcił chrześcijańskiej koncepcji życia. Naukę kontynuował na studiach doktoranckich, specjalizując się w patrologii. Pracę doktorską obronił w 1983[1].

18 lipca 1956 został hieromnichem, wyświęcony na kapłana przez biskupa Teofila (Herineanu). Od 1958 służył w soborze metropolitalnym w Jassach i pełnił funkcję bibliotekarza metropolii Mołdawii i Suczawy. Cztery lata później został przełożonym monasteru św. Jana Nowego w Suczawie[1]. W 1966 otrzymał godność archimandryty. W tym samym roku stanął na czele wspólnoty monastycznej w Neamț. Od 1969 do 1970 przebywał na stypendium w Instytucie Ekumenicznym w Bossey, słuchał również wykładów na wydziale teologii protestanckiej w Genewie[1].

W 1970 został biskupem pomocniczym archieparchii Krajowej z tytułem biskupa seweryńskiego. Osiem lat później został wybrany przez Kolegium Elektorskie Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego na arcybiskupa Krajowej i metropolitę Oltenii. Jego intronizacja odbyła się 23 kwietnia 1978 w soborze św. Dymitra w Krajowej. Od 1992 kierował synodalną komisją kanonizacyjną. W tym samym roku został członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej[1].

Uczestnik ruchu ekumenicznego. Reprezentował Rumuński Kościół Prawosławny na uroczystościach kanonizacji metropolity kijowskiego Piotra Mohyły w Kijowie[1].

Zmarł w 2000. Jego pogrzeb poprowadził patriarcha Rumunii Teoktyst w asyście innych biskupów rumuńskich. Został pochowany w soborze metropolitalnym w Krajowej[1]. Pośmiertnie został honorowym obywatelem Krajowej, w 2004 w mieście został odsłonięty jego pomnik[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]