Nikolaus Adames

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikolaus Adames
Ilustracja
Herb duchownego Succure miseris
Daj pomoc potrzebującym
Kraj działania

Luksemburg

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1813
Troisvierges

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1887
Luksemburg

Miejsce pochówku

Chapelle du Glacis

Wikariusz apostolski Luksemburga
Okres sprawowania

1848–1870

Biskup diecezjalny luksemburski
Okres sprawowania

1870–1883

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 sierpnia 1839

Nominacja biskupia

27 marca 1863

Sakra biskupia

29 czerwca 1863

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1863

Miejscowość

Luksemburg

Miejsce

b.d.

Konsekrator

bp Nicolas-Joseph Dehesselle

Grób Adamesa w kaplicy Glacis

Nikolaus Adames (ur. 29 grudnia 1813 w Troisvierges, zm. 13 lutego 1887 w Luksemburgu) – luksemburski biskup rzymskokatolicki, wikariusz apostolski Luksemburga w latach 1848–1870, pierwszy biskup ordynariusz luksemburski w latach 1870–1883, arcybiskup ad personam[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Nikolaus Adames urodził się 29 grudnia 1813 w luksemburskim miasteczku Troisvierges jako jedyne dziecko rolnika Jeana Adamesa i Marii Magdaleny Wangen. Ojciec zmarł gdy Nikolaus miał 5 lat, matka zaś ponownie wyszła za mąż za wdowca, Nikolausa Köchera, pochodzącego z Basbellain, z którym doczekała się kolejnych dzieci. Po zakończeniu nauki na poziomie podstawowym chciał rozpocząć studia seminaryjne w Bastogne, jednak ostatecznie rozpoczął studia w seminarium duchownym w Namur.

Kapłan[edytuj | edytuj kod]

W wieku 25 lat, w dniu 25 sierpnia 1839 roku został wyświęcony na kapłana w belgijskiej diecezji namurskiej. W niecały rok później, 2 czerwca 1840 roku, został inkardynowany do wikariatu apostolskiego Luksemburga.

W 1840 roku został kapelanem Johanna Theodora Laurenta, wikariusza apostolskiego w Luksemburgu. W roku 1841 został kapelanem w kościele Notre Dame w Luksemburgu – późniejszej katedrze. W 1845 roku został zaś sekretarzem biskupa Johanna Theodora Laurenta.

Kiedy bp Laurent musiał opuścić kraj pod naciskiem antyklerykałów, Nicolas Adames tymczasowo objął stanowisko wikariusza apostolskiego.

7 maja 1848 roku został mianowany prowikariuszem apostolskim wikariatu w Luksemburgu.

Biskup[edytuj | edytuj kod]

27 marca 1863 roku papież Pius IX mianował go biskupem ze stolicą tytularną w Halikarnasie[2], jednocześnie mianując go wikariuszem apostolskim Luksemburga w miejsce rezygnującego z tego stanowiska Johanna Theodora Laurenta. Sakrę biskupią przyjął z rąk arcybiskupa Nicolasa-Josepha Dehesselle’a 29 czerwca 1863 roku, w kościele Notre Dame w Luksemburgu. Jako dewizę biskupią przyjął słowa Succure miseris („Daj pomoc potrzebującym”).

W grudniu 1869 roku uczestniczył w Rzymie w obradach soboru watykańskiego I[2].

27 czerwca 1870 roku Wikariat Apostolski Luksemburga został przemianowany na diecezję, w konsekwencji czego Nikolaus Adames został pierwszym biskupem diecezji luksembuskiej. Kościół Notre Dame w Luksemburgu został kościołem katedralnym i stolicą biskupią.

Kiedy po złożeniu rezygnacji z pełnionego urzędu został zamianowany jego następca w osobie bpa Johannesa Josepha Koppesa, Nikolaus Adames przeniósł się do monasteru redemptorystów w Place du Théâtre.

2 listopada 1883 roku został mianowany arcybiskupem ad personam.

Zmarł 13 lutego 1887 roku, w wieku 73 lat. Z powodów politycznych jego ciało zostało pochowane w kaplicy Glacis, która została zbudowana dzięki jego staraniom. Pogrzeb miał miejsce 17 lutego 1887 roku[3].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jego imieniem została nazwana jedna z ulic w Luksemburgu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Archbishop Nikolaus Adames †. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-11-24]. (ang.).
  2. a b Nicolas ADAMES (1813 – 1887). pt.lu. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (fr.).
  3. Marc Jeck: Er war stets der wärmste Patriot. cathol.lu. [dostęp 2015-12-01]. (niem.).
  4. Evy Friedrich. Was bedeuten die Straßennamen der Stadt?. „Ons Stad”. 1/1979, s. 26–27, 1979-06. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]