Przejdź do zawartości

Nikołaj Gołdin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Gołdin
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1910
Griszyno

Data i miejsce śmierci

2001
Moskwa

minister budownictwa przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego ZSRR
Okres

od 1967
do 1986

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Przyjaźni Narodów

Nikołaj Wasiljewicz Gołdin (ros. Николай Васильевич Голдин, ur. 7 marca?/20 marca 1910 w Griszynie, zm. 2001 w Moskwie) – radziecki polityk, minister budownictwa przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego ZSRR (1967–1986), Bohater Pracy Socjalistycznej (1980).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rosjanin, od 1924 uczeń ślusarza i ślusarz na kolei, później pomocnik maszynisty parowozu, od 1929 na fakultecie robotniczym Donieckiego Instytutu Górniczego. Od 1929 w WKP(b), w latach 1931–1937 studiował w Charkowskim Instytucie Elektrotechnicznym, od 1937 inżynier i kierownik rejonowego biura montażowego, od 1938 kierownik specjalnego biura projektowego "Elektromontaż" w Charkowie, od 1939 zastępca kierownika wydziału w Ludowym Komisariacie Budownictwa ZSRR, od 1941 zarządca trustu "Centroelektromontaż" Ludowego Komisariatu Budownictwa ZSRR, od 1946 szef "Gławelektromontażu" Ministerstwa Budownictwa Przedsiębiorstw Przemysłu Ciężkiego ZSRR, od 1950 zastępca, a od 1951 I zastępca ministra budownictwa przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego ZSRR. Od marca 1953 zastępca ministra budownictwa ZSRR, od kwietnia 1954 zastępca ministra budowy przedsiębiorstw przemysłu metalurgicznego i chemicznego ZSRR, od maja 1957 zastępca przewodniczącego Kemerowskiego Ekonomicznego Rejonu Administracyjnego, od 1958 główny inżynier budownictwa zakładu metalurgicznego w Indiach. Od 1961 zastępca ministra budownictwa Rosyjskiej FSRR, od 1962 I zastępca przewodniczącego Sownarchozu Rosyjskiej FSRR, później doradca Ambasady ZSRR na Kubie. Od października 1967 zastępca ministra montażowych i specjalnych budowlanych prac ZSRR, od lutego 1967 do stycznia 1986 minister budownictwa przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego ZSRR, następnie na emeryturze. W latach 1971–1986 członek KC KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 7. do 11. kadencji. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I 12 medali.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]