Niszczyciele typu Curtatone
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby | |
Wycofanie | |
Zbudowane okręty |
4 |
Okręty w służbie |
0 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1214 t |
Długość |
84,9 m |
Szerokość |
8,0 m |
Zanurzenie |
3,1 m |
Napęd |
2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby |
Prędkość |
32 węzły |
Zasięg |
1395 mil przy prędkości 10 węzłów |
Załoga |
108 |
Uzbrojenie |
4 armaty kalibru 102 mm |
Niszczyciele typu Curtatone – typ czterech włoskich niszczycieli zbudowanych po zakończeniu I wojny światowej dla Regia Marina (Marynarka Wojenna Królestwa Włoch). W 1938 roku okręty zostały przeklasyfikowane na torpedowce.
Okręty były wykorzystywane podczas II wojny światowej. Okręt "Curtatone" zatonął w 1941 roku, po wpłynięciu na minę w pobliżu Aten. "Castelfidardo" i "Calatafimi" zostały w 1943 roku zdobyte przez Niemców i wcielone do Kriegsmarine. Oba okręty zatonęły w 1944 roku na Morzu Egejskim. "Monzabano" jako jedyny okręt przetrwał wojnę i pozostał w służbie do 1951 roku.
Okręty[edytuj | edytuj kod]
- "Calatafimi" (Kriegsmarine: TA 15, TA 19)
- "Castelfidardo" (TA 16)
- "Curtatone"
- "Monzabano"
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- RegiaMarina.net: Curtatone – Technical Data. [dostęp 2009-12-02]. (ang.).
- Battleships-Cruisers.co.uk: Italian Destroyers. [dostęp 2009-12-02]. (ang.).