Torpedowce typu Orsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torpedowce typu Orsa
Kraj budowy

Włochy

Użytkownicy

Regia Marina Regia Marina,
Marina Militare Marina Militare

Wejście do służby

1938

Wycofanie

1965

Zbudowane okręty

4

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1000 ton standardowa[1], natomiast serwis Marina Militare podaje 1016 t[2]
1575 (1600) ton pełna

Długość

89,3 m

Szerokość

9,69 m

Zanurzenie

3,74 m

Napęd

2 turbiny parowe, 2 kotły, moc 16 000 KM (11 900 kW), 2 śruby

Prędkość

28 węzły (52 km/h)

Zasięg

5100 Mm przy 14 w

Załoga

154

Uzbrojenie

2 działa 100 mm (2xI)
8-11 x 20 mm plot (w toku wojny)
8 wkm 13,2 mm plot (początkowo)
4 wt 450 mm (2xII)
6 miotaczy bomb głębinowych[3] Serwis Marina Militare podaje 4 wkm i 4 mbg[2]

Torpedowce typu Orsa, określane też jako typ Pegaso – typ włoskich okrętów eskortowych z okresu II wojny światowej, które weszły do służby w Regia Marina pod koniec lat 30. XX wieku. Klasyfikowane początkowo jako eskortowce (avviso scorta – dosł. awizo eskortowe), od 1938 jako torpedowce (torpediniera), a od 1943 jako torpedowce eskortowe (torpediniera di scorta)[2], odpowiadały w rzeczywistości klasie niszczycieli eskortowych.

Były powiększoną wersją torpedowców typu Spica, z ponad dwukrotnie zwiększonym zapasem paliwa i zasięgiem i większą liczbą bomb głębinowych, ale z siłownią o mniejszej mocy i nieco słabszym uzbrojeniem artyleryjskim. Dwa okręty, które przetrwały II wojnę światową, przeklasyfikowano po zakończeniu działań wojennych na fregaty. Służyły w Marina Militare do 1965 roku, kiedy to wycofano je ze służby.

Ich wersją rozwojową była dłuższa seria typu Ciclone.

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]

Okręt Położenie stępki, stocznia Wodowanie Wejście do służby Los
Pegaso 15. 02. 1936
BS Napoletani
08. 12. 1936 03. 1938 Zatopił brytyjskie okręty podwodne HMS „Upholder” i HMS „Thorn”. Samozatopiony 11 września 1943
Procione 15. 02. 1936
BS Napoletani
31. 01. 1937 03. 1938 Samozatopiony 9 września 1943
Orione 27. 04. 1936
CNR Palermo
21. 04. 1937 03. 1938 Przetrwał wojnę i służył później we Włoskiej Marynarce Wojennej. Wycofany ze służby 1. 01. 1965
Orsa 27. 04. 1936
CNR Palermo
21. 03. 1937 03. 1938 Przetrwał wojnę i służył później we Włoskiej Marynarce Wojennej. Wycofany ze służby 1. 07. 1964

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyporność standardowa 1000 t – A. Daszjan...., Conway’s... - 840 ton.
  2. a b c Orsa. [w:] Marina Militare (oficjalna strona Marynarki Włoskiej) [on-line]. Ministero della Difesa. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
  3. A. Daszjan, Korabli..., natomiast Conway’s... podaje nie potwierdzone nigdzie indziej 6 wyrzutni torped.
  4. A. W. Daszjan...

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roger Chesneau (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922-1946, Londyn 1992, ISBN 0-85177-146-7, s. 302–303
  • (ros.) A.W.Daszjan (А.В.Дашьян): Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Italii (Корабли Второй Мировой войны. ВМС Италии), Morskaja Kollekcja nr 8/2003
  • Orsa. [w:] Marina Militare (oficjalna strona Marynarki Włoskiej) [on-line]. Ministero della Difesa. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).