Nornik anatolijski
Microtus anatolicus[1] | |
Kryštufek & Kefelioğlu, 2001[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Podrodzaj | |
Gatunek |
nornik anatolijski |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
brak danych
|
Nornik anatolijski[4] (Microtus anatolicus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Nornik anatolijski występuje na małym obszarze na południowy wschód od środkowej Anatolii, w Turcji; skrajne miejscowości oddalone od siebie o ok. 200 km[5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 2001 roku słoweński zoolog Boris Kryštufek i turecki zoolog Haluk Kefelioğlu, nadając mu nazwę Microtus anatolicus[2]. Holotyp pochodził z Yapalı köyü, w Cihanbeyli, w Konya, w Turcji[6].
M. anatolicus należy do podrodzaju Sumeriomys i grupy gatunkowej socialis[5]. Gatunek ten ma 2n=60 chromosomów, o dwa mniej niż M. socialis, także cechy budowy czaszki odróżniają te gatunki[6]. Występuje sympatrycznie z M. dogramacii[3]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 105–125 mm, długość ogona 21–34 mm; masa ciała 23,5–53 g[8].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Norniki anatolijskie zamieszkują stepy, obszary gleb alkalicznych rzadko porośnięte suchymi halofitami, są spotykane także w uprawach buraków cukrowych w porze zbiorów. Słone gleby na tym obszarze są efektem odparowania wód morskich z zanikłego oceanu Tetydy; na tych terenach występuje wiele endemicznych gatunków zwierząt i roślin[3].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Nornik anatolijski zamieszkuje ograniczony obszar, irygacja i używane dla ochrony plonów środki chemiczne mogą stanowić zagrożenia dla gatunku. Wschodnią część zasięgu obejmuje obszar ochrony przyrody wokół jeziora Tuz, który jest jednak zaniedbany i warunki przyrodnicze ulegają w nim pogorszeniu. Status zagrożenia gatunku nie jest obecnie określony; pozycja taksonomiczna oraz zasięg występowania nornika anatolijskiego wymaga weryfikacji przez dalsze badania[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Microtus anatolicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c B. Kryštufek & H. Kefelioğlu. Redescription and species limits of Microtus irani Thomas, 1921, and description of a new social vole from Turkey (Mammalia: Arvicolinae). „Bonner zoologische Beiträge”. 50 (1–2), s. 8, 2001.
- ↑ a b c d N. Yigit , B. Kryštufek & H. Kefelioglu , Microtus anatolicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 2021-2 [dostęp 2021-12-07] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 237. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 366. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Microtus (Microtus) anatolicus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-07].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 424, 1904. (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 350. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).