Nowe Grochale
52°24′48″N 20°35′58″E/52,413333 20,599444| wieś | |
 południowa część wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
69-70 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-155[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WND |
| SIMC |
0004162[5] |
Położenie na mapie gminy Leoncin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego  | |
| 52°24′48″N 20°35′58″E/52,413333 20,599444[1]
| |
Nowe Grochale – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Leoncin[5][6].
Południową część wsi stanowi dawniej odrębna wieś Grochale Górne.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Dawna wieś rzędowa usytuowana wzdłuż południowego koryta Wisły, na północny wschód od Leoncina. Rozciągnięta wzdłuż linii wschód-zachód, przy szosie Kazuń-Kamion (droga wojewódzka nr 575) oraz drodze z Leoncina[7]. Na południe od wsi rozpoczynają się tereny Kampinoskiego Parku Narodowego[7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś zasiedlona przez osadników holenderskich prawdopodobnie w 1. połowie XIX w., równolegle z kolonizacją terenów sąsiednich.
W 1867 roku wieś Grochale Nowe liczyła 23 osady (domy) i 413 mórg[8]. Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład powiatu sochaczewskiego i podległa pod gminę i parafię Głusk[9].
Tradycyjny holenderski krajobraz kulturowy wsi całkowicie przekształcony, brak zachowanych obiektów zabytkowych właściwych dla tej kolonizacji. Od lat 80. i 90. XX w. wprowadzana całkowicie nowa zabudowa, nie respektująca tradycyjnych podziałów gruntu i siedlisk. Ostatni z zabytkowych obiektów, powstały ok. 1920, zbudowany z drewna, w konstrukcji wieńcowej, z dachem krokwiowo-jętkowym pokrytym słomą, mieszczący pod dachem część mieszkalną i oborę, rozebrany w 1988.
W 2011 we wsi mieszkały 632 osoby[2].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez Nowe Grochale przebiega znakowany zielony szlak pieszy, biegnący północnym skrajem Puszczy Kampinoskiej[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 88787
- ↑ a b Wieś Piotrów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-09-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-01].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 824 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c Juliusz Uliasz, Dariusz Wiśniewski, Anna Tekiel, Elżbieta Mlącka: Legionowo: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Wyd. 2. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2006. ISBN 83-7135-228-X.
- ↑ Głusk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 616.
- ↑ Grochale, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 811.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Grochale (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 811.
- Siedziba gminy: Leoncin
