Przejdź do zawartości

Oblężenie Fortu William Henry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblężenie Fortu William Henry
Wojna o kolonie amerykańskie
Ilustracja
Luis-Joseph de Montcalm próbujący powstrzymać Indian w czasie rzezi po bitwie o Fort William Henry
Czas

3 sierpnia9 sierpnia 1757

Miejsce

południowy kraniec jeziora George’a

Terytorium

Prowincja Nowy Jork

Wynik

zwycięstwo francuskie

Strony konfliktu
Wielka Brytania Francja
Dowódcy
George Munro Louis-Joseph de Montcalm
Siły
2 500 żołnierzy i milicji[1] 6 200 żołnierzy i milicji
1 800 Indian[2]
Straty
Oblężenie: 130 zabitych lub rannych[3]
2 308 pojmanych[4]
Ostatecznie: 69–184 zabitych lub zaginionych w trakcie niewoli[4]
niewielkie[5]
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
43°25′13″N 73°42′40″W/43,420278 -73,711111

Oblężenie Fortu William Henry – starcie zbrojne, które miało miejsce w sierpniu 1757 i zakończyło się utratą przez Brytyjczyków fortu na rzecz sił francuskich Louisa-Josepha de Montcalma. W następstwie oblężenia, część Indian – sojuszników Montcalma – naruszyła warunki kapitulacji i zaatakowała opuszczającą fort kolumnę brytyjską (częściowo kobiety i dzieci), przez co bitwa ta stała się jedną z najgłośniejszych na północnoamerykańskim teatrze wojny siedmioletniej.

Oblężenie

[edytuj | edytuj kod]

Wojska pułkownika George’a Munro wraz z grupami milicji opierały się długiemu oblężeniu i bombardowaniu prowadzonemu przez Francuzów, lecz poddały się po pertraktacjach z Montcalmem. Chociaż Munro był nieustępliwy i opierał się kapitulacji, ostatecznie zgodził się na nią po otrzymaniu wiadomości od generała Daniela Webba, dowódcy sił brytyjskich w kolonii Nowy Jork, który informował, iż nie jest zdolny posłać żadnych posiłków w celu uwolnienia obleganego garnizonu. Dlatego też, z braku nadziei na pomoc, Munro przyjął warunki Montcalma, który pozwolił Brytyjczykom odejść z bronią i zadeklarował, iż ich nie zaatakuje.

Masakra

[edytuj | edytuj kod]

Po brytyjskim wymarszu z fortu, sprzymierzeni z Francuzami Indianie, którzy byli niezadowoleni z warunków rozejmu (obiecano im bogate łupy) zaatakowali i zabili wielu[6] Brytyjczyków spośród grupy, która obozowała na zewnątrz fortu. Historycy są zgodni, że Montcalm i oficerowie próbowali powstrzymać rozlew krwi i postępowali honorowo wobec jeńców brytyjskich, ale prawdopodobnie nie mieli oni środków, by go powstrzymać[7].

Skutki

[edytuj | edytuj kod]

Generał Webb faktycznie posłał posiłki do Fort William Henry, które przybyły dzień za późno. Webb został odwoływany do Anglii z powodu swych porażek. Na dodatek, utrata Fort William Henry stanowiła mocny cios dla brytyjskiej strategii na tym obszarze i zapobiegła do końca roku wszelkim próbom uderzenia w kierunku do Montrealu. W ten sposób, do roku 1758, w trzy lata po rozpoczęciu walk, Brytyjczycy nie mieli prawie żadnych terytorialnych zysków w Nowej Francji.

Wpływy kulturowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Steele 1990 ↓, s. 69
  2. Parkman 1922 ↓, s. 489–492
  3. Pargellis 1933 ↓, s. 250
  4. a b Steele 1990 ↓, s. 144
  5. Źródła nie podają francuskich strat. Steele 1990 ↓, s. 104 wspomina o 15 zabitych Indianach.
  6. początkowo mówiono o 1500 ofiarach, obecnie liczba oscyluje między 70 a 180
  7. U-S-History.com: The French and Indian War, Fort William Henry “Massacre” August 1757. [dostęp 5 sierpnia 2007]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]