Przejdź do zawartości

Oblężenie Kobanê

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblężenie Kobanê (2014-2015)
wojna domowa w Syrii, front kurdyjski podczas wojny domowej w Syrii
Ilustracja
Mapa pokazująca przebieg oblężenia Kobanê od października 2014 do stycznia 2015
Czas

2014-09-15 15 września 2014(dts) – 2015-03-20 20 marca 2015(dts)

Miejsce

Kobanê

Terytorium

Syria

Wynik

zwycięstwo sił Rożawy[1]

Strony konfliktu
Rożawa Rożawa

Wolna Armia Syrii
 Partia Pracujących Kurdystanu[2]
Kurdystan Region Kurdystanu (od 30 października 2014)[3][4]
CJTF-OIR

Państwo Islamskie
Dowódcy
Rożawa Salih Muslim[5]
Narin Afrin[6]
Mahmud Berxwedan[7]
Meryem Kobani[8]
Faisal Saadoun[9] 		Abu Bakr al-Baghdadi
Abu Ayman al-Iraqi †[10]
Abu Umar asz-Sziszani[11]
Siły
Rożawa 1500-2000[12]
600[13]
500[14][15]
Kurdystan 150[16] 		9000+[17]
Straty
Rożawa 562-741[18][19] zabitych
29-72 zabitych 		1422–2000 (według SOHR)[20]
2000+ (według U.S.)[21]
Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
36°53′23,000″N 38°21′20,000″E/36,889722 38,355556

Oblężenie Kobanê – inwazja sił Państwa Islamskiego (ISIS) w dniu 13 września 2014[22] w celu zajęcia kantonu Kobanê i jego głównego miasta Kobanê (arab. Ayn al-Arab) w północnej Syrii w de facto autonomicznym regionie Rożawa.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

1 kwietnia 2014 Państwo Islamskie (ISIS) rozpoczęło oblężenie miasta z trzech stron. Dżihadyści dokonali również ataku artyleryjskiego na Zur Mughar. W międzyczasie, ich oponenci dokonali zasadzki w Kandal, w których zginęło, jak się okazało, 12 Azerów będących w szeregach ISIS oraz ich kurdyjski dowódca o przydomku Abu Muhammad. Mimo tego, rebelianci przechwycili z rąk kurdyjskich dwa silosy pod Sirrinem oraz Tall al-Bawgha[23].

24 kwietnia 2014 w podwójnym zamachu samobójczym w Ras al-Ajn zginęło 11 osób. Ataki, których autorstwo przypisywano ISIS, wymierzone były w siły YPG[24].

29 maja 2014 dżihadyści podczas rajdu na wioski w pobliżu Ras al-Ajn zabili 15 cywilów. Dzień później uprowadzili 193 kurdyjskich cywilów z Kabbasinu pod Aleppo. Tego samego dnia na drodze z oblężonego Ajn al-Arab do Aleppo uprowadzili 186 uczniów, których wysłali do szkoły koranicznej na indoktrynację[25].

Po zawojowaniu północnego Iraku i zdobyciu tam broni, w lipcu 2014 Państwo Islamskie przystąpiło do ataku pod Ajn al-Arab. 4 lipca 2014 po trzech dniach walk z YPG zajęli wioski Zur Maghar, Az-Zjara i Bajadijja, leżące u bram Ajn al-Arab[26]. Po kolejnym natarciu ze wschodu, siły kurdyjskie zostały zmuszone do wycofania się z pozycji w wioskach Abdi, Kwi, Kindal, Kri i Sur. W walkach śmierć poniosło co najmniej 18 bojowników YPG[27].

14 lipca 2014 PYD wezwała wszystkich Kurdów, by chwycili za broń w obronie Ras al-Ajn. Na apel odpowiedziała Partia Pracujących Kurdystanu (PKK), której bojownicy przenikali z Turcji, by walczyć z islamistami[28]. Według źródeł kurdyjskich, do końca lipca 2014 udało się odeprzeć szturm dżihadystów na Ajn al-Arab. W lipcowych walkach zginąć miało od 406 do 685 terrorystów ISIS[29].

W efekcie tej ofensywy Państwa Islamskiego na terenie syryjskiego Kurdystanu, siły YPG podjęły ograniczoną współpracę z Siłami Zbrojnymi Syrii w zakresie walki przeciwko ISIS[30][31].

Kolejny szturm na Ajn a-Arab rozpoczął się 17 września 2014. Dżihadyści w natarciu użyli czołgów, rakiet oraz ciężkiej artylerii. Pod ciężkim ostrzałem, po trzech dniach siły kurdyjskie wycofały się z około 100 wiosek w rejonie Ajn al-Arab[32]. Islamiści stanęli 15 km od miasta. Gwałtowne walki spowodowały ucieczkę 60 tysięcy syryjskich Kurdów do Turcji. Tereny walk zamieszkiwało około 400 tysięcy ludzi[33]. W walkach zginęło 34 cywilów. W międzyczasie z terytorium Turcji do Ajn al-Arab przybyło 300 bojowników kurdyjskich PKK[34]. W dniach 20–21 września 2014 w walkach na przedpolach Ajn al-Arab zginęło 39 terrorystów ISIS i 27 kurdyjskich bojowników. Walki koncentrowały się na południe i na wschód od miasta, gdzie ekstremiści podeszli na 10–13 km od miasta[35]. W nocy 22 września 2014 Kurdowie powstrzymali natarcie ISIS w wioskach Mujik i Aliszar (6–7 km na wschód od miasta), jednak z tych pozycji islamiści byli w stanie ostrzeliwać za pomocą rakiet centrum miasta[36].

Tymczasem 23 września liczba uchodźców osiągnęła 138 tysięcy osób, którzy uciekli z miasta i terenów wiejskich[37]. Jednym z celów pierwszego dnia międzynarodowej operacji lotniczej nad Syrią, wymierzoną w Państwo Islamskie, były pozycje dżihadystów wokół Ajn al-Arab[38].

W dniu 26 stycznia 2015 YPG i jej sojusznicy, wspierani przez ciągłe naloty pod dowództwem USA, zaczęli odzyskiwać miasto, zmuszając ISIS do ciągłego odwrotu. Kobanê zostało całkowicie odbite 27 stycznia; jednakże większość pozostałych wiosek w kantonie pozostawała dalej pod kontrolą islamistów[39][40]. YPG wraz z sojusznikami dość szybko odzyskali kontrolę na obszarach wiejskich, a ISIS wycofało się 25 km od miasta do 2 lutego. Do końca kwietnia 2015 islamiści stracili prawie wszystkie zdobyte wioski w kantonie, zachowując wyłącznie kontrolę nad kilkoma w północno-zachodniej części gubernatorstwa Rakka. Pod koniec czerwca 2015 ISIS rozpoczął nową ofensywę przeciwko miastu, zabijając co najmniej 233 cywilów, ale szybko zostali wyparci.

Bitwę o Kobanî uznano za punkt zwrotny w wojnie z Państwem Islamskim[41]. Niektórzy nazywali oblężenie „kurdyjskim Stalingradem”[42][43].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Amberin Zaman, Kurdish victory in Kobani defeat for Turkish policy [online], www.al-monitor.com, 28 stycznia 2015 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  2. ↑ Bill Roggio, Caleb Weiss, Islamic State is forced from Kobane [online], FDD's Long War Journal, 27 stycznia 2015 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-05] (ang.).
  3. ↑ Eyaz Ciziri, First unit of Peshmerga enters Kobane [online], ARA News, 4 marca 2016 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  4. ↑ India’s National Fortnightly Magazine from The Hindu [online], Frontline [dostęp 2023-11-23] (ang.).
  5. ↑ Paula Astih, Kurdish PYD leaders says Peshmerga “effective” in Kobani fight [online], www.aawsat.net, 28 stycznia 2015 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-28] (ang.).
  6. ↑ Kurdish Woman Leading Battle Against Islamic State in Kobane: Activists [online], NDTV.com [dostęp 2023-11-23] (ang.).
  7. ↑ Mutlu Çiviroğlu, YPG Chief Commander in Kobane Berxwedan: Kobane is Resisting for Humanity [online], Personal Website of Mutlu Civiroglu, 22 grudnia 2014 [dostęp 2023-11-23] (ang.).
  8. ↑ Interview With YPJ Commander In Kobanê: Kobanê Will Not Fall [online], The Rojava Report, 9 października 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-16] (ang.).
  9. ↑ Frida Ghitis, Why Abu Layla will be missed [online], CNN, 11 czerwca 2016 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-08] (ang.).
  10. ↑ Ben Hubbard, Eric Schmitt, Military Skill and Terrorist Technique Fuel Success of ISIS, „The New York Times”, 28 sierpnia 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-13] (ang.).
  11. ↑ Amr Mamdouh, Kadyrov Claims Red-Bearded Chechen Militant al-Shishani Dead [online], www.el-balad.com, 28 stycznia 2015 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-28] (ang.).
  12. ↑ Peshmerga fighters 'heavily shelling' ISIS in Kobani [online], The Daily Star, 4 listopada 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-04] (ang.).
  13. ↑ Jan Ali, Joan Ibrahim, Syrian Kurds escape ISIS, cross into Turkey [online], ARA News, 9 października 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-09] (ang.).
  14. ↑ Laura Smith-Spark, Phil Black, Ray Sanchez, Kurdish fighter: ISIS has entered Syrian city of Kobani [online], CNN, 3 października 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-03] (ang.).
  15. ↑ Islamic State crisis: Syria rebel forces boost Kobane defence, „BBC News”, 29 października 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-12] (ang.).
  16. ↑ Omer Berberoglu, Peshmerga, Syrian rebels battle Islamic State in besieged Kobani, „Reuters”, 3 listopada 2014 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-03] (ang.).
  17. ↑ Karam Shoumali, Anne Barnard, Slaughter Is Feared as ISIS Nears Turkish Border, „The New York Times”, 6 października 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-07] (ang.).
  18. ↑ 1400 killed in 80 days of clashes, bombardment, and suicide explosions in Ein al-Arab”Kobane” [online], Syrian Observatory For Human Rights, 29 października 2015 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-29] (ang.).
  19. ↑ YPG retakes more than 332 villages in Ayn al- Arab “Kobane”, and consultations to convert about a third of the city to a museum [online], syriahr.com, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2017-02-15] (ang.).
  20. ↑ Robin Wright, A Victory in Kobani?, „The New Yorker”, 27 stycznia 2015, ISSN 0028-792X [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-29] (ang.).
  21. ↑ Tom Perry, Reuters | Breaking International News & Views [online], Reuters, 23 listopada 2023 [dostęp 2023-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-26] (ang.).
  22. ↑ Syria Kobane IS offensive (13 Sept 2014 – 26 Jan 2015) [online], agathocledesyracuse.com, 4 lutego 2015 [dostęp 2023-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-04] (ang.).
  23. ↑ Syrian Kurds appeal for help to prevent fall of Ain al-Arab [online], Hawar News [dostęp 2014-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-05] (ang.).
  24. ↑ 11 Killed in Double Suicide Bombing in Syrian Kurdistan. eaworldview.com. [dostęp 2014-04-27]. (ang.).
  25. ↑ Up to 186 Kurdish students kidnapped by ISIS in northern Syria, „The Guardian”, 26 czerwca 2014 (ang.).
  26. ↑ Jihadists control all main Syria oil fields - NGO. News24. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
  27. ↑ ISIS steps up assault on Kurds in Syria’s north [online], Daily Star, 11 lipca 2014 [dostęp 2014-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-19] (ang.).
  28. ↑ Kurds go to Syria from Turkey to fight Islamists [online], Reuters, 14 lipca 2014 (ang.).
  29. ↑ Nearly 700 Islamic Militants Killed in Kobane Fighting in July [online], Rudaw, 3 sierpnia 2014 (ang.).
  30. ↑ YPG and pro-Assad forces: enemy of my enemy is my friend [online], ARA News, 27 lipca 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-10-17] (ang.).
  31. ↑ YPG spokesman: our cooperation with Syrian regime is logical under current conditions [online], ARA News, sierpień 2014 (ang.).
  32. ↑ Kurdish leader urges world to protect Syrian town from Islamic State [online], Reuters, 19 września 2014 [dostęp 2016-05-27] (ang.).
  33. ↑ Turkey: 45,000 Syrian Kurds crossed border. Daily News. [dostęp 2014-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-20)]. (ang.).
  34. ↑ About 60,000 Syrian Kurds flee to Turkey from Islamic State advance. Reuters. [dostęp 2014-09-23]. (ang.).
  35. ↑ Syria refugee flood to Turkey hits 100,000. Washington Post. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)]. (ang.).
  36. ↑ ISIS militants advance in Syrian Kurdish region [online], Ara News, 22 września 2014 (ang.).
  37. ↑ UNHCR bracing for exodus of 400,000 Kurds into Turkey. Daily Star. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-27)]. (ang.).
  38. ↑ Strikes hit ISIS jihadists near besieged Syria town: activists. Daily Star, 2014-09-24. [dostęp 2014-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-28)]. (ang.).
  39. ↑ YPG retakes the entire city of Ayn al- Arab “Kobani” after 112 days of clashes with IS militants [online], Syrian Observatory For Human Rights, 16 października 2015 [dostęp 2023-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-16] (ang.).
  40. ↑ Syrian Kurds 'drive Islamic State out of Kobane', „BBC News”, 26 stycznia 2015 [dostęp 2023-11-22] (ang.).
  41. ↑ Zeina Karam, Advances on IS strongholds underlines US, Russia convergence [online], AP News, 6 czerwca 2016 [dostęp 2023-11-22] (ang.).
  42. ↑ Joanna Paraszczuk, The Kurdish Stalingrad, „The Economist”, ISSN 0013-0613 [dostęp 2023-11-22] (ang.).
  43. ↑ The Kurdish Stalingrad, „The Economist”, ISSN 0013-0613 [dostęp 2023-11-22] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oblężenie_Kobanê&oldid=73170194”