Obraz Przemienienia Pańskiego (z Krużlowej)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz Pana Jezusa Przemienionego z Krużlowej
Miejsca kultu

Krużlowa Wyżna, Kościół katolicki

Sanktuarium

Sanktuarium Pana Jezusa Przemienionego – Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krużlowej Wyżnej

Początek kultu

ok. 1748

Czas powstania wizerunku

ok. 1500

Data wspomnienia

6 sierpnia (święto Przemienienia Pańskiego)

Technika wykonania

malowany na desce

Rozmiar

82 × 68 cm

Obraz Przemienienia Pańskiego – Pana Jezusa Przemienionego (Veraicon) – obraz Pana Jezusa, łaskami słynący umieszczony w kościele sanktuaryjnym w Krużlowej koło Grybowa (pod Nowym Sączem) w województwie małopolskim.

Historia i opis obrazu[edytuj | edytuj kod]

Opis obrazu krużlowskiego[edytuj | edytuj kod]

W ołtarzu głównym kościoła parafialnego umieszczony jest łaskami słynący obraz Przemienienia Pańskiego w typie Veraicon. Namalowany na lipowej desce o kształcie prostokąta, mającej wymiary 82 × 68 cm.

Obraz przedstawia młodzieńcze pełne powagi i dostojeństwa Oblicze Jezusa Chrystusa, otoczone w górnej części złotym nimbem zdobiony promieniami i stylizowaną ornamentyką roślinną. Chrystus ma wysokie czoło, z przedziałkiem pośrodku. Czarne włosy opadają po bokach twarzy. Na twarzy widnieje czarna, spiczasta broda z wąsami. Zarysowane są mocno łuki brwiowe, a oczy są szeroko otwarte. Światłocień na tym obrazie wskazuje na dzieło renesansu. Lewa część twarzy Jezusa pokryta jest spokojnym chiaroscuro zacieniającym niemal cały lewy policzek i skroń Zbawiciela. Kontrast ten podkreśla trójwymiarowość oblicza Chrystusa. Obraz dopełnia zielone tło oraz majuskułowy napis o renesansowym kroju liter z języka łacińskiego u dołu obrazu: Salve Sancta Facies nostri Redeptoris w tłumaczeniu: Witaj, Święte Oblicze naszego Odkupiciela[1][2][3]. Historycy sztuki twierdzą, że Veraicon krużlowski powstał ok. 1500 r. w gotyckim warsztacie małopolskim (pod wpływem pierwowzoru bizantyńskiego bądź bizantyńsko-ruskiego). W XVII w. obraz przemalowano. Przed konserwacją, którą przeprowadził w latach międzywojennych J.E. Dutkiewicz, głowę Chrystusa otaczała korona barokowa wykonana ze srebrnej blachy. Odsłonięto wtedy nimbus i odkryto prawe ucho. Ostatnia konserwacja obrazu odbyła się w 2001 roku, odkryto wówczas lewe ucho[4][5].

Obraz Przemienienia Pańskiego z Krużlowej nie jest kopią obrazu Przemienienia z sądeckiej Bazyliki św. Małgorzaty. Obraz krużlowski i sądecki to dzieła równorzędne (podobne), powstałe w tym samym czasie i terytorium.

Historia cudownego wizerunku Chrystusa Krużlowskiego[edytuj | edytuj kod]

Nie wiadomo jak obraz znalazł się w Krużlowej. Najstarsze dokumenty z wizytacji parafii zawierające spisy rzeczy znajdujących się w kościele nie mówią o obrazie Przemienienia[4]. Akta wizytacji z 1728 r. mówią o ołtarzu Przemienienia Pańskiego, ale nie zawierają informacji na temat kultu. Wyczytać z nich można, że na obrazie Przemienienia Pańskiego nałożona jest srebrna korona oraz wyliczone są złożone wota[6]. Wzmiankę o tym, że obraz uznano za słynący łaskami znaleźć można w tabelach biskupa Andrzeja Stanisława Kostki Załuskiego z 1748 r.[7] W 1766 r. ołtarz Przemienienia Pańskiego wymieniany jest jako boczny („4-tum altare Transfigurationis Domini, coloribus depictum”)[8]. Akta wizytacji tego roku (1766) mówią również o koronie srebrnej w promienie na obrazie Chrystusa oraz o wotach: małych srebrnych – 7, to jest: „dwa w serca, w tabliczkę pięć; z tych wotów dwa większe”[8]. Obraz zasłynął łaskami i znalazł się w ołtarzu głównym po 1766 r.[4] Wizerunek Jezusa mógł znaleźć się w Krużlowej dzięki rodowi Pieniążków, którzy władali tutejszym terenem[9].

Biskup Grzegorz Tomasz Ziegler podczas wizytacji parafii w Krużlowej w 1825 r. napisał o wizerunku: Imago D. N. J. Chr. admirandae pulchritudinis (Obraz Pana Naszego Jezusa Chrystusa przedziwnej piękności)[3].

Cudowny obraz zasłaniany i odsłaniany jest obrazem przedstawiającym Jezusa ukrzyżowanego. Przy odsłanianiu i zasłanianiu słychać intradę specjalnie skomponowaną dla tego sanktuarium (wizerunku)[10][11].

Na ziemi sądeckiej są znane i otaczane czcią dwa wizerunki. Są to obrazy w Nowym Sączu i w Krużlowej. Obraz Chrystusa Przemienionego czczony jest także w Dobrej koło Tymbarku.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Obraz Pana Jezusa od początku znajdował się w starym kościele Narodzenia NMP. W latach 1986–2003 wzniesiono nowy kościół (sanktuarium Pana Jezusa Przemienionego)[9] i w tym samym czasie przeniesiono obraz do nowego kościoła, gdzie znajduje się w głównym ołtarzu. Wokół obrazu znajdują się kasety z wotami (niektóre mają ponad 200 lat)[9]. W każdy czwartek odbywa się nowenna do Przemienienia Pańskiego, a w sierpniu odbywa się Tygodniowy Wielki Odpust (6 sierpnia – to centralny dzień odpustu)[12]. W trakcie trwania odpustu przybywa ok. 10 tys. wiernych pochodzących m.in. z Gorlic, Grybowa, Jasła, a także okolicznych parafii[7][13]. Do sanktuarium przybywa rocznie 20 tys. pielgrzymów[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Kulpa, Veraicon – kierunek recepcji wzorca na Ziemi Limanowskiej [online], www.muzeum.limanowa.pl [dostęp 2022-07-07] (pol.).
  2. Cudowny wizerunek Pana Jezusa z Krużlowej
  3. a b Cudowny wizerunek – Sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Krużlowej [online] [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  4. a b c KRUŻLOWA WYŻNA I NIŻNA – kościoły – Sączopedia [online] [dostęp 2022-07-11] (pol.).
  5. Krużlowa Wyżna – Czy wiesz, że... W ołtarzu głównym umieszczony jest łaskami słynący obraz Przemienienia Pańskiego w typie Veraicon. Namalowany został na desce o kształcie prostokąta, mającej wymiary 82 × 68 cm. Pod obrazem napis „SALVE SANCTA FACIES NOSTRI REDEMPTORIS” oznacza: „WITAJ ŚWIĘTE OBLICZE NASZEGO ODKUPICIELA”. Najciekawszą rzeczą jest to, że obraz powstał pod wpływem ikonowego malarstwa bizantyjskiego bądź bizantyjskiego-ruskiego w gotyckim warsztacie małopolskim około 1500 roku. Jest on tutaj szczególnie czczony, zdarzają się liczne cuda, które miały miejsce nie tylko w latach dawnych ale i współcześnie. Dyrektor naszej szkoły podstawowej właśnie temu obrazowi zawdzięcza swoje zdrowie i nawet życie, bo w młodości przeżył cud i temu obrazowi zawdzięcza życie. Ale jest więcej cudów, które dokumentuje je specjalna księga : „Księga łask i cudów”. W śród tych znaków łask Pana Jezusa jest np.: wotum, które złożył ks. Wincenty Grodzicki, który był zesłany na Sybir i tam był zakuty. Świadectwem są kajdanki, które są w dalszej rodzinie księdza, natomiast w kościele była tabliczka metalowa – wyryty ołtarz i przed nim klęczy ks. Wincenty, który powrócił tutaj i to jest jako podziękowanie za szczęśliwy powrót i przypisuje właśnie tą łaskę Jezusowi Przemienionemu. Ostatnia konserwacja obrazu przeprowadzona w 2001 r., zdecydowanie wykluczyła możliwość, że obraz krużlowski jest kopią Veraiconu Nowego Sącza. Oba obrazy są zupełnie podobne bo jeden i drugi przedstawia chwalebną i pełną dostojeństwa twarz Chrystusa tyle, że szczegółowe badania ikonograficzne, analiza formalna wykluczają możliwość, że obraz krużlowski jest kopią. | Facebook [online], pl-pl.facebook.com [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  6. Sakralne Dziedzictwo Małopolski [online], sdm.upjp2.edu.pl, s. 152 [dostęp 2022-07-28].
  7. a b c Franciszek Mróz, Pielgrzymowanie do sanktuariów Pańskich w Karpatach Polskich, [w:] Stanisław Sroka (red.), Podróżowanie w Karpaty wczoraj i dziś, Wydawnictwo AVALON, 2009, s. 162.
  8. a b Sakralne Dziedzictwo Małopolski [online], sdm.upjp2.edu.pl, s. 68 [dostęp 2022-07-29].
  9. a b c Zbigniew Wielgosz, Przemieniony z Krużlowej [online], www.gosc.pl, 1 sierpnia 2013 [dostęp 2022-07-07] (pol.).
  10. INTRADA Sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Krużlowej [online], Sebastian Szymański, 11 grudnia 2018 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  11. Sebastian Szymański – Intrada Sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Krużlowej [online], 11 grudnia 2018 (pol.).
  12. Maria Mółka, Trwa odpust ku czci Przemienienia Pańskiego w Krużlowej [online], 3 sierpnia 2021 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  13. Krzysztof Niedzielan, Pielgrzymi przybyli do Pana Jezusa Przemienionego w Krużlowej [online], 7 sierpnia 2021 [dostęp 2022-07-03] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]