Ochoża-Pniaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ochoża-Pniaki
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Wierzbica

Liczba ludności (2022)

51[2]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-151[3]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0109429[4]

Położenie na mapie gminy Wierzbica
Mapa konturowa gminy Wierzbica, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ochoża-Pniaki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Ochoża-Pniaki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ochoża-Pniaki”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ochoża-Pniaki”
Ziemia51°12′18″N 23°19′37″E/51,205000 23,326944[1]

Ochoża-Pniakikolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Wierzbica[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Miejscowość funkcjonuje jako samodzielny byt osadniczy od roku 1952[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 91052
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 853 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  6. Czopek ↓, s. 184.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]