Ojciec zadżumionych
 Pierwszy, tytułowy obraz w książce wydanej z okazji 100 lecia narodzin Juliusza Słowackiego | |
| Autor |
Juliusz Słowacki |
|---|---|
| Data powstania |
1838 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Paryż |
| Język | |
| Data wydania |
1839 |
Ojciec zadżumionych – poemat Juliusza Słowackiego z 1838 roku. Napisany prawdopodobnie we Florencji. Został wydany rok później w Paryżu w dziele Trzy poemata[1]. Utwór reprezentuje tzw. poezję egzystencji (A. Witkowska) w twórczości Słowackiego.
Opiera się na opowieści, którą Słowacki usłyszał w Al-Arisz, w trakcie podróży do Palestyny w roku 1836. Była to historia Araba, tytułowego ojca zadżumionych, któremu ta choroba zabrała żonę i siedmioro dzieci. Mężczyzna nie buntuje się ani nie pogrąża w skrajnej rozpaczy; przyjmuje postawę bliską biblijnemu Hiobowi. Oddziela się także od świata ludzi niedotkniętych epidemią dżumy.
W utworze nadzieja przeplata się z rozpaczą. Mężczyzna opowiada o etapach kwarantanny i kolejnych zgonach najbliższych sobie osób. W kompozycję utworu włączone są opisy pustyni, mają one podkreślić bezsilność bohaterów wobec rzeczywistości oraz bezduszność przyrody w kontraście z głębokimi rozterkami egzystencjalnymi bohatera. Narrator analizuje odbiór wrażeń poprzez własne, w tym przypadku tragiczne, przeżycia.
W 1883 poemat jako pierwsze dzieło Słowackiego został przetłumaczony na język hebrajski[2]. Do roku 2000 utwór ukazał się jeszcze w 13 innych językach, m.in. w esperancie[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Halina Gacowa, Juliusz Słowacki, t. 11, Bibliografia Literatury Polskiej "Nowy Korbut", s.50-51.
- ↑ Jehuda Warszawiak. Słowacki w języku Biblii. „Nasz Przegląd”, s. 10, 1939-07-09. (pol.).
- ↑ La Patro de Pestuloj, tłumaczenie Antoniego Grabowskiego na esperanto w serwisie Polona
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ojciec zadżumionych w serwisie Wolne Lektury