Oliver Pocher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oliver Pocher
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1978
Hanower, Niemcy

Zawód, zajęcie

prezenter, aktor, komik, muzyk

Strona internetowa

Oliver Pocher (ur. 18 lutego 1978 w Hanowerze) – niemiecki komik, prezenter, aktor, piosenkarz i producent[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w Hanowerze w rodzinie Świadków Jehowy jako syn księgowego Gerharda i urzędniczki ubezpieczeniowej Jutty Pocher[2]. W dzieciństwie brał udział w ich działalności kaznodziejskiej. Odszedł z organizacji, gdyż nie zgadzał się z jej regułami.

Po ukończeniu szkoły w Isernhagen, rozpoczął naukę zawodu jako ubezpieczyciel w firmie Signal Iduna Bauspar AG, którą pomyślnie zakończył. W tym czasie był aktywny w kilku stacjach radiowych oraz pracował jako DJ w klubach i na imprezach rodzinnych w Celle. Ponadto także w grupie komików Holla-Bolla i jako komik z Birte Karalus. Po zakończeniu nauki, pracował jednak nadal w szwajcarskiej firmie ubezpieczeniowej Swiss Life.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Podczas studiów pracował w niepełnym wymiarze godzin w stacjach radiowych. 28 października 1998 roku pojawił się w telewizji podczas popołudniowego programu Bärbel Schäfer. Miał 5 minut, aby rozbawić publiczność. 29 września 1999 roku został prezenterem Chart Surfer Trash Top 100, Was geht ab, Planet Viva, a od roku 2002 prowadził swój własny program Alles Pocher, ... oder was?. W okresie od stycznia 2003 do 14 kwietnia 2006 był gospodarzem programu Rent a Pocher w ProSieben.

W 2006 roku nagrał singiel „Schwarz und Weiss”, piosenkę poświęconą Pucharowi Świata w 2006 roku. W komedii Vollidiot (2007) zagrał główną rolę Simona Petersa[3]. W czterech odcinkach serialu kryminalnym RTL Kobra – oddział specjalny (Alarm für Cobra 11 – Die Autobahnpolizei, 2010, 2012) z udziałem Erdogana Atalaya (w roli Semira Gerkhana) i Toma Becka (jako Ben Jäger) pojawił się jako szalony, ale sympatyczny haker Oliver „Sturmi” Sturm[4][5].

Od października 2007 do kwietnia 2009 na kanale telewizyjnym Das Erste wraz z Haraldem Schmidtem prowadził wieczorny program Schmidt & Pocher. W 2008 roku ukazał się jego trzeci singiel „Bringt ihn heim”. Jest to utwór na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008. Oryginalna wersja to hit numer jeden w Baschi (Szwajcaria) „Bring en hei”. Od października 2009 do marca 2011 na kanale Sat.1 prowadził swój program Die Oliver Pocher Show[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Został kibicem klubu piłkarskiego Hannover 96.

25 września 2010 roku ożenił się z Alessandrą Meyer-Wölden[7][8], z którą ma troje dzieci: córkę Nayla Alessandra (ur. 2 lutego 2010) i bliźniaki (ur. 25 września 2011). Jednak 30 stycznia 2014 roku doszło do rozwodu.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W programie Schmidt & Pocher prowadzonym wspólnie z Haraldem Schmidtem w publicznej telewizji ARD, Pocher i Schmidt wywołali skandal, żartując z komór gazowych:

  • Ciekawe, co można, a właściwie, czego nie można powiedzieć w niemieckiej telewizji” – zastanawiał się w swoim programie Schmidt.
  • „Aby to zbadać, skonstruowałem „nazometer”, urządzenie, które piszczy, gdy mówi się coś, co w naszym kraju jest niepoprawne politycznie” – odpowiedział mu Pocher.

Ku ogólnej radości widzów prowadzący zaczęli rozmawiać o tym, że w łazience jednego z nich zepsuł się prysznic. Gdy tylko Schmidt wypowiedział to ostatnie słowo, „nazometer” wydał z siebie piskliwy dźwięk.

  • Wiesz, a ja mam problemy z kuchenką gazową” – żartował Pocher. I znowu urządzenie zaczęło piszczeć.

Na żarty Pochera i Schmidta zareagowała gmina żydowska w Niemczech. Majid Khoshlessan rzeczniczka gminy oświadczyła: „Prowadzący powinni ponieść konsekwencje, takie żarty nie mogą mieć miejsca nigdzie na świecie, a już szczególnie w Niemczech[9].

Programy TV[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Nadawca Emisja
Alles Pocher, … oder was? VIVA 2002
Rent a Pocher ProSieben styczeń 2003 do 13 kwietnia 2006
Trash Top 100 VIVA 2004
Pochers WM-Countdown ProSieben 3 kwietnia 2006 do 5 czerwca 2006
Pocher zu Gast in Deutschland ProSieben 12 czerwca 2006 do 6 lipca 2006
Gameshow-Marathon ProSieben 15 stycznia 2007 do 12 marca 2007
Schmidt & Pocher Das Erste od 25 października 2007

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja[10] Data premiery
Niemcy Austria Szwajcaria
2006 „Schwarz und Weiß” 3 33 81 28 kwietnia 2006
2007 "Ich kann nix dafür" (z Neną i Stephanem Rammlerem) 10 41 91 18 maja 2007
2008 „Bringt ihn heim” 6 57 9 maja 2008

Gościnnie[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • 2007: It’s my life – Aus dem Leben eines B-Promis

DVD[edytuj | edytuj kod]

  • 2005: Best of Pocher: Aufstieg und Fall eines B-Promis (2 DVD)
  • 2007: It’s my life – Aus dem Leben eines B-Promis (2 DVD)
  • 2008: Best of Schmidt & Pocher (2 DVD)
  • 2009: Gefährliches Halbwissen – Die Weltrekord Live-Show (2 DVD)

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oliver Pocher. Listal. [dostęp 2017-03-22]. (ang.).
  2. Jochen-Martin Gutsch (2007-10-08): Der Lauteste der Lauten. Der Spiegel. [dostęp 2017-03-22]. (niem.).
  3. Oliver Pocher. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-03-24]. (ang.).
  4. Biografie von Oliver Pocher. Filmstarts.de. [dostęp 2017-03-24]. (niem.).
  5. Oliver Pocher: Er stirbt den Serientod. Gala.de. [dostęp 2017-03-24]. (niem.).
  6. Oliver Pocher. Moviepilot. [dostęp 2017-03-24]. (niem.).
  7. Oliver Pocher macht fiese Witze über Sandy Meyer-Wölden. Stern.de. [dostęp 2017-03-24]. (niem.).
  8. Diese Aussage von Ex-Mann Oliver Pocher ist eine Ohrfeige!. Die Bunte. [dostęp 2017-03-24]. (niem.).
  9. Niemiecka telewizja kpi z nazistowskich zbrodni [online], Dziennik.pl, 16 listopada 2007 [zarchiwizowane z adresu 2008-02-09].
  10. DE AT CH.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]