Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4
w Poznaniu
Zabytek nr rej. A-202 z 7.11.1978
Ilustracja
Typ szpitala

szpital kliniczny

Państwo

 Polska

Adres

ul. 28 Czerwca 1956 r. 135/147,
61-545 Poznań

Dyrektor

dr n. med. Przemysław Daroszewski[1]

Oddziały szpitalne

17[2]

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4w Poznaniu”
Ziemia52°23′22,18″N 16°55′10,72″E/52,389494 16,919644
Strona internetowa

Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4 w Poznaniu (dawniej Zakład Sacré-Coeur, Collegium Marcinkowskiego[3]) – zespół szpitalny zlokalizowany na Wildzie w Poznaniu, przy ul. 28 Czerwca 1956 nr 135/147[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gmach w formach neogotyckich wzniesiono jako szkolny na planie litery H i ukończono w 1871[3]. Plany projektowe sprowadzono z Francji, a pracami budowlanymi kierował Gustav Schultz przy współudziale Stanisława Hebanowskiego. W centrum założenia znalazła się kaplica ze smukłą wieżą – obecnie główne wejście do obiektu.

W 1873 siostry Zgromadzenia Sacré Coeur (Dames au Sacre-Coeur de Dieu) opuściły budynek (polityka Kulturkampfu) i ulokowano w nim zakład dobroczynności Garczyńskiego o zarządzie niemieckim[a]. W 1920 kompleks przestał spełniać normy dla domów pomocy społecznej dla osób starszych i przekazano go Uniwersytetowi Poznańskiemu na klinikę ortopedyczną[3], a w 1938 zmodernizowano według wskazań dra Franciszka Raszei (projektant – Władysław Czarnecki).

Podczas II wojny światowej szpitalem zarządzali niemieccy okupanci[3]. Gmach główny, po zniszczeniach wojennych stracił poważną cześć ozdób i został odbudowany bardzo niedbale, a według Marcina Libickiego, na granicy barbarzyństwa. 28 stycznia 1945 Armia Czerwona zajęła część placówki na szpital polowy (pozostała część służyła rannym poznaniakom). Z lekarzami radzieckimi współpracował ortopeda-traumatolog dr Alfons Maciejewski[5].

Kolejna przebudowa miała miejsce w latach 1947–1952[3], tym razem według wskazówek prof. Wiktora Degi, z przystosowaniem do potrzeb ortopedii. Całość rozbudowano w latach 1963–1970 według projektu Waldemara Preisa i Marii Waschko w stylu modernizmu (Instytut Rehabilitacji, sale wykładowe, pawilony). W 1965 w parku szpitalnym szwedzka fundacja Innomeuropeisk Mission zbudowała pawilon rehabilitacyjny[b][3]. W czerwcu 2019 zainaugurowano modernizację części szpitala, w wyniku czego powstanie Centrum Technologiczne Wspomaganej Rehabilitacji[6].

Wokół poszczególnych obiektów kompleksu rozpościerają się wartościowe przyrodniczo tereny parkowe.

Nazwy Szpitala[edytuj | edytuj kod]

  • od 1871 do 1873: Zakład Sacré-Coeur
  • od 1876 do 1918: Zakład Dobroczynności Garczyńskiego[3]
  • od 1920 do 1935: Uniwersytet Poznański – Wydział Lekarski[3]
  • od 1935 do początku II wojny światowej: Klinika Ortopedyczna[3]
  • od 1946: Szpital Uniwersytecki im. Karola Marcinkowskiego (Collegium Marcinkowskiego)[3]
  • od 1954: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4 im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[3]
  • od 1984: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4[3]
  • od 1996: Państwowy Szpital Kliniczny nr 4 im. Wiktora Degi w Poznaniu[c][3]
  • Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu [d][4]

Oddziały[2][edytuj | edytuj kod]

Szpital posiada 14 oddziałów:

  • Oddział Urazowo-Ortopedyczny, Alloplastyki Stawów Biodrowych i Kolanowych
  • Oddział Septyczny-Ortopedyczny
  • Oddział Urazowo-Ortopedyczny, Ortopedii Onkologicznej i Traumatologii
  • Oddział Ortopedii i Chirurgii Kręgosłupa
  • Oddział Urazowo-Ortopedyczny Dziecięcy 1
  • Oddział Urazowo-Ortopedyczny Dziecięcy 2
  • Oddział Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki
  • Oddział Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Ręki dla Dzieci
  • Oddział Rehabilitacji Ogólnoustrojowej
  • Oddział Rehabilitacji Neurologicznej
  • Oddział Dziennego Pobytu-Rehabilitacyjny
  • Oddział Reumatologiczny
  • Oddział Domek Szwedzki Reumatologiczno-Rehabilitacyjny
  • Oddział Intensywnej Opieki Medycznej i Pooperacyjnej Ortopedycznej

W Szpitalu działa też Blok Operacyjny[7], Centralne Laboratorium[8], Sterylizatornia[9] oraz pracownie i poradnie specjalistyczne.

Opisane obiekty w pobliżu[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu znajdują się m.in.:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • Milud Ibrahim Shadi – pracownik szpitala, pionier operacji typu super hip/super knee w Polsce.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. od 1876 roku
  2. tzw. "Domek Szwedzki"
  3. w stulecie urodzin Wiktora Degi
  4. skrót: Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. W. Degi UM w Poznaniu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarząd Szpitala
  2. a b Oddziały Szpitala
  3. a b c d e f g h i j k l m Historia Szpitala
  4. a b Uchwała Senatu nr 203/2012; on-line: Statut Szpitala
  5. Kazimierz Neyman, Zalążki służby zdrowia, w: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, ss.210-211, ISBN 83-232-0322-9
  6. Nicole Młodziejewska, Festyn dla dzieci i nowe centrum w szpitalu, w: Głos Wielkopolski, 15-16.6.2019, s. 06
  7. Blok Operacyjny
  8. Centralne Laboratorium
  9. Centralna Sterylizatornia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]