Orzeł Biały (przedsiębiorstwo)
Siedziba spółki w 2017 roku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Harcerska 23 |
Data założenia |
18 grudnia 1991 roku (przekształcenie Zakładów Górniczo-Hutniczych Orzeł Biały) |
Forma prawna | |
Prezes |
Michael Rohde Pedersen[2] |
Dyrektor | |
Przewodniczący rady nadzorczej |
Leszek Waliszewski[4] |
Udziałowcy |
NEF Battery Holdings S.a.r.l. (60,55%)[5][3], OFE PZU „Złota Jesień” [PTE PZU SA] (11,20%)[3][5][6] |
Nr KRS | |
Zatrudnienie |
238 (2016)[7] |
Giełda | |
ISIN | |
Symbol akcji |
OBL[7] |
Dane finansowe | |
Przychody | |
Wynik operacyjny | |
Wynik netto | |
Aktywa | |
Kapitał własny | |
Kapitał zakładowy | |
Położenie na mapie Piekar Śląskich | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°20′23,4″N 18°58′10,2″E/50,339833 18,969500 | |
Strona internetowa |
Orzeł Biały (do 1999 roku Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały[11] ) – przedsiębiorstwo prywatne, spółka akcyjna (początkowo polska jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, ustanowiona 18 grudnia 1991 roku), zajmująca się głównie recyklingiem zużytych akumulatorów ołowiowych[12][13], wytwarzaniem i sprzedażą ołowiu rafinowanego i produktów pochodnych[14], z siedzibą w Piekarach Śląskich; jednostka dominująca w Grupie Kapitałowej Orzeł Biały SA[15][16].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Firma powstała w oparciu o wcześniejsze Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały, które zajmowały się górnictwem i hutnictwem rud cynku i ołowiu[17][12] . 18 grudnia 1991 sporządzono akt notarialny, wskutek którego Zakłady Górniczo-Hutnicze Orzeł Biały zostały przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa[18][19][11] .
W 1999 roku zmieniono nazwę Zakładów na Orzeł Biały SA[11] .
Ze spółki wydzielono 1 grudnia 1999 Centrum Laboratoryjno Produkcyjne Labor Orzeł Biały sp. z. o.o.[16][20] z siedzibą w Bytomiu, które zajmuje się produkcją jednorazowych półmasek filtrujących do ochrony dróg oddechowych[21], świadczyło również usługi analiz chemicznych i prowadziło badania środowiska pracy[22]. W 2002 roku otwarto rafinerię ołowiu[11][12] , wcześniej produkowano wyłącznie ołów surowy[22]. W 2003 Polskie Przedsiębiorstwo Ekologiczne nabyło pakiet większościowy akcji spółki[23]. W 2007 roku zakończono proces prywatyzacji pośredniej, poprzez zbycie 25,57% akcji spółki na rzecz Polskiego Przedsiębiorstwa Ekologicznego SA w styczniu tegoż roku[24][25]. Polskie Przedsiębiorstwo Ekologiczne wprowadziło spółkę na giełdę w 2007 roku[12] . Była to wówczas pierwsza firma zajmująca się w Polsce recyklingiem zużytych akumulatorów ołowiowych[12] (w 2017 roku konkurentem firmy było przedsiębiorstwo Baterpol[26] z pobliskich Świętochłowic[27] i ZAP Sznajder[28]). Przedsiębiorstwo zostało następnie sprzedane firmie Desislava Investments (obecnie NEF Battery Holdigs) z siedzibą w Luksemburgu, który jest kontrolowany przez AIG Capital Partners Inc.[12]
Profil działalności
[edytuj | edytuj kod]Spółka zajmuje się odzyskiem surowców z materiałów segregowanych, np. zużytych akumulatorów (recykling akumulatorów w Orle Białym rozpoczęto w 1981 roku[29]), produkuje z nich w wydziale hutniczym[12] metaliczny ołów, stopy ołowiowoantymonowe i ołowiowowapniowe[14], cynk i cynę, oraz sprzedaje hurtowo te wyroby oraz rudy metali[15]. Przetwarzaniu podlegają także elektrolity, do czego służy instalacja do ich regeneracji[30] i ewentualnej neutralizacji[29].
Technologia
[edytuj | edytuj kod]Główny proces technologiczny składa się z następujących etapów:
- kruszenie złomu akumulatorowego w tzw. breakerze, w wydziale przerobu złomu akumulatorowego[31]
- przetop surowców w wydziale hutniczym[31]
- rafinacja ołowiu surowego w wydziale rafinerii[31]
- gospodarka odpadami[31]
Podmioty zależne i pokrewne
[edytuj | edytuj kod]Podmioty związane z działalnością spółki, zależne pośrednio i bezpośrednio od niej i stowarzyszone[15] w Grupie Kapitałowej Orzeł Biały[32] to (stan na 31 grudnia 2013):
- Ekobat Orzeł Biały sp. z o.o.[32], w grupie od 2002 roku, połączona ze spółką 30 grudnia 2016 roku[33], zajmowała się recyklingiem tworzyw sztucznych, głównie polipropylenu z akumulatorów[34], jak i produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych[35][22]
- Park Przemysłowo Technologiczny Ekopark sp. z o.o.[22][32], zajmuje się restrukturyzacją lokalnego przemysłu i pozyskiwaniem inwestorów, w grupie od 2007 roku[36][22]
- Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Med-Orzeł sp. z o.o.[32] kontroluje stan zdrowia pracowników, zajmuje się profilaktyką chorób zawodowych[22], w grupie od 2006 roku[37]
- Pumech-Orzeł sp. z o.o.[32], wykonuje usługi serwisowe i remonty urządzeń dla spółki[35], założona w 2001 roku[23][38]
- Centralna Pompownia Bolko sp. z o.o.[32] (zob. szyb Bolko), założona w czerwcu 1988 roku[18] w grupie od 2003 roku, spółka powołana 19 maja tegoż roku na bazie Pumechu[23], prowadzi odwadnianie Niecki Bytomskiej z wyrobisk zlikwidowanych kopalń rud cynku i ołowiu[39] w celu zapobieżenia zalaniu niżej położonych wyrobisk czynnych kopalń węgla kamiennego[35], finansowana z budżetu państwa[22]
- Orzeł Surowce sp. z o.o.[32], zajmuje się sprzedażą i skupem zużytych akumulatorów, dostarcza materiały dla spółki, w grupie od sierpnia 2009 roku[22][36]
- Centrum Recyklingu Akumulatorów sp. z o.o.[32] z siedzibą w Warszawie, skupuje i odbiera zużyte baterie i akumulatory[40], w grupie od 2012 roku[36]
- Speedmar sp. z o.o.[32], zajmuje się transportem i pozyskiwaniem złomu akumulatorowego, w grupie od 2012 roku[36]
- IP Lead sp. z o.o.[32], w grupie od kwietnia 2013 roku[41]
- IP Lead sp. z o.o. S. K. A.[32], zajmuje się promocją i zarządzaniem znakami towarowymi spółki, w grupie od kwietnia 2013 roku[41]
Ponadto grupa posiadała mniejszościowe udziały (stan na 31 grudnia 2013) w następujących przedsiębiorstwach:
- Eko-Kompozyty sp. z o.o. – zajmuje się wdrażaniem nowoczesnych technologii recyklingowych, w grupie od 2011 roku[41]
- Trianna Investment sp. z o.o. – pozyskuje zużyte akumularory z rynku krajowego[36]
- Eko Recykling Group sp. z o.o. – skupuje zużyte akumulatory[42]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kontakt. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b c d Władze spółki. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b c Raport 2014 ↓, s. 3.
- ↑ Władze spółki. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b S. Raport 2014 ↓, s. 21.
- ↑ Struktura akcjonariatu. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b Podstawowe informacje – ORZBIALY. Bankier.pl. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ PIM: Orzeł Biały – niższe przychody, wyższe zyski. wnp.pl, 2016-05-10. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ a b Orzeł Biały S.A. – Wyniki finansowe. StrefaInwestorow.pl. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ a b Dane finansowe. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ a b c d Prospekt... 2007 ↓.
- ↑ a b c d e f g Agnosiewicz 2013 ↓.
- ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 4.
- ↑ a b BOŚ 2011 ↓, s. 12.
- ↑ a b c Raport 2014 ↓, s. 2.
- ↑ a b BOŚ 2011 ↓, s. 9.
- ↑ NIK 2015 ↓, s. 6.
- ↑ a b NIK 2015 ↓, s. 3.
- ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 8.
- ↑ Raport 2014 ↓, s. 14.
- ↑ O firmie. Centrum Laboratoryjno-Produkcyjne Labor Orzeł Biały Sp. z o.o. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ a b c d e f g h BOŚ 2011 ↓, s. 10.
- ↑ a b c NIK 2015 ↓, s. 4.
- ↑ Przekształcenia własnościowe przedsiębiorstw państwowych – stan na dzień 31 stycznia 2007 roku. Ministerstwo Skarbu Państwa, 2007-04-06. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ MSP sprzedało dwie ‘resztówki’ po ok. 25% akcji za 19,5 mln zł. Puls Biznesu, 2007-01-19. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ Wojciech Pysiewicz: Baterpol i ZGH Orzeł Biały walczą o rynek. Puls Biznesu, 1999-02-11. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ Baterie. Segregacja czy degradacja?. Dolnośląska Fundacja Ekorozwoju, 2006, s. 30.
- ↑ Katarzyna Kapczyńska: Jedna czwarta rynku zużytych baterii to szara strefa. Szykowana zmiana prawa może ją… wzmocnić. Puls Biznesu, 2012-12-03. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ a b Chmielarz i inni 2007 ↓, s. 38.
- ↑ Sławomir Juściński, Wiesław Piekarski. Recykling jako wyznacznik postępu techniczno – ekonomicznego w technice rolniczej.. „Inżynieria Rolnicza”, s. 138, 2006.
- ↑ a b c d BOŚ 2011 ↓, s. 13.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Raport 2014 ↓, s. 4.
- ↑ Rejestracja w KRS połączenia Emitenta ze spółką zależną Ekobat „Orzeł Biały” sp. z o.o.. Orzeł Biały SA. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ Chmielarz i inni 2007 ↓, s. 39.
- ↑ a b c S. Raport 2014 ↓, s. 17.
- ↑ a b c d e S. Raport 2014 ↓, s. 18.
- ↑ S. Raport 2014 ↓, s. 17–18.
- ↑ BOŚ 2011 ↓, s. 9–10.
- ↑ NIK 2015 ↓, s. 2.
- ↑ O firmie. Centrum Recyklingu Akumulatorów. [dostęp 2017-12-12].
- ↑ a b c d S. Raport 2014 ↓, s. 19.
- ↑ Raport 2014 ↓, s. 5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mariusz Agnosiewicz: Małachowski: Byliśmy jak barany, czyli Prywatyzacja.PL. Racjonalista, 2013-07-15. s. 7. [dostęp 2017-11-10].
- Andrzej Chmielarz, Władysław Wężyk, Krzysztof Kamiński, Łukasz Bratek, Witold Malec: Najlepsze Dostępne Techniki (BAT) wytyczne dla produkcji i przetwórstwa metali nieżelaznych. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2007-05.
- Grupa Kapitałowa Orzeł Biały S.A. Raport z badania skonsolidowanego sprawozdania finansowego za rok [!] zakończony dnia 31 grudnia 2013 roku. Warszawa: Ernst & Young Audyt Polska, 2014-03-20.
- Historia. Orzeł Biały S. A. [dostęp 2017-11-10].
- Orzeł Biały S.A. Nowe inwestycje na horyzoncie. Rekomendacja. Warszawa: Wydział Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska SA, 2011-02.
- Prospekt emisyjny trzyczęściowy spółki Orzeł Biały S.A.. Orzeł Biały S.A., 2007, s. 10.
- Skonsolidowany Raport Kwartalny za I kwartał 2014 roku. Orzeł Biały SA, 2014-05-15.
- Wystpąpienie pokontrolne. Katowice: Najwyższa Izba Kontroli. Delegatura w Katowicach, 2015-05-08.