53°37′N 87°20′E/53,616667 87,333333Osinniki
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Burmistrz |
Дочев Петр Петрович | ||||
| Powierzchnia |
81 km² | ||||
| Wysokość |
240 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+7)38471 | ||||
| Kod pocztowy |
od 652800 do 652816 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
42 | ||||
Położenie na mapie obwodu kemerowskiego  | |||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
| 53°37′N 87°20′E/53,616667 87,333333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Rosja
| |||||
.gif)
Osinniki (ros. Осинники) – miasto na Syberii w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie kemerowskim. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego wchodzący w skład Kuźnieckiego Zagłębia Węglowego. Ossinniki położone są wzdłuż linii kolejowej pomiędzy stacją Kandalep (Кандалеп) i Nowokuźnieck. W mieście znajdują się dwie linie tramwajowe.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Ossinniki położone są w południowej części Kuzbasu, około 25 km na południowy wschód od Nowokuźniecka. Miasto rozciąga się w dolinie rzeki Kandalep aż do zbiegu z rzeką Kondoma, lewym dopływem Tomu. Znajduje się w strefie klimatu kontynentalnego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała w 1926 jako Osinówka, w związku z budową kopalni węgla kamiennego. Osada otrzymała prawa miejskie i obecną nazwę w 1938. W trakcie II wojny światowej zsyłano do pracy w Osinnikach Polaków ze wschodnich rejonów II Rzeczypospolitej. Przez ponad 3 lata w tutejszej kopalni pracował polski ekonomista prof. Ber Haus.
Przemysł[edytuj | edytuj kod]
Wydobycie węgla kamiennego przez szyby Alarda (Аларда) i Kapitalnaja (Капитальная). Niedaleko od Osinnik w Kaltan położona jest elektrociepłownia Południowy Kuzbas GRES (Южно-Кузбасская ГРЭС/Yuzhno-Kusbasskaja GRES).
Demografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Liczba ludności |
|---|---|
| 1939 | 25.800 |
| 1959 | 67.600 |
| 1979 | 59.800 |
| 1989 | 62.600 |
| 2002 | 51.057 |
| 2009 | 46.925 |