Oskomik czerwonogardły

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oskomik czerwonogardły
Sphyrapicus varius[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Melanerpini

Rodzaj

Sphyrapicus

Gatunek

oskomik czerwonogardły

Synonimy
  • Picus varius Linnaeus, 1766[2]
  • Sphyrapicus varius varius (Linnaeus, 1766)[1]
  • Sphyrapicus varius appalachiensis Ganier, 1954[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     zimowiska

Oskomik czerwonogardły[4] (Sphyrapicus varius) – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Blisko spokrewniony z oskomikiem pstrogłowym (S. nuchalis) i czerwonogłowym (S. ruber), które dawniej czasami uznawano za jego podgatunki[5]. Obecnie nie wyróżnia się podgatunków[2][6]. Ptaki z południowych Appalachów wydzielano czasem do podgatunku appalachiensis w oparciu o nieco ciemniejsze upierzenie i minimalnie mniejszy rozmiar, ale takson ten nie jest obecnie uznawany[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd
Wierzch ciała z czarnymi i białymi pręgami, kuper biały. Na skrzydłach charakterystyczne białe plamy. Górna część piersi i brzuch są żółtawe, czapka czerwona. Samiec ma czerwone gardło, a samica białe. U ptaków z Gór Skalistych potylica czerwona. Młode mają biały kuper i plamy na skrzydłach.
Rozmiary
  • długość ciała około 19–21 cm
  • masa ciała 35–62 g, średnio 50,3 g[2]
Podobne gatunki
Młode oskomika ciemnogłowego i oskomika czerwonogłowego.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

W sezonie lęgowym występuje od wschodniej Alaski i północno-zachodniej Kanady po południowo-wschodnią Kanadę i północno-wschodnie USA[6]. Zimuje od środkowych i wschodnich USA (od południowego Kansas, południowego Ohio i Connecticut) na południe przez Amerykę Środkową aż po Panamę[3][5].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Biotop
W sezonie lęgowym zamieszkuje głównie lasy osikowe. Na zimowiskach występuje w większej różnorodności środowisk leśnych – w lasach liściastych i mieszanych (hikorowych lub sosnowych i dębowych), nigdy w czysto iglastych[7].
Pożywienie
Nakłuwa korę drzew, potem spija wyciekający sok i chwyta zwabione owady.
Rozród
Gnieździ się w dziupli. Drzewo do lęgu najczęściej wybiera samiec i to on też zajmuje się większością procesu wykuwania dziupli. W dziupli brak jest wyściółki, na jej dnie znajdują się jedynie wióry powstałe w trakcie kucia. Ta sama dziupla może być użyta w kolejnych sezonach rozrodczych. Samica składa 4–6 białych jaj. Inkubacja trwa 10–13 dni. Młode są w pełni opierzone po 25–30 dniach od wyklucia[7].

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje oskomika czerwonogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na około 10 milionów osobników[7]. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy ze względu na zniknięcie tego gatunku z części jego dawnego zasięgu[3], jednak według szacunków North American Breeding Bird Survey liczebność w latach 1966–2014 nieznacznie wzrosła[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Sphyrapicus varius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Winkler, H., Christie, D.A. & Kirwan, G.M.: Yellow-bellied Sapsucker (Sphyrapicus varius). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-12-11].
  3. a b c d Sphyrapicus varius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-12-11].
  5. a b c Yellow-bellied Sapsucker (Sphyrapicus varius). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
  6. a b F. Gill, D. Donsker (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2019-12-11]. (ang.).
  7. a b c d Yellow-bellied Sapsucker Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-08-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]