Ottone in villa

Ottone in villa

Antonio Vivaldi (François Morellon de La Cave, 1723)
Muzyka	Antonio Vivaldi
Libretto	Domenico Lalli
Liczba aktów	3
Język oryginału	włoski
Prapremiera	17 maja 1713 Teatro delle Grazie, Vicenza
Premiera polska	19 maja 2010 Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Ottone in villa (RV 729) – opera w trzech aktach autorstwa Antonio Vivaldiego do libretta Domenica Lalliego (prawdziwe nazwisko – Nicolò Sebastiano Biancardi). Była to pierwsza opera Vivaldiego, napisał ją w wieku 35 lat. Premiera miała miejsce 17 maja 1713 w Teatro delle Grazie w Vicenzy.

Ottone in villa jest adaptacją libretta Francesco Marii Piccioliego do opery Messalina (1679) Carla Pallavicino. Lalli wprowadził kilka zmian: Messalina została Cleonillą, zamiast Klaudiusza wprowadził innego rzymskiego cesarza – Otona (który był także protagonistą w L'incoronazione di Poppea (1642) Monteverdiego oraz Agrippinie (1709) Händla). W oryginalnej wersji libretta znajduje się 65 arii, podczas gdy w wersji Lalliego jest ich tylko 28.

W operze dominują arie, nie ma ani jednego duetu, jedynie w finale pojawia się zespół w którym śpiewają wszyscy soliści.

Polska premiera miała miejsce 19 maja 2010 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w ramach cyklu Opera Rara. Z udziałem orkiestry Il Giardino Armonico pod dyrekcją Giovanniego Antoniniego wystąpili wtedy Sonia Prina, Topi Lehtipuu, Roberta Invernizzi, Verónica Cangemi i Julija Leżniewa.

Role

Rola	Głos	Obsada premierowa
Cleonilla	sopran	Anna Maria Giusti "La Romanina"
Ottone	kontralt	Diana Vico
Caio	sopran	Bartolomeo Bartoli
Decio	tenor	Gaetano Mossi
Tullia / Ostilio	sopran	Margherita Fazzoli

Treść

Akt I

Akcja opery rozgrywa się w cesarskiej willi, gdzie kochanka cesarza Ottona – Cleonilla, uwodzi młodego pazia – Ostillo. W Cleonilli kocha się młody Rzymianin – Caio, który dla Cleonilli zrezygnował ze swojej dawnej narzeczonej – Tulii. Nikt nie spodziewa się, że Ostillo jest w rzeczywistości przebraną Tulią, która przybyła, aby odzyskać swojego ukochanego. Po tym, jak się dowiaduje, że Caio nic już do niej czuje, postanawia się zemścić. Cleonilla romansuje z Ostillo, któremu wyrzuty czyni Caio. Tymczasem do willi przybywa Decio, powiernik cesarza, który wzywa cesarza do powrotu. Ottone jednak nie chce o tym słyszeć, pragnąc jak najdłużej pozostać ze swoją ukochaną Cleonillą.

Akt II

Decio przestrzega Ottona, że Rzymowi nie podoba się jego związek z Cleonillą. Czyni również wyrzuty Caiowi, że ośmielił się rywalizować z cesarzem o miłość Cleonilli. Caio zdaje sobie sprawę, że Cleonilla tak naprawdę kocha tylko Ostillo. Próbuje jeszcze raz wpłynąć na Cleonillę, na odejściu wręcza jej list miłosny, który przechwytuje Ottone. Cesarz dostrzega w końcu, że Cleonilla tak naprawdę nim manipuluje. Jednak Cleonilla po raz wtóry oszukuje cesarza, wmawiając mu, że list od Caia był zaadresowany do jego dawnej miłości – Tulii. Postanawia również napisać list do niej, żeby przekonać ją do pogodzenia się z Caiem. Ottone rozmawia z Caiem, który przerażony myśli, że cesarz odkrył jego miłość do Cleonilli. Zaskoczony orientuje się, że cesarz miał na myśli Tulię.

Akt III

Decio po raz wtóry namawia cesarza do powrotu do Rzymu, ten jednak odmawia. Cleonilla ostatecznie odrzuca względy Caia. Spotyka się z Ostillo, dochodzi do sceny miłosnej, którą widzi z ukrycia Caio. Nie mogąc znieść tego widoku, rzuca się ze sztyletem ma Ostillo, którego broni Cleonilla. Caio oskarża Cleonillę o zdradę cesarza, ten, rozwścieczony, widzi niewierność swej kochanki. Ostillo wyznaje, że jest przebraną Tulią. Cleonilla oddycha z ulgą, cesarz po raz kolejny przeprasza kochankę, a Tullia i Caio łączą się ponownie.

Libretto

Akt I Scena 1 Recitativo: Nacqui a gran sorte, oh Cieli Cleonilla Aria: Quanto m'alletta la fresca erbetta Cleonilla Scena 2 Rec: Caio... Cleonilla qui sola? Cleonilla, Caio Aria: Sole del'occhi miei Cleonilla Rec: Ma Cesare qui vien Caio, Cleonilla Scena 3 Rec: Cleonilla a te vengo Ottone, Cleonilla, Caio Aria: Caro bene Cleonilla Scena 4 Rec: Piú fida amante Ottone, Caio Aria: Par tormento, ed è piacer Ottone Scena 5 Rec: Quanto di Donna amante Caio, Tullia Aria: Chi seguir vuol la costanza Caio Scena 6 Rec: Ah! Traditor t'intendo Tullia Aria: Con l'amor di Donna amante Tullia Scena 7 Rec: Quanto m;alletti, o Cara Ottone, Cleonilla, Decio Aria: Frema pur, si lagni Roma Ottone Scena 8 Rec: Grande ho, Decio, il desio Cleonilla, Decio, Tullia Aria: Il tuo pensiero è lusinghiero Decio Scena 9 Rec: Porgini il manto, o Caro Cleonilla, Tullia Aria: Che fè, che amor per te Cleonilla Scena 10 Rec: E Caio aborriró per fin ch'io viva? Caio, Tullia Aria: Sí, sí, deggio partir Tullia Scena 11 Rec: E Caio aborriró per fin ch'io viva? Caio Aria: Gelosia, tu già rendi l'almia mia Caio

Akt II Scena 1 Rec: Spinto, Signor son'io Decio, Ottone Aria: Come l'onda Ottone Scena 2 Rec: A Cesare traditio io dir non volli Deccio, Caio Aria: Che giova it trono al Re Decio Scena 3 Rec: Parli Decio che vuol Caio, Tullia Aria: L'ombre, l'aure, e ancora il rio Caio, Tullia Scena 4 Rec: Qual duolo, o Caio Caio, Tullia Aria: Su gl'occhi del tuo ben Caio Scena 5 Rec: Disperato è l'infido Tullia Aria: Due tiranni ho nel mio core Tullia Scena 6 Rec: Felice è il volto mio Cleonilla, Caio Aria: Leggi almeno, tiranna infedele Caio Scena 7 Rec: Che mai scrisse qui Caio? Cleonilla, Ottone Aria: Tu vedrai, s'io ti mancai Cleonilla Scena 8 Rec: Cesare io già prevedo Decio, Ottone, Cleonilla Aria: Povera fedeltà Cleonilla Scena 9 Rec: Ah Decio, i tuoi ricordi Ottone, Decio Aria: Ben tal'or favella il Cielo Decio Scena 10 Rec: Oh! Qual error fec'io Ottone, Caio Aria: Compatisco il tuo fiero tormento Ottone Scena 11 Rec: Quanto Cleonilla è scaltra Caio Aria: Io sembro appunto quel augelletto Caio Scena 12 Rec: Ah, che non vuol sentirmi Tullia Aria: Misero spirto mio Tullia

Akt III Scena 1 Rec: Signor... Lasciami in pace Decio, Ottone Aria: Tutto sprezzo, e Trono e Impero Ottone Scena 2 Rec: Già d'Ottone preveggo Decio Aria: L'esser amante colpa non è Decio Scena 3 Rec: Cerchi in van ch'io t'ascolti Cleonilla, Caio Aria: Per te non ho piú amor Cleonilla Scena 4 Rec: Cleonilla Tullia, Caio, Cleonilla Aria: Guarda in quest'occhi, e senti Caio Scena 5 Rec: Quanto ha di vago Amor Cleonilla, Tullia Aria: Che bel contento io sento Tullia Scena 6 Rec: Piú soffrir non poss'io Caio, Cleonilla, Tullia Scena 7 Rec: Caio infierito Ottone, Decio, Cleonilla, Caio, Tullia Scena 8 Coro: Grande è il contento